Το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Nature δημοσίευσε ένα άρθρο την περασμένη εβδομάδα σχετικά με τα τέσσερα μαθήματα που θα μπορούσαν να μάθουν οι ιολόγοι από την πανδημία της Covid. Σε αυτά περιλαμβάνονταν το «οι ιοί αλλάζουν περισσότερο από το αναμενόμενο» και ότι «οι χρόνιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να αποκαλύψουν πληροφορίες». Ωστόσο, πουθενά δεν υπήρχε αναφορά στις εργαστηριακές διαρροές.
Από τον Matt Ridley/Mail On Sunday
Αυτό είναι σαν να απαριθμεί κάποιος τέσσερα μαθήματα που πρέπει να λάβει κανείς από το παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού χωρίς να αναφερθεί το παγόβουνο.
Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας εξακολουθεί να αρνείται την αιτία μιας παγκόσμιας πανδημίας που σκότωσε περίπου 7 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία είναι ογκώδη, λεπτομερή, ακριβή και καταστροφικά.
Και δεν χρειάζεται να με πιστέψει μόνο εμένα. Η CIA, το FBI, οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και ο πρώην επικεφαλής της MI6 όλοι λένε ότι πιστεύουν πως η covid-19 ξεκίνησε από μια εργαστηριακή διαρροή.
Εκτός Κίνας, οι μόνοι άνθρωποι με τα κεφάλια τους στην άμμο, προσπαθώντας να προσποιηθούν ότι αυτή η συζήτηση δεν συμβαίνει καν, είναι ανώτερα μέλη του επιστημονικού κατεστημένου και των μέσων ενημέρωσης.
Η Βασιλική Εταιρεία της Βρετανίας απέρριψε τα αιτήματά μου να οργανώσει μια συζήτηση για την πιθανή αιτία της χειρότερης πανδημίας του τελευταίου αιώνα, το ίδιο και η Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών, της οποίας είμαι μέλος.
Εν τω μεταξύ, πέντε επιστημονικά περιοδικά έχουν έως τώρα απορρίψει εργασίες που συνοψίζουν τα στοιχεία που έχω συγκεντρώσει μαζί με τη Dr. Alina Chan του Χάρβαρντ και τον καθηγητή Anton van der Merwe της Οξφόρδης. Αρχικά, τα περιοδικά δικαιολογούσαν τις αρνήσεις τους με το επιχείρημα ότι η θέση μας ήταν μια άχρηστη θεωρία συνωμοσίας, τώρα λένε ότι είναι παλιές ειδήσεις.
Dr. Alina Chan
Η πανδημία της Covid σχεδόν σίγουρα ξεκίνησε με μια διαρροή από ένα εργαστήριο, πιθανώς το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, κάποια στιγμή το φθινόπωρο του 2019.
Το Ινστιτούτο της Wuhan σχεδίαζε ακριβώς το σωστό είδος πειράματος για το σωστό είδος ιού της νυχτερίδας ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να δημιουργήσει αυτόν τον ιό -με ακριβώς το λάθος επίπεδο προφυλάξεων όσον αφορά τη βιοασφάλεια.
Θα ήταν μια παράξενη σύμπτωση αν ο ιός μεταδίδονταν με φυσικό τρόπο στην ίδια περιοχή και την ίδια στιγμή, χωρίς να αφήσει κάποιο ίχνος της ύπαρξής του σε κανένα άλλο ζώο εκτός από τον άνθρωπο.
Ο Boris Johnson μου είπε το 2021 ότι πιέστηκε επανειλημμένα από τους επιστημονικούς του συμβούλους να υπογράψει μια δήλωση ότι ο ιός δεν προερχόταν από εργαστήριο –και αρνήθηκε.
Ένας από αυτούς τους συμβούλους, ο Patrick Valance, είναι τώρα υπουργός της κυβέρνησης στη Βουλή των Λόρδων. Ποτέ δεν εξήγησε το γιατί, αφού συμμετείχε σε ένα περιβόητο τηλεφώνημα με τον Anthony Fauci, τον τότε διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων των ΗΠΑ και τον Sir Jeremy Farrar του Wellcome Trust την 1η Φεβρουαρίου 2020, όταν η ισχυρή πιθανότητα της εργαστηριακής διαρροής αναφέρθηκε από αρκετούς επιστήμονες.
Αυτή η πρόσκληση οδήγησε σε μια εργασία γνωστή ως «Proximal Origin», η οποία δημοσιεύθηκε πριν από πέντε χρόνια αυτήν την εβδομάδα, σχεδιασμένη ειδικά για να καταργήσει κάθε περαιτέρω εικασία σχετικά με την εργαστηριακή διαρροή.
Αλλά όταν τα Ρεπουμπλικανικά μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ έστειλαν κλητεύσεις για τα μηνύματα μέσω του Slack που αντάλλαξαν οι συγγραφείς της εργασίας, προέκυψε ότι ένας από αυτούς, ο εξελικτικός βιολόγος Kristian Andersen, είχε γράψει: «Η θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο μπορεί να είναι πολύ φρικτή αλλά είναι και πιθανόν να συνέβη».
Γιατί έχει σημασία; Κυρίως γιατί, αν δεν πάρουμε μαθήματα, θα μπορούσε να συμβεί ξανά. Όσο περισσότερο αρνούνται ορισμένοι επιστήμονες να το συζητήσουν, τόσο περισσότερο συνεχίζονται τα επικίνδυνα πειράματα.
Μόλις τον περασμένο μήνα, το περιοδικό Cell δημοσίευσε τα αποτελέσματα ενός επικίνδυνου πειράματος από την Shi Zhengli του Ινστιτούτου της Wuhan σε έναν ιό που μοιάζει με τον MERS, προφανώς χωρίς καν να ερωτηθεί αν αυτό έγινε με την κατάλληλη βιοασφάλεια.
Ο αριθμός των ιολογικών εργαστηρίων που λειτουργούν παγκοσμίως μεγαλώνει, αλλά οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες αντιστέκονται στις προσπάθειες ενίσχυσης της νομοθεσίας. Ενώ υπάρχουν πολλοί διεθνείς κανόνες για την ηθική στα εργαστήρια, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας για την ασφάλεια.
Κρίσιμα, μια εργαστηριακή διαρροή θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί η Covid ήταν τόσο δύσκολο να ελεγχθεί.
Patrick Valance
Όταν οι ιοί μολύνουν για πρώτη φορά τα ανθρώπινα όντα, συνήθως δεν είναι πολύ μολυσματικοί, ακόμη κι αν είναι θανατηφόροι. Αυτό ίσχυε για τον Έμπολα, τον MERS, τον SARS, τον Nipah, τη γρίπη των πτηνών και άλλους.
Κάθε ιός χρειάζεται χρόνο για να τελειοποιήσει τα μοριακά κλειδιά με τα οποία μπορεί να ξεκλειδώσει τα κύτταρά μας, χρόνο κατά τον οποίο μπορούμε συνήθως να χρησιμοποιήσουμε ιχνηλάτηση επαφών και καραντίνα για να σταματήσουμε το ξέσπασμα.
Η Covid, αντίθετα, ήταν εξαιρετικά μολυσματική από την αρχή, κάτι που η Alina Chan ήταν η πρώτη που υποστήριξε.
Το γεγονός ότι εξαπλώθηκε ταχύτερα από τη γρίπη και κορόιδευε όλες τις προσπάθειές μας να την περιορίσουμε υποδηλώνει ότι είχε εκπαιδευτεί σε ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο.
Οι επιστήμονες της Wuhan συλλέγουν ιούς νυχτερίδων για αρκετά χρόνια, πειράζοντας τα γονίδιά τους και μολύνουν ανθρώπινα κύτταρα με αυτούς, καθώς και «εξανθρωπισμένα ποντίκια» που έχουν τροποποιηθεί γενετικά για να τους δώσουν λειτουργικά ανθρώπινα γονίδια, κύτταρα, ιστούς ή/και όργανα. Ένα τέτοιο πείραμα είχε αυξήσει τη μολυσματικότητα ενός ιού 10.000 φορές.
Παραδόξως, θα μπορούσε να υπάρχει μια αναλαμπή καλών ειδήσεων εδώ –αλλά μόνο εάν μάθουμε το σωστό μάθημα.
Επιδημίες που προέρχονται από αγορές τροφίμων ή ως αποτέλεσμα «τουρισμού των σπηλαίων» που φέρνουν τον άνθρωπο σε επαφή με μολυσμένα ζώα θα προκαλέσουν τοπικές εστίες που είναι εύκολο να διακοπούν. Έτσι, αν σταματήσουμε να κάνουμε τρελά πειράματα για επικίνδυνους ιούς στα κέντρα των πόλεων, θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε λιγότερες μελλοντικές πανδημίες.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανησυχούσε πάντα για αυτό.
Οι επιστήμονές του είχαν καταγραφεί συχνά στα τέλη της δεκαετίας του 2010 να εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η επόμενη πανδημία θα μπορούσε να ξεκινήσει από ένα εργαστήριο.
Ο Michael Ryan, διευθυντής του Προγράμματος Έκτακτης Ανάγκης Υγείας του ΠΟΥ, είπε το 2015 ότι «οι τρεις τελευταίες ομάδες κρουσμάτων SARS… που παραλίγο να ξαναρχίσουν το SARS σχετίζονταν με δύο εργαστηριακά ατυχήματα στα οποία οι εργαζόμενοι στο εργαστήριο μολύνθηκαν και παραλίγο να μολύνουν τις κοινότητες τους. Έτσι, η τυχαία απελευθέρωση παθογόνων είναι πιθανώς πολύ πιο σημαντική».
Η EcoHealth Alliance, η οποία χρηματοδότησε την εργασία στο ινστιτούτο της Wuhan και έχει πλέον αποκλειστεί από τη λήψη ομοσπονδιακών επιχορηγήσεων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, δήλωσε το 2017: «Η απειλή από ιούς που έχουν ενισχυθεί σε εργαστήρια εντείνεται».
Παραδόξως, ο ΠΟΥ σταμάτησε να το λέει αυτό.
Μπορείτε να ψάξετε μάταια στην ιστοσελίδα της για παρόμοια σχόλια που να σχετίζονται με την πανδημία. Ωστόσο, η βρετανική κυβέρνησή εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την ύπαρξη μιας έρευνας του ΠΟΥ ως δικαιολογία για να μην διερευνήσει καν τη θεωρία της εργαστηριακής διαρροής.
Είπε στην Mail την περασμένη εβδομάδα: «Το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να υποστηρίζει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όσον αφορά τη συνεχιζόμενη μελέτη εμπειρογνωμόνων για την προέλευση της Covid-19».
Μου είπε το ίδιο πράγμα το 2021 όταν έθεσα το θέμα στη Βουλή των Λόρδων. Ωστόσο, αυτή η «μελέτη» του ΠΟΥ διεξάγεται από μια ταραχώδη, διαλυτική και επαίσχυντη επιτροπή που ονομάζεται SAGO, η οποία δεν έχει παράξει τίποτα χρήσιμο εδώ και πέντε χρόνια.
Η μόνη αξιομνημόνευτη συνεισφορά του ΠΟΥ στη συζήτηση ήταν μια συνέντευξη Τύπου-φάρσα το 2021 στη Wuhan, στην οποία η ομάδα του ενέκρινε την παράλογη θεωρία της κινεζικής κυβέρνησης ότι η Covid έφτασε στην Κίνα με κατεψυγμένα ψάρια από το εξωτερικό και απέρριψε την εργαστηριακή διαρροή ως «εξαιρετικά απίθανη».
Όταν ξεκίνησε η πανδημία, ο ΠΟΥ ήταν αμήχανα υποστηρικτικός προς τον Xi Jinping και την κινεζική κυβέρνηση, επαινώντας «τη βαθιά δέσμευση του κινεζικού λαού στη συλλογική δράση».
Ο Dr. Ryan είπε ότι «δεν είχε δει ποτέ ανάλογη κλίμακα (αντιμετώπισης) και τη δέσμευση μιας παρόμοιας επιδημικής αντίδρασης σε αυτό το επίπεδο». Ο Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικός διευθυντής, δήλωσε: «Ζητάμε πάντα πολιτική δέσμευση, ισχυρή πολιτική ηγεσία. Αυτό το έχουμε δει».
Ωστόσο, εκείνη την εποχή, όχι μόνο η κινεζική κυβέρνηση κάλυπτε κρίσιμες λεπτομέρειες σχετικά με το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά απέκρυβε επίσης ζωτικής σημασίας πληροφορίες σχετικά με το έργο του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan και αρνιόταν να μοιραστεί τη βάση δεδομένων του ινστιτούτου.
Η συγκλονιστική αλήθεια είναι ότι οι ανώτεροι δυτικοί επιστήμονες φοβούνται πολύ την Κίνα και έχουν μεγάλη εμμονή με την προστασία της φήμης και τη χρηματοδότηση της επιστήμης με κάθε κόστος για να τους εμπιστευτεί κάποιος σχετικά με τη διερεύνηση του τι συνέβη.
Θυμηθείτε ότι αυτός ο ιός σκότωσε περίπου χίλιες φορές περισσότερους ανθρώπους από το χειρότερο βιομηχανικό ατύχημα όλων των εποχών, τη διαρροή χημικών στο Μποπάλ το 1984. Είναι καιρός ο Λόρδος Valance να δείξει λίγο θάρρος.
