Eλένη Παπαδοπούλου> Moroccan vibes

Διαμέρισμα απέναντι. Δυάρι. Ανακαινισμένο. Τα πράγματα ξεχειλίζουν. Μέσα μετράω τέσσερις ενήλικες, τρεις γυναίκες και ένας άντρας και δύο παιδιά. Σύνολο 6 άτομα στο δυάρι. Η μία μιλάει δυνατά και ακούγεται η φωνάρα της μέσα στην νύχτα. Κάνουμε ένα σσσσσ. Τίποτα. Ξανακάνουμε άλλο σσσσςςς. Κάτι της λένε οι άλλες, βγαίνει έξω τσαμπουκαλεμένη που κάναμε σσσςςς. “Εγκώ ντεν είμαι Αιγυπτος, εγκώ είμαι Μαρόκο, εγκώ μιλάω σπίτι μου, εγκώ ντίνει 600 ευρώ ενοίκιο”. Αυτό με την Αιγυπτο μάλλον το είπε, γιατί σε διπλανά τσαντιροδιαμερίσματα μένουν Αιγύπτιοι. Βγαίνει έξω ο άντρας και την παίρνει μέσα, κλείνει παράθυρο, και ρολό και τελείωσε η στιχομυθία.

Και μένω με την απορία. 1ον Διαιούνται άσυλο από το Μαρόκο; Και τέλος πάντων με ποιο καθεστώς νομιμότητας είναι αυτοί εδώ; Ηρθαν με βίζα; Και γιατί είναι εδώ; Ποια ανάγκη έχουμε γυναίκες ή και άντρες από το Μαρόκο και γιατί δεν έχουν απελαθεί; 2. Πού βρίσκουν 600 ευρώ για ενοίκιο; Ποιοι κοπρίτες δίνουν αυτά τα σπίτια τόσο ακριβά και τα δίνουν σε Αιγύπτιους, Μαροκινούς και δεν συμμαζεύεται, όπου μένουν μέσα 500; Δεν μπορούσαν να βρουν για ανακαινισμένο διαμέρισμα άλλους ένοικους; Μας φταίνε τα airbnb ή που έχουν έρθει εδώ οι ορδές του πλανήτη και έχουν πιάσει όλα τα σπίτια; Γιατί πιστεύω ότι παίζει μαύρο χρήμα; Οι Κινέζοι κάνουν αβέρτα τέτοιες ενοικιάσεις. Εχουμε πληροφορίες για Κινέζο που το παίζει μεσίτης στην περιοχή και κάνει αυτή την δουλειά με μαύρα. Τους ελέγχει κανείς ή θα κυνηγάμε πάλι την απόδειξη της τυρόπιτας;

Υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος που όλοι αυτοί είναι εδώ δημιουργώντας και πρόβλημα στέγασης;

Τι θα κάνει ο Μάκης Βορίδης και ο Michalis Chrisochoidis για αυτήν την κατάσταση, η οποία έχει παραγίνει;

Ή μήπως το Μαρόκο έχει κανέναν πόλεμο και δεν το ξέρουμε;

Τα μπαλκόνια να μην τα περιγράψω. Καρατσαντίρια, τα οποία πρέπει να τα αντικρύζουμε, για να κάνει ζωάρα η Αίγυπτος και το Μαρόκο, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και όλοι οι ευάλωτοι του πλανήτη. Οι δικές μας γειτονιές θα τους σώσουν. Αρκετά πια.

Ποια είναι η Ελένη Παπαδοπούλου

Γεννήθηκα το 1972 στην Αθήνα, όπου και μεγάλη κοντά στην πλατεία Βικτωρίας. Είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναία με καταγωγή από τη Μικρά Ασία από όπου ήρθαν οι παππούδες μου και οι γιαγιάδες μου μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Αποφοίτησα από το Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων με άριστα. Σπούδασα Γαλλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισα τις σπουδές μου στη Μεγάλη Βρετανία, όπου έκανα μεταπτυχιακό στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης (MA in Educational Management) στο Πανεπιστήμιο του Bath.
Είμαι επίσης Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Sorbonne Nouvelle – Paris III.
Εργάστηκα για πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Μετά από επιτυχία στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ υπηρέτησα ως εκπαιδευτικός τη δημόσια εκπαίδευση για 17 χρόνια, όπου συντόνισα πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δράσεων. Είμαι επίσης επιμορφώτρια εκπαιδευτικών.
Εργάζομαι ως Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Μιλώ άριστα Αγγλικά και Γαλλικά.
Η ενασχόλησή μου με τα προβλήματα της Αθήνας ως ενεργός πολίτης ξεκινά το 2010. Από τότε με συνεχείς παρεμβάσεις σε όλους τους αρμόδιους φορείς μαζί με άλλους συμπολίτες μας αγωνίζονται για μία καλύτερη και ομορφότερη πόλη.

Ως γέννημα θρέμμα Αθηναία, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, μεγάλωσα με τις ιστορίες μίας πόλης που αν και πέρασε πολέμους, ήταν πιο ανθρώπινη, είχε γειτονιές, είχε κοινωνική συνοχή, είχε ευπρέπεια.

Μεγάλωσα στο κέντρο της Αθήνας, πήγα στα σχολεία της γειτονιάς μου, έζησα σε μία σύγχρονη πόλη, αλλά ασφαλή και ζωντανή. Εξακολουθώ να ζω στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Βικτωρίας, την οποία αγαπώ. Όπως αγαπώ όλη την Αθήνα.

Την Αθήνα των παιδικών μου χρόνων, την Αθήνα των φοιτητικών μου χρόνων, την Αθήνα στην καρδιά της που ζω και εργάζομαι. Την Αθήνα που λαβώθηκε από ανθρώπους που δεν αγαπούν, δεν την πονούν, δεν γνωρίζουν και δεν τους ενδιαφέρουν να βελτιώσουν.