Παλιά λέγαμε το κλασικό “Όταν ένας άνθρωπος τσακώνεται με την Ακρίτα, έχει πάντα δίκιο η Ακρίτα”. Πάντα.
Το περίεργο είναι πως, όταν πολλές γυναίκες ηθοποιοί κατηγόρησαν τον ηθοποιό κ. Κώστα Σπυρόπουλο πως αυvαvιζόταν μπροστά τους, η κυρία Ακρίτα -αυτή η έξαλλη φεμινίστρια που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της και ξεσκίζεται στις επιθέσεις στο Διαδίκτυο ακόμα και με την υπόνοια σεξισμoύ- σιώπησε. Ούτε καν το πήρε χαμπάρι.
Γιατί είναι περίεργο;
Είναι περίεργο γιατί η ενέργεια για την οποία κατηγορείται ο κ. Σπυρόπουλος είναι σεξoυαλική παρενόχληση -που είναι μαζί με τη σεξoυαλική κακοποίηση τα δυο κύρια θέματα του Me Too-, ενώ κανείς δεν κατηγόρησε τον Γιώργο Κιμούλη για σεξoυαλική παρενόχληση ή σεξoυαλική κακοποίηση.
Στην περίπτωση του κ. Σπυρόπουλου, η Έλενα Ακρίτα, η αυτόκλητη δικαστίνα και προστάτιδα, από το Facebook, των δικαιωμάτων των γυναικών -και κάθε αδικημένου που είναι στην επικαιρότητα- γύρισε τα μάτια της αλλού.
Γιατί;
Προφανώς, γιατί έχει προσωπική σχέση με τον κ. Σπυρόπουλο.
Και είναι κακό αυτό;
Καθόλου. Αντιθέτως, θα έβρισκα τραγικό και απαράδεκτο να επιτίθεσαι στους φίλους σου, σε μια δύσκολη στιγμή τους.
Ακόμα και δολοφονία να έκανε ένας φίλος μου και βρισκόταν στη φυλακή, εγώ δεν θα τον εγκατέλειπα. Δεν θα τον επιβράβευα για την πράξη του αλλά δεν θα τον εγκατέλειπα. Η ζωή δεν είναι Facebook, η φιλία και ο έρωτας είναι τα δυο πράγματα που θεωρώ ιερά. Τα μόνα. Μην εγκαταλείπετε ποτέ τους φίλους σας στις δύσκολες στιγμές τους. Είναι χυδαίο και αβάσταχτο. Πώς το ξέρω; Μου έχει συμβεί. Μάλλον η ζωή φροντίζει να συμβεί σε όλους. Και δεν θέλεις να είσαι από τη λάθος μεριά. Πίστεψέ με.
Η φιλία, όμως, δεν νομιμοποιεί κανέναν να επιτίθεται στους πάντες εκτός από τους φίλους του. Αυτό κάνει η Έλενα Ακρίτα και είναι άθλιο. Είναι διπλή ηθική.
Η εμπάθεια και η εμμονή είναι εχθροί του γράφοντος και αυτού που εκφράζεται δημόσια. Η κυρία Ακρίτα έχει μεγάλη πορεία σε πολλά καθεστωτικά ΜΜΕ -δεν ήταν πάντα επαναστάτρια όπως είναι σήμερα- και είναι σε μια ηλικία που θα έπρεπε να το ξέρει αυτό.
Μάλιστα, η κυρία Ακρίτα, όχι μόνο δεν αναφέρθηκε στις καταγγελίες των ηθοποιών κατά του Κώστα Σπυρόπουλου αλλά, μόλις έσκασε η καταγγελία -που ξαναλέω πως έχει να κάνει με σεξoυαλική παρενόχληση και όχι με κακή συναδελφική συμπεριφορά- η κυρία Ακρίτα το έριξε ξαφνικά στο τσιφτετέλι:
«Για να μην το εξευτελίσουμε, οι καταγγελίες #metoo πρέπει να έχουν δυο επώνυμα: του θύματος και του θύτη. Το να βγαίνει ο κάθε πικραμένος και να λέει μια ιστορία ενδεχομένως από το κεφαλάκι του, είναι έλλειψη σεβασμού προς τους καταγγέλλοντες. Το λιγότερο. Μαζέψτε λοιπόν μερικοί αυτά ‘δεν αναφέρω ποιος με παρενόχλησε αλλά ξέρει αυτός’ για τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που αποζητάτε. Το #metoo δεν είναι γκόσιπ, κατινιά κι αυτοπροβολή. Είναι η επίπονη και γενναία κατάθεση ενός θύματος που καταγγέλλει με ονοματεπώνυμο τον κακοποιητή του.”
Σαν να μην έφτανε η επίθεση της κυρίας Ακρίτα στον Γιώργο Κιμούλη, εμφανίστηκε σε πρωινάδικο και ο πρώην σύζυγός της, ο ηθοποιός Κώστας Αρζόγλου, για να πει πόσο κακός συνεργάτης είναι στο θέατρο ο Γιώργος Κιμούλης, με τον οποίον είχαν συνεργαστεί το …1989.
Τι σχέση έχει αυτό με το Me Too; Τι σχέση έχει η οποιαδήποτε συμπεριφορά που εσύ θεωρείς αντισυναδελφική με τη σεξoυαλική παρενόχληση και τη σεξoυαλική κακοποίηση;
Καμία. Είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Φαντάζεστε να έβγαιναν στις τηλεοράσεις άνθρωποι που δουλεύουν σε οικοδομές, καταστήματα, επιχειρήσεις κλπ και να έλεγαν τα παράπονα που έχουν από τους συναδέλφους τους στη δουλειά; Και μάλιστα, να έλεγαν πόσο αντισυναδελφική συμπεριφορά είχαν οι συνάδελφοί τους πριν από ..32 χρόνια. Τι γνώμη θα σχηματίζατε αν αυτό που έκανε ο Κώστας Αρζόγλου το έκανε ένας φούρναρης;
Αφού ο Κώστας Αρζόγλου είπε πόσο κακός συνάδελφος είναι ο Γιώργος Κιμούλης, δήλωσε πως δεν πιστεύει τις καταγγελίες από πολλές γυναίκες ηθοποιούς κατά του Κώστα Σπυρόπουλου πως αυvαvιζόταν μπροστά τους, και πως θεωρεί ότι δεν υπήρχε κακή πρόθεση εκ μέρους του Κώστα Σπυρόπουλου.
Προφανώς, όπως καταλάβατε, ο Κώστας Σπυρόπουλος είναι φίλος και του Κώστα Αρζόγλου. Ο κ. Σπυρόπουλος ήταν ζευγάρι με την Αλίκη Βουγιουκλάκη που τους βάφτισε το παιδί. Μην τα βάλουμε και με τον κουμπάρο!
Οπότε, Αρζόγλου και Ακρίτα μάλλον θεωρούν τον φίλο τους Κώστα Σπυρόπουλο αθώο -και προφανώς ψεύτρες τις ηθοποιούς που τον κατήγγειλαν πως αυvαvιζόταν μπροστά τους- αλλά ο Γιώργος Κιμούλης είναι ένοχος για κακή αντισυναδελφική συμπεριφορά επειδή δεν είναι φίλος τους.
Συγγνώμη, ποιον αφορά η σχέση του Αρζόγλου με τον Κιμούλη στη σκηνή σε ένα έργο που παίχτηκε το 1989 ή ποιον αφορά το ότι στον Κιμούλη δεν άρεσε η απόδοση του έργου που είχε κάνει η Έλενα Ακρίτα; Το θέατρο φαίνεται στο ταμείο και στην πορεία σου. Και εκεί, μάλλον διαπιστώνουμε πως ο Γιώργος Κιμούλης έχει μεγαλύτερο ταλέντο από τον Αρζόγλου και την Ακρίτα. Συμβαίνουν αυτά. Κι εγώ θα ήθελα να ήμουν ο Νίκος Καζαντζάκης· δυστυχώς δεν είμαι.
Επίσης, τι σχέση έχουν όλα αυτά με το Me Too, τη σεξoυαλική παρενόχληση και τη σεξoυαλική κακοποίηση;
Κυρίες και κύριοι, το Me Too που ξεκίνησε στην Ελλάδα από την πολύ σοβαρή καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου ότι κακοποιήθηκε σεξoυαλικά από παράγοντα της Ομοσπονδίας της Ιστιοπλοΐας, κατάντησε μια υπόθεση των πρωινάδικων, των ηθοποιών, και του κάθε …αδικημένου.
Το Me Too είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, δεν είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε ηθοποιούς.
Εγώ, πάντως, το είχα προβλέψει από τις 16 Ιανουαρίου, πολύ πριν εμφανιστούν στην τηλεοπτική αρένα οι …ηθοποιοί.
Σε μια συνέντευξη Τύπου που είχε δώσει ο Κορνήλιος Καστοριάδης στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών την 15η Φεβρουαρίου του 1989 -και είχε δημοσιευτεί την επόμενη μέρα στην Ελευθεροτυπία, ο Καστοριάδης είχε πει:
Ερώτηση: Ας ξαναγυρίσουμε στην ελληνική πραγματικότητα. Πιστεύετε ότι έχουμε σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα;
Κορνήλιος Καστοριάδης: Ο Ροΐδης, που δυστυχώς λίγο διαβάζεται σήμερα, έλεγε ότι οι Έλληνες γελοιοποιούν τα πάντα. Μέχρι και τον βάκιλο του Κωχ γελοιοποίησαν. Ε, λοιπόν πιστεύω ότι στην Ελλάδα σήμερα έχει γελοιοποιηθεί και ο σοσιαλισμός και η βαρβαρότητα.
Αυτά έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης την χρονιά που ο Κώστας Αρζόγλου και ο Γιώργος Κιμούλης θριάμβευαν στο θέατρο -το περίεργο που δεν έχει προσέξει κανείς είναι ότι σε όλες τις παραστάσεις που ο Κιμούλης κατηγορείται για αντισυναδελφική συμπεριφορά έσπαγαν τα ταμεία-, οπότε εγώ είμαι με τον Καστοριάδη που ήταν σοφός.
Οι Έλληνες γελοιοποίησαν και τον σοσιαλισμό και τη βαρβαρότητα. Στο Me Too θα κολλήσουν;
Οι Έλληνες γελοιοποιούν τα πάντα.
Κρίμα για τους απλούς ανθρώπους -εκείνες τις γυναίκες και εκείνους τους άνδρες που κάνουν ταπεινές δουλειές και δεν έχουν φωνή- και βλέπουν να χάνεται μια ακόμα ευκαιρία να γλιτώσουν από τη σεξoυαλική παρενόχληση και τη σεξoυαλική κακοποίηση.
Κρίμα για εκείνη την κυρία σε πολύ γνωστή αλυσίδα φούρνων της Αθήνας, που, όταν -μετά από μια άθλια συμπεριφορά του αφεντικού της που έγινε μπροστά στα μάτια μου- της είπα με το αίμα στο κεφάλι “Μα, πώς το ανέχεστε αυτό; Γιατί δεν φεύγετε;”, μου απάντησε πολύ ήρεμα “Και ποιος θα με πάρει σε δουλειά εμένα;”.
Η Σοφία Μπεκατώρου έκανε το χρέος της απέναντι στην κοινωνία -και στον εαυτό της- και ελπίζω το ίδιο να κάνει και η Δικαιοσύνη.
Κάποιοι ηθοποιοί θεώρησαν πως είναι η κατάλληλη ευκαιρία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών και προσωπικών διαφορών.
Όποιος έχει φίλους ηθοποιούς, ξέρει πως οι περισσότεροι ηθοποιοί παίζουν και στη ζωή τους και πως κλαίνε πολύ εύκολα· έχουν το δάκρυ στην άκρη του ματιού.
Όποιος έχει φίλους ηθοποιούς, ξέρει πως νομίζουν ότι ο κόσμος γυρνάει γύρω τους· αυτό μάλλον το πίστευε και ο Γιώργος Κιμούλης, όταν ήταν νέος.
Όσο για το “γιατί τώρα;”, θα το γυρίσω ανάποδα και θα πω πως τώρα σας έχουν κλεισμένους όλους μέσα, τώρα έχετε χάσει σχέσεις, δουλειές και χρήματα, τώρα είστε απελπισμένοι και διψασμένοι για αίμα, οπότε πάρτε πρωινάδικα, κουτσομπολιά, κλειδαρότρυπα και ανθρωποφαγία.
Δεν θα σας οφελήσει σε κάτι όλο αυτό αλλά θα ξεχαστείτε μέχρι να να έρθει η στιγμή που θα διαπιστώσετε πως η Ελλάδα -μαζί με τις ζωές σας- έχει πάει στον διάολο, ενώ εσείς ακούγατε συγκλονισμένοι τα προσωπικά δράματα των ηθοποιών, που ήταν όλοι για το Χόλιγουντ αλλά δεν τους το επέτρεψαν τα συμφέροντα.
(Ζητάω συγγνώμη από τον κ. Κώστα Σπυρόπουλο που αναφέρομαι στο όνομά του. Δεν θα αναφερόμουν στις καταγγελίες εναντίον του -όπως δεν το έκανα μέχρι τώρα γιατί θεωρώ πως είναι μια υπόθεση της Δικαιοσύνης και εγώ δεν είμαι δικαστής- αλλά αναγκάστηκα να το κάνω. Αυτό δεν είναι ένα κείμενο για τον κ. Σπυρόπουλο αλλά για την κυρία Ακρίτα. Και την υποκρισία. Και την διπλή ηθική.)
(Τώρα περιμένω τους …Ακριτίστας να μου κάνουν ολομέτωπη επίθεση. Σπάνια φυλή οι Ακριτίστας. Σπάνια και η κατάντια των Ελλήνων.)
(Άντε να ανοίξουν ξανά τα θέατρα, να παίξουν η Ακρίτα με τον Αρζόγλου, για να πάω να τους δω. Δεν κρατιέμαι.)
