Ο Stefanos Tsitsipas για μια θέση στον τελικό του ATP Masters 1000 Internazionali BNL d’Italia
Τον αγώνα μεταδίσει φυσικά το COSMOTE TV. Οι φίλοι του τένις θα παρακολουθήσουν την αναμέτρηση ζωντανά και αποκλειστικά στο COSMOTE SPORT 6HD.
Ο Stefanos δεν είναι απλά ένας αθλητής (νους υγιής εν σώματι υγιές) είναι ένας σοφός νέος άνθρωπος. Όπως πολύ σωστά γράφει η Μαριάννα Αντωνακάκη με αφορμή μία παλαιότερη συνέντευξη που έκανε μαζί του για το mensarena.gr
Ο Στέφανος, έχει βαλθεί να σπάσει κάθε στερεότυπο, ανθρώπινο κι αθλητικό μαζί, συμπεριφορικό και παράλληλα νοητικό. Και τα καταφέρνει, με μια σκανδαλώδη και συνάμα συγκινητική φυσικότητα. Πόσο μοναδικός μπορεί να είναι ένας 22χρονος, υπερπρωταθλητής, για να έχει μια αποκλειστική συνταγή επιτυχίας. Να είναι απλά ο απίστευτα πιστευτός εαυτός του…
Ο Στέφανος ενώ είναι σκανδαλωδώς σεμνός, αυτό που αποκαλείται αγγλιστί humble authority, βλέπει πολύ ψηλά και πολύ μακριά. Γνωρίζει πως δεν υπάρχει αδύνατο, γιατί αυτό ακριβώς ιδιοσυγκρασιακά έζησε στη ζωή του, αυτή την αστείρευτη υποστήριξη έλαβε από την οικογένειά του.
«…Μου λένε όλοι, έχεις φτάσει κορυφή, είσαι στους καλύτερους του κόσμου, είσαι μόλις 20 ετών, έχεις πάρει σχόλια τιμητικά από τους θρύλους του παγκόσμιου τένις» εξηγεί ο Στέφανος και συνεχίζει λέγοντας «… είμαι πολύ ευγνώμων για όλο αυτό, είναι μια τεράστια ευτυχία και δικαίωση, αλλά με όλο το σεβασμό αυτό δεν είναι ούτε το 20% αυτού που ονειρεύομαι».
Συνομιλεί με αρχηγούς κρατών και τενίστες, που έχουν αλλάξει το ίδιο το τένις. Ως παίκτης και ως προσωπικότητα χτίζει γέφυρες με ανθρώπους που δύσκολα τιμούν με τα σχόλια τους έναν άλλον παίκτη, πολλώ δε μάλλον έναν αντίπαλο. Το φαινόμενο Τσιτσιπάς βγαίνει έξω από τα τερέν και γίνεται είδηση πέρα και πάνω από την αθλητική ειδησεογραφία.
Ο Ραφαέλ Ναδάλ (μετά τον τελικό του Open της Βαρκελώνης) είπε πως ο τότε 19 ετών Στέφανος παίζει ως άξιος αντίπαλος του και στο γήπεδο και στο μυαλό του.
Όταν ρωτήθηκε γι’ αυτό ο ίδιος είπε «ήταν μια στιγμή μοναδική, συγκινητική, είναι μια κουβέντα που δε θα ξεχάσω ποτέ. Ως παιδί είχα αφίσες του Ναδάλ, τον θαυμάζω και τον σέβομαι, όταν του έσφιξα το χέρι ένιωσα την ισότιμη σχέση στην οποία βρεθήκαμε και αυτό ήταν μαζί και χαρά και ευθύνη. Είναι πολύ ευφυής άνθρωπος ο Ναδάλ… στη Βαρκελώνη έχει μια δύναμη παραπάνω λόγω του τόπου, είναι σύνθετη προσωπικότητα και παρά το γεγονός πως σε κείνη την αγωνιστική περίοδο είχα πετύχει να αποκλείσω τρεις εξαιρετικούς τενίστες από το παγκόσμιο top20, ενώ δεν κατάφερα να τον κερδίσω, ένιωσα πως η αξία του νικητή είναι σημείο αναφοράς και για μένα».
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει περισσότερες ώρες πτήσεις ίσως κι από επαγγελματία πιλότο, είναι εκτός Ελλάδας 330 – 340 μέρες τον χρόνο, για αγώνες, προετοιμασία, προπονήσεις. Αν τον ρωτήσεις τι σου λείπει πιο πολύ, θα απαντήσει αμέσως το σπίτι και οι φίλοι του…
«…Το επάγγελμά μου είναι η ρακέτα», δηλώνει ο ίδιος και συμπληρώνει «στερούμαι τους δικούς μου αλλά αυτή είναι και η δέσμευσή μου, σταθερά. Το τένις είναι επιλογή μου από κάθε άποψη, όχι μόνο αθλητικά. Όταν ήμουν μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο, μου άρεσε πολύ. Παρόλο που ήμουν πάντα περιφερειακά του τένις γιατί δίδασκαν και οι δύο γονείς μου, ήθελα να παίζω μπάλα. Κάποια στιγμή, παιδάκι ήμουν, αποφάσισα ξαφνικά πως τέλος το ποδόσφαιρο για μένα. Το τένις είναι εγκεφαλικό σπορ και πολυδιάστατα εγκεφαλικό μάλιστα. Σαν ποδοσφαιριστής ακόμη κι αν πας πολύ ψηλά είναι λίγες οι ομάδες στην κορυφή, ο προπονητής δημιουργεί ένα συνολικό στυλ, είναι η μανιέρα της ομάδας.
Στο τένις ο μεγάλος αντίπαλος αφενός είναι ο εαυτός σου κι αφετέρου ο απέναντι αντίπαλος είναι ένας από 500, 800 διαφορετικές συγκυρίες, έχεις δηλαδή πιθανότητες να είσαι 500, 800 διαφορετικές εκδοχές του εαυτού σου, σε συνάρτηση με τον αντίπαλό σου. Μπάλα, ρακέτα, εγκέφαλος πρέπει να είναι σε άριστη εναρμόνιση. Στο τένις πρέπει να μπορείς να τρέχεις και κυριολεκτικά και στη σκέψη. Είναι ένα παιχνίδι γεωμετρίας, φαντασίας, δημιουργικής παρόρμησης και μαζί αυτοελέγχου. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, είμαι εθισμένος στην εγκεφαλική διάσταση του τένις. Στην ανθρώπινη προσωπικότητα το τένις επιδρά δυναμικά. Δε θα ήμουν ίδιος αν δεν είχα κάνει τόσα ταξίδια, αν δεν είχα παίξει με τόσο κόσμο, γιατί έτσι έμαθα εμένα. Έγινα μαχητής, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι νιώθω και για ποιο λόγο, έγινα πιο ευγενής με τους ανθρώπους. Καλλιέργησα αυτό το αθλητικό mindset, με σκληρή δουλειά και αποτυπώνοντας την αθλητική αριστεία κορυφαίων παικτών. Από τον καναπέ δε γίνεται, no pain no gain, καμία αμφιβολία. Είδα πως αυτό από το γήπεδο, έχω αρχίσει να το εφαρμόζω και στη ζωή μου, χωρίς να διαχωρίζω τους δυο αυτούς κόσμους, έτσι ακριβώς λαμβάνω αποφάσεις, είμαι πειθαρχημένος, δε μου συγχωρώ τα βλακώδη λάθη, με μένα είμαι σκληρός. Δε θέλω να δείχνω σοβαρός αλλά να μην είμαι. Είναι ζήτημα αρχής και συνέπειας. Η σκληρή δουλειά έχει σημασία, δεν είναι αυτοτιμωρία. Δουλεύοντας με πειθαρχία, ανακάλυψα εκ νέου το άθλημα, έχω δει τι έχω και ξέρω όλη τη διαδρομή για να γίνω καλύτερος. Αυτό σημαίνει 100% ολοκληρωμένος αθλητής. Έχω στερηθεί πολλά όλα αυτά τα χρόνια, συνειδητά αλλά είμαι δικαιωμένος γι’ αυτή την επιλογή μου. Ούτε σχολείο μπορούσα να παρακολουθώ κανονικά, το σχολείο μου ήταν κυρίως μέσα από μια ειδική online πλατφόρμα. Νομίζω πως σε κάθε βήμα ήξερα πότε είμαι στο σωστό δρόμο και πότε όχι. Και κυρίως είχα πάντα υποστήριξη. Οι γονείς μου είναι οι καλύτεροι που θα μπορούσα να έχω, ήμασταν τυχεροί και τα 4 παιδιά της οικογένειας. Eνώ πολλά χρειάστηκε να αφήσω, καμία στιγμή δεν ένιωσα εσωτερικό κενό».
… Όσοι πίστεψαν σε μένα και δη ο πατέρας μου, είχαν δει το όνειρο μου αλλά βάσισαν στη λογική την υλοποίηση του. Δεν πρέπει να χάνεται το μέτρο. Ακόμη κι όταν το 2015 ξεκίνησαν οι μεγάλες νίκες δεν χάσαμε την προσήλωσή μας.
Κάποιοι λένε πως δεν ξέρει να χάνει, κυριολεκτικά και σίγουρα όχι μεταφορικά. Η σεμνή του κι ετοιμόλογη ευθύτητα το αναιρεί αμέσως: «Η ήττα έχει μέσα της, τις οδηγίες για τη νίκη. Άσε που αν δε φας τα μούτρα σου ίσως και να μην έχει ούτε μάθημα, ούτε και πλάκα. Έχω να χάσω πολλές φορές ακόμη», αναφέρει ο Στέφανος και συμπληρώνει «να είμαστε όλοι έτοιμοι και για ήττες και για μεγάλες νίκες. Νίκες που δεν είναι αποκλειστική μου κατάκτηση.
Οφείλω πολλά στον πατέρα μου και σε όλη την ομάδα μου και πιο πολύ στον Kerei Abakar και τον Patrick Mouratoglou. Ήταν όλοι εκεί κι όταν είχε δυσκολίες η χρονιά και ζόρια. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι που είναι οι πιο στενοί μου συνεργάτες με ξέρουν και μπορούν να επιδρούν σε μένα ως άνθρωπο και ως αθλητή, τεχνικά. Τα παιχνίδια φέτος τα ευχαριστήθηκα. Γέμισε κι η ψυχή μου. Έμαθα πολλά από παίκτες. Ο Ναδάλ είναι είδωλό μου, τον είδα και με άλλη οπτική και συνεχίζει να είναι είδωλό μου. Ο Φέντερερ, κορυφαίος αθλητής, έχει φτάσει όχι το παίξιμό του μόνο, το ίδιο το άθλημα σε άλλο επίπεδο. Το τένις μου έχει προσφέρει τόσα πολλά, πως να τα πω με λέξεις; Είναι τιμή, ευχαρίστηση και τεράστια ευκαιρία να είμαι στο ίδιο γήπεδο με αυτούς τους Αθλητές. Διανοητικά μου άνοιξαν άλλον δρόμο. Τώρα μετά από αυτούς μπορώ ξεκάθαρα να οραματιστώ την εξέλιξή μου, ξέρω τώρα τι να ζητήσω από τον εαυτό μου, πού και πώς να δουλέψω, ξέρω πως είναι σύνθεση ικανότητας, ετοιμότητας και δημιουργίας momentum».
«Όταν παίζω, δε με βλέπω…» κι εξηγεί ότι «το όπλο μου είναι να μην κάνω το ίδιο αλλά να μπορώ να πετύχω αλλιώς τον ίδιο στόχο. Αιφνιδιάζω τον αντίπαλο, κι αυτό αλλάζει το παιχνίδι. Είναι και για μένα πρόκληση να διευρύνω συνεχώς την ποικιλία στο σερβίς, να δημιουργώ ένα all around παιχνίδι, να δημιουργώ διαφορετικά forehand με δύναμη».
Photo> Νίκος Καρανικόλας
Τotal look: Brooks Brothers
