15+1 λόγοι για τούς οποίους συμβουλεύω τούς πελάτες μου να ΜΗΝ βάλουν ”ενδοδαπέδια θέρμανση” σπίτι τους, αν και θεωρείται πολύ in…
Γράφει ο Αντώνης Δρογώσης [Αρχιτέκτονας]
1) Το τρεχούμενο νερό κάτω από το πάτωμα δημιουργεί μαγνητικά πεδία αρνητικής φύσης, επηρεάζοντας ανάλογα τον ανθρώπινο οργανισμό.
2) Στον χώρο τού σπιτιού υπάρχουν διάφορα σωματίδια που αιωρούνται και άλλα που κάθονται στο πάτωμα. Όταν το πάτωμα θερμανθεί, αυτά ανεβαίνουν σιγά σιγά προς τα πάνω συμπαρασύροντας μικροοργανισμούς όπως για παράδειγμα ακάρια, τα οποία με την σειρά τους εισπνέονται από τον άνθρωπο καταλήγοντας στα πνευμόνια τους δημιουργώντας αλλεργίες και άλλα.
3) Ένα από τα μειονεκτήματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης είναι πως χρειάζεται να περάσει κάποιος χρόνος από τη στιγμή που θα τη βάλουμε σε λειτουργία, για να αποδώσει. Δηλαδή περνάει αρκετή ώρα για να ξεκινήσει να ζεσταίνει το χώρο
4) Εάν για κάποιο λόγο υπάρξει διαρροή λόγω αστοχίας υλικού ή κακής εγκατάστασης, τα πατώματα μαζί με την τσιμεντένια πλάκα θα πλημμυρίσουν νερό. Η πιθανότητα διαρροής θα συνδυαστεί με την δυσκολία εξάλειψής της. Θα χρειαστεί να αναζητήσετε ζημιές και η επισκευή τού προβληματικού αγωγού θα χρειαστεί πλήρη αποσυναρμολόγηση και αφαίρεση τών υπαρχόντων δαπέδων.
5) Σε περίπτωση που θέλετε να επιλέξετε μία ενδοδαπέδια θέρμανση με ξύλινο πάτωμα υπάρχει ένας μικρός περιορισμός στο πάχος τού φυσικού ξύλου, το οποίο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 17mm-18mm .
6) Η αλλαγή τοποθεσίας τών επίπλων ενός χώρου δημιουργεί πρόβλημα, αφού η αρχική μελέτη θέρμανσης σχεδιάστηκε με συγκεκριμένη θέση αυτών, όπως χαλιά, μπαούλα, κρεβάτια…
7) Ένας περιορισμός τής ενδοδαπέδιας θέρμανσης είναι ότι στα μικρά δωματια 3-4 τ.μ είναι δύσκολο να στρώσουμε μεγάλα κυκλώματα. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με την προσθήκη ενός θερμαντικού σώματος πχ πετσετοκρεμάστρας.
Σε απόλυτα νούμερα είναι πιο ακριβό σύστημα σε σχέση με τα κλασσικά σώματα .
9) Το σύστημα επιδεικνύει μεγάλη αδράνεια που σημαίνει ότι αργεί πολύ να ζεστάνει ή να κρυώσει και δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις διακοπτόμενης λειτουργίας, όπως για παράδειγμα σε εξοχικές κατοικίες που χρησιμοποιούνται λίγες ημέρες το χρόνο ή σε περιπτώσεις μεγάλης καθημερινής απουσίας από το σπίτι. Δεν ενδείκνυται επίσης σε περιοχές με πολύ ήπιο κλίμα και μεγάλες, γρήγορες μεταβολές τής θερμοκρασίας περιβάλλοντος, διότι το σύστημα αργεί να τις «παρακολουθήσει».
10) Τα ζεστά δάπεδα είναι επιβλαβή για την υγεία των ατόμων με αγγειακές παθήσεις. Αυτό είναι αλήθεια, γιατί είναι επιβλαβές για ένα άτομο που πάσχει από κιρσούς ή πρήξιμο των κάτω άκρων να διατηρεί τα πόδια του ζεστά.
11) Ανυπαρξία γείωσης των πελμάτων μας, λόγω τών υλικών που χρησιμοποιούνται και που πρακτικά απομονώνουν τον άνθρωπο από την γήΪνη ακτινοβολία.
12) Τα γυμνά πέλματα τών ποδιών μας λειτουργούν ως θερμοστάτης τού σώματός μας. Όταν έρχονται σε επαφή με το θερμαινόμενο πάτωμα ή με πάτωμα επηρεαζόμενο απ τον δροσισμό τής εγκατάστασης, τότε οι θερμοκρασίες τού χώρου που δίνουν στον οργανισμό είναι πλασματικές, μ ό,τι αυτό συνεπάγεται γι αυτόν.
13) Οι χώροι ενός σπιτιού θα πρέπει να έχουν ελαφρώς διαφορετικές θερμοκρασίες μεταξύ τους. Αυτό ήταν γνωστό άλλωστε κι από την αρχαιότητα. Μιλάμε για την λεγόμενη ‘’θερμική μονοτονία’’. Μια ομοιόμορφη λοιπόν θερμοκρασία σε ένα σπίτι, δεν είναι ό,τι καλύτερο για την υγεία τών ενοίκων.
14) Η αδυναμία τοποθέτησης ενός ζεστού δαπέδου, για παράδειγμα, σε σκάλες και σε μικρούς διαδρόμους. Τέτοιες περιοχές απαιτούν πρόσθετη εγκατάσταση καλοριφέρ.
15) Στην περίπτωση με τα θερμαινόμενα δάπεδα, για ευνόητους λόγους, είναι δύσκολος ο φυσικός αερισμός.
16) Ξεχνάμε φυσικά τίς μοκέτες.
