kourdistoportocali.comNews DeskYALE, MIT, Ινστιτούτο Βιολογίας του Ισραήλ. Οι Ειδικοί των Ειδικών συντρίβουν τα mRNA εμβόλια COVID-19

Breaking News

YALE, MIT, Ινστιτούτο Βιολογίας του Ισραήλ. Οι Ειδικοί των Ειδικών συντρίβουν τα mRNA εμβόλια COVID-19

O Μάκης Τριανταφυλλόπουλος βροντοφώναξε τον σιωπηλό (γιατί άραγε;) εφιάλτη που ζουν εκατομμύρια εμβολιασθέντες εκεί έξω

To να δεις τη Μεγάλη Εικόνα. Μία από τις διδαχές που αφήνει πίσω του το 2024 είναι ακριβώς αυτό. Το να δεις τη Μεγάλη Εικόνα της Γενοκτονίας του κοστοβόρου Δυτικού Πληθυσμού που βρίσκεται σε εξέλιξη οργανωμένα, μεθοδικά και με τη χρήση πάσης φύσεως εργαλείων.

Στη καρδιά του στόχου βρίσκεται η Δυτική Οικογένεια.

By Benjamin Guggenheim

Στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στην Ελλάδα. Ο στόχος είναι η κοστοβόρα Δυτική Οικογένεια.

Το μεγαλύτερο όμως όπλο της elite είναι η μαλθακότητα των θυμάτων και ο τρόπος που τα θύματα υποκύπτουν στην προπαγάνδα.

Πάμε να δούμε το γιατί>

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Yale (και όχι οι Τσιόδρας, Μαγιορκίνης, Παρασκευής, Κωστάκη, Παναγιωτακόπουλος) μετά από έρευνα εξήγαγαν τρομακτικά συμπεράσματα γι΄αυτό που προκαλεί το εμβόλιμο mRNA στο σώμα των ληπτών.

Απόφοιτος του MIT, του οποίου η μητέρα είχε αποφοιτήσει από το ίδιο Πανεπιστήμιο εξήγησε πολύ νωρίς γιατί δεν θα έκανε τα εμβόλια COVID-19.

O πρώην επικεφαλής του Ινστιτούτου Βιολογίας του Ισραήλ, ο οποίος κατασκεύασε εμβόλιο κατά της COVID αλλά τον εξανάγκασαν σε παραίτηση ώστε να μην κυκλοφορήσει ποτέ το Ισραηλινό εμβόλιο περιέγραψε το εμβόλιο της Pfizer (με το εμβόλιο της ίδιας είχε και ο ίδιος εμβολιαστεί και στη συνέχεια υπέστη φρικτές παρενέργειες) ως αναποτελεσματικό και επικίνδυνο.

Δύο σπουδαίοι Εβραίοι δημοσιογράφοι ξετίναξαν τον Bourla στο Davos με ερωτήσεις για το εμβόλιο της εταιρίας και τις παρενέργειές του.

Από το 2019 το Κουρδιστό Πορτοκάλι με συνέπεια, μεθοδικά, με πειθαρχία και διαρκή ντοκουμέντα περιγράφει το πως στήθηκε η Παγκόσμια Στρατιωτική Επιχείρηση Γενοκτονίας του κοστοβόρου Δυτικού Πληθυσμού στην οποία συμμετείχαν το NATO, o ΠΟΥ, ο ΟΗΕ (είδατε τι έκανε σε βάρος του Ισραήλ), η .Ε.Ε, και μια χούφτα παγκόσμιες εταιρίες στις οποίες έχουμε αναφερθεί κατ΄επανάληψη.

Χάρη στον διαρκή αγώνα του σπουδαίου Elon Musk (ο οποίος επίσης τραυματίστηκε από τα εμβόλια) όλα αυτά τα χρόνια τα μη συστημικά ΜΜΕ κατάφεραν να ανταποκριθούν στη  αποστολή τους-κόντρα στο επίσημο αφήγημα το οποίο υπηρέτησαν με βουλιμία όλοι οι εγχώριοι πολιτικοί πάστορες_Μητσοτάκης, Τσίπρας, Κασσελάκης, Ανδρουλάκης, Κουτσούμπας, Βαρουφάκης, Βελόπουλος, Κασιδιάρης, Σακελλαροπούλου, κλπ.

Το επίσημο αφήγημα υπηρέτησαν φυσικά και τα κυβερνητικά ΜΜΕ, όπως επίσης και οι ιδιοκτήτες τους οι οποίοι και οι ίδιοι έπεσαν σε θανάσιμες παγίδες για τις εταιρίες, τις βιομηχανίες, τα πλοία, τα συμφέροντά τους.

Παρά την παγκόσμια προπαγάνδα του ενός τρις υπέρ του εμβολίου COVID-19, υπέρ των απαγορεύσεων, πιστοποιητικών, κλπ όποιος ήθελε να έχει και την άλλη άποψη θα μπορούσε να την πληροφορηθεί.

Ήταν όμως επιλογή της πλειοψηφίας να παρακολουθεί ΣΚΑΙ ή τα ρεπορτάζ που διοχέτευε το Μέγαρο Μαξίμου στο protothema γνωρίζοντας ότι στη συνέχεια θα έσπευδαν να τα υιοθετήσουν και οι υπόλοιποι.

Ήταν επιλογή της πλειοψηφίας να ακούει το κάθε κόμμα-πατερούλη. Έτσι το ΚΚΕ συνέστησε στα μέλη του να ακολουθήσουν την επιστήμη με αποτέλεσμα να έχουν γεμίσει turbo καρκίνους και αιφνίδιες απώλειες από την πολλή “επιστήμη” και τους πολλούς “ειδικούς”.

Η πλειοψηφία έχει μεγαλώσει στη διάρκεια της μεταπολίτευσης με το κόμμα-πατερούλη. Πλήρωσε το αντίτιμο και έρχεται πιο αιματηρή πληρωμή εάν ο καθείς εκεί έξω δεν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και αυτό που συμβαίνει είναι ο θανατούλης του.

Επαναλαμβάνουμε ότι πρόκειται για στρατιωτικές επιχειρήσεις Μαύρου Κύκνου στις οποίες όπως είναι φυσικό συμμετέχει και η προπαγάνδα των ΜΜΕ της ιδιοκτησίας της elite. Αυτό που συνέβη στη Γερμανία με έναν ακόμη “μοναχικό δολοφόνο” που παρέσυρε σκότωσε και τραυμάτισε δεκάδες δεν είναι παρά συνέχεια των “μοναχικών δολοφόνων” που έδρασαν στις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες.

Το να ασχολείσαι με το Πορτοσάλτε, που έκανε ο ίδιος στον εαυτό του 6-7 εμβόλια, είναι σαν να κλέβεις εκκλησία και βλέπεις το δένδρο και όχι το δάσος το οποίο είναι εσύ σε μορφή dust in the wind διά μέσω Ριτσώνας.

H κοστοβόρα δυτική οικογένεια βρίσκεται στη καρδιά του στόχου της παγκόσμιας elite εξαιτίας του σκασίματος της φούσκας του παγκοσμίου χρέους και του πνεύματος ευγονισμού που διακρίνει τα εναπομείναντα μέλη της και τους CEOs των εταιριών και ιδρυμάτων τους

Στόχος της elite είναι στο σύντομο μέλλον να εξαλείψει-καταστρέψει ολοσχερώς και τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών καθώς οι οντότητες επί γης (στόχος είναι ένας πληθυσμός ιδανικά 700 εκατ. μετανθρώπων-μουζίκων) θα επικοινωνούν “βιομετρικά” μεταξύ τους

Στην επιχείρηση Γενοκτονίας του κοστοβόρου Δυτικού Πληθυσμού τα θύματα έχουν τεράστια ευθύνη λόγω μαλθακότητας και απουσίας κοινής λογικής.

Στη προκειμένη περίπτωση ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος βροντοφώναξε τον σιωπηλό (γιατί άραγε;)  εφιάλτη που ζουν εκατομμύρια εμβολιασθέντες εκεί έξω.

[Στο VIDEO καθώς ο Τριανταφυλλόπουλος εξηγεί το πως τα εμβόλια έστειλαν στην αιωνιότητα τον Χαρδαβέλλα δεν μπορείς να μην  παρατηρήσεις τους δημοσιογράφους που κρατάνε τα μικρόφωνα των γνωστών καναλιών. Οι περισσότεροι από τους ρεπόρτερς έχουν εμβολιαθεί καθ΄υπόδειξη-εντολή των οξυδερκών διευθυντών τους, οι οποίοι επίσης έχουν εμβολιασθεί με αυταπάρνηση σε μία προσπάθεια να επιταχύνουν την απόδρασή τους στην αιωνιότητα και βέβαιοι ότι ακολουθούν την επιστήμη. Μια επιστήμη η οποία ενώ θα έπρεπε να βασίζεται στην έρευνα και την αμφιβολία μετατράπηκε σε κισμέτ και θέσφατο σε μια καλά ενορχηστρωμένη Παγκόσμια Στρατιωτική Επιχείρηση Μαύρου Κύκνου όπως αυτή του COVID-19. Την ίδια στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η αντίστοιχη “Επιχείρηση Κλιματική Κρίση” με τον ίδιο στόχο]

Το θέμα είναι οι εξαπατημένοι, τα θύματα οι οποίοι άνετα εκλέγουν πρωθυπουργό και η σιωπή τους απέναντι στην μεγαλύτερη εξαπάτηση της ζωής τους. Και την πιο επικίνδυνη.

Δείτε το γιατί αναλυτικά και μέσα από τους πιο Ειδικούς των Ειδικών (και όχι τον Πάστορα Τσιόδρα και τον πολιτικό Κοντοζαμάνη οι οποίοι- καθόλου τυχαία- είχαν πρωταγωνιστήσει και στη Γρίπη των Πτηνών ο ιός της οποίας έφερε επίσης εργαστηριακά χαρακτηριστικά)

ΕΠΕΙΓΟΝ> Οι ερευνητές του Yale βρήκαν πρωτεΐνη ακίδας Covid στο αίμα ανθρώπων που δεν μολύνθηκαν ποτέ με Covid – χρόνια αφότου έλαβαν εμβόλιμα-εμβόλια mRNA

Οι πρωτεΐνες ακίδας δεν πρέπει να υπάρχουν. Είναι πιθανό το γενετικό υλικό του εμβολίου να έχει ενσωματωθεί στο ανθρώπινο DNA, προκαλώντας μακροπρόθεσμη παραγωγή αιχμής. Η ομάδα του Yale θα δημοσιεύσει τα ευρήματά της σύντομα.

Γράφει ο ALEX BERENSON*/Unreported Truths

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Yale βρήκαν πρωτεΐνη ακίδας Covid στο αίμα ατόμων που έλαβαν εμβόλια mRNA Covid – έως και δύο χρόνια μετά τη λήψη των εμβόλων.

Οι άνθρωποι δεν μολύνθηκαν ποτέ με Covid, δείχνουν τα τεστ αντισωμάτων και το ανοσοποιητικό μας σύστημα καταστρέφει γρήγορα τις νεοπαραγόμενες πρωτεΐνες ακίδας.

Το εύρημα υποδηλώνει ότι ορισμένοι άνθρωποι που έκαναν τις λήψεις μπορεί να παράγουν τις πρωτεΐνες μόνοι τους.

Ένας πιθανός λόγος είναι ότι το γενετικό υλικό που παραδίδεται στις λήψεις έχει ενσωματωθεί με τα ανθρώπινα γονίδια και συνεχίζει να ενεργοποιεί τις δομές παραγωγής πρωτεϊνών στα κύτταρά μας. Εάν κριθεί σωστή, αυτή η εξήγηση έχει σοβαρές συνέπειες για την ασφάλεια του εμβολίου mRNA και τους περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο άτομα που έχουν λάβει δόσεις mRNA Covid.

Για να είμαστε σαφείς, το εύρημα δεν παρέχει οριστική απόδειξη της γενετικής ολοκλήρωσης, ή αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «διαμόλυνση».

Για αυτό, οι ερευνητές πρέπει να εξαγάγουν DNA από ανθρώπινα κύτταρα και να βρουν τις γενετικές αλληλουχίες που προκαλεί το εμβόλιο.

Το πόσο συχνά εμφανίζεται η πρωτεΐνη ακίδας και εάν τα επίπεδα μπορεί να έχουν κλινικά σημαντικές συνέπειες είναι επίσης ασαφές.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι βρήκαν πρωτεΐνη ακίδας σε τηλεδιασκέψεις με συμμετέχοντες στη μελέτη τους τον Οκτώβριο και ξανά αυτή την εβδομάδα.

Δύο άτομα μίλησαν ανεξάρτητα στο Unreported Truths για τα ευρήματα της μελέτης.

Οι ερευνητές συζήτησαν για τη δημοσίευση των ευρημάτων με τουλάχιστον ένα σημαντικό περιοδικό με κριτές, είπε ένα άτομο με άμεση γνώση αυτών των συζητήσεων. Το περιοδικό αρνήθηκε.

Οι επιστήμονες σχεδιάζουν τώρα να δημοσιεύσουν τα ευρήματα πολύ σύντομα σε έναν μη αναθεωρημένο διακομιστή «προεκτύπωσης», ώστε άλλοι ερευνητές και μέλη του κοινού να μπορούν να τα δουν και να συζητήσουν τις επιπτώσεις τους.

Σκοπεύουν επίσης να στείλουν δείγματα σε ανεξάρτητο εργαστήριο για επικύρωση, αν και δεν πιστεύουν ότι κάνουν λάθος.

Ορισμένοι επιφυλακτικοί για τα εμβόλια ερευνητές έχουν προτείνει προηγουμένως τη δυνατότητα ενσωμάτωσης του γενετικού υλικού στα εμβόλια με τα ανθρώπινα γονίδια.

Αλλά τα νέα ευρήματα είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνο επειδή καθιστούν την πιθανότητα πιο πιθανή, αλλά επειδή ο επικεφαλής της ομάδας του Yale είναι ένας διάσημος επιστήμονας που είχε υποστηρίξει σθεναρά τα τρυπήματα Covid.

Η ερευνητής, Dr. Akiko Iwasaki, είναι πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Ανοσολόγων. Τον Μάιο του 2021, είπε στην Washington Post ότι οι ανησυχίες σχετικά με τις λήψεις mRNA ήταν «παράλογες» και πρόσθεσε ότι «καμία ανησυχία για την ασφάλεια» δεν είχε βρεθεί στις κλινικές δοκιμές τους. Αργότερα υπέγραψε μια επιστολή που υποστηρίζει τις εντολές εμβολίων κατά του Covid.

Τα άτομα που μίλησαν στο Unreported Truths περιελάμβαναν ένα άτομο που συμμετείχε στη μελέτη και άκουσε απευθείας τις αναφορές από τους ερευνητές του Yale στην κλήση συνδιάσκεψης.

Το άλλο άτομο είναι ένας επιστήμονας που βρίσκεται σε επαφή με πολλά μέλη της ομάδας.

Σε επαφή με το Unreported Truths, η Iwasaki δεν αμφισβήτησε ότι η ομάδα του βρήκε συνεχιζόμενες ενδείξεις πρωτεϊνών αιχμής σε συμμετέχοντες που είχαν εμβολιαστεί αλλά ποτέ δεν είχαν μολυνθεί.

«Εργαζόμαστε σκληρά για να ολοκληρώσουμε τη μελέτη μας και να τη δημοσιεύσουμε σε έναν διακομιστή προεκτύπωσης», έγραψε.

Akiko Iwasaki is seen on Friday April 26 2013 at Yale University. (Kike Calvo/AP Images for HHMI)

Η ομάδα της Δρ. Iwasaki ξεκίνησε τη μελέτη, η οποία ονομάζεται LISTEN, το 2022, για να εξετάσει άτομα με αυτοαναφερόμενους τραυματισμούς μετά τον Covid. Στη συνέχεια το επέκτεισαν για να συμπεριλάβει άτομα με αυτοαναφερόμενους τραυματισμούς από εμβόλια. Περίπου 3.000 άτομα έχουν εγγραφεί, σύμφωνα με ένα άρθρο για το έργο τον Ιανουάριο.

Οι συμμετέχοντες δίνουν δείγματα αίματος και σάλιου και αναφέρουν τα συμπτώματά τους.

Η μελέτη είχε τακτικά «διαβουλεύσεις» όπου οι ερευνητές αναφέρουν τα ευρήματά τους, με όλους τους συμμετέχοντες προσκεκλημένους.

Στο δημαρχείο του Οκτωβρίου, η Iwasaki ανέφερε ότι η ομάδα είχε βρει πρωτεΐνη ακίδας Covid σε έναν συμμετέχοντα στη μελέτη περισσότερες από 700 ημέρες μετά την τελευταία λήψη mRNA του ατόμου και σε άλλους περισσότερο από 450 ημέρες μετά.

Το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έδειξαν στοιχεία φυσικής μόλυνσης από τον κοροναϊό. Οι επιστήμονες μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των ατόμων που έχουν εμβολιαστεί και εκείνων που έχουν μολυνθεί από τη φύση τους.

Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι που έχουν λάβει εμβόλια mRNA παράγουν ανοσολογικά αντισώματα μόνο σε ένα μέρος του κοροναϊού, την πρωτεΐνη ακίδας. Αλλά σχεδόν όλοι όσοι έχουν μολυνθεί και αναρρώσει έχουν επίσης αντισώματα σε ένα άλλο τμήμα, που ονομάζεται νουκλεοκαψίδιο-nucleocapsid.

Ορισμένοι συμμετέχοντες στο LISTEN δεν έχουν αντι-νουκλεοκαψιδικά αντισώματα, αλλά συνεχίζουν να παράγουν πρωτεΐνη ακίδας.

Σχεδόν από τότε που τα εμβόλια mRNA Covid εγκρίθηκαν για χρήση τον Δεκέμβριο του 2020, μια μικρή αλλά φωνητική ομάδα σκεπτικιστών για τα εμβόλια έχει προειδοποιήσει για την πιθανότητα να μολύνουν το ανθρώπινο DNA.

Το ίδιο το mRNA του εμβολίου είναι απίθανο να ενσωματωθεί με κάποιο τρόπο στα ανθρώπινα γονίδια, καθώς αυτή η διαδικασία θα απαιτούσε από το mRNA να χρησιμοποιήσει ένα ένζυμο που ονομάζεται «αντίστροφη μεταγραφάση-reverse transcriptase» για να μετατραπεί σε DNA πριν ενσωματωθεί στα ανθρώπινα γονίδια.

Αντίθετα, η πιο πιθανή οδός έρχεται επειδή η Pfizer και η Moderna χρησιμοποιούν αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «πλασμίδια DNA-DNA plasmids» – ένα κυκλικό μόριο DNA – για να κάνουν τα βακτήρια να παράγουν το mRNA που είναι το ενεργό συστατικό του εμβολίου.

Η διαδικασία παραγωγής οδηγεί αναπόφευκτα σε μια μικρή ποσότητα μόλυνσης από πλασμίδιο DNA στους κλώνους mRNA που δημιουργούν τα βακτήρια. Κανείς δεν είχε δημιουργήσει ποτέ mRNA με την ταχύτητα και την κλίμακα που χρησιμοποιήθηκε στα εμβόλια Covid, απαιτώντας ουσιαστικά από τους κατασκευαστές να εφεύρουν διαδικασίες μέσα σε λίγους μήνες το 2020.

Το 2023, ο Kevin McKernan, ερευνητής στη Μασαχουσέτη, ανέφερε ότι βρήκε μόλυνση από DNA σε φιαλίδια στα επίπεδα «νανογράμματος» (ένα δισεκατομμυριοστό του γραμμαρίου) και «μικρογραμμαρίου» (ένα εκατομμυριοστό του γραμμαρίου) σε μια προεκτύπωση.

Αν και αυτές μπορεί να φαίνονται σαν μικροσκοπικές ποσότητες, κάθε δόση εμβολίου Pfizer περιέχει μόνο 30 μικρογραμμάρια mRNA και τα ομοσπονδιακά πρότυπα περιορίζουν την επιτρεπόμενη μόλυνση από DNA των εμβολίων στα 10 νανογραμμάρια ανά δόση. Οι ερευνητές και οι ρυθμιστές πίστευαν ότι το όριο ήταν αρκετά χαμηλό ώστε να καταστήσει την ενσωμάτωση DNA ουσιαστικά αδύνατη στον πραγματικό κόσμο, παρά το γεγονός ότι είναι θεωρητικά δυνατή.

Αλλά επειδή το «νανοσωματίδιο λιπιδίου» στο εμβόλιο που προστατεύει το mRNA από την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος μετά την έγχυσή του στο σώμα προστατεύει επίσης τη μόλυνση του DNA, το όριο των 10 νανογραμμαρίων μπορεί να μην είναι τόσο προστατευτικό όσο πίστευαν οι επιστήμονες.

Είναι επίσης πιθανό ότι η ταχεία κλιμάκωση της διαδικασίας παρασκευής οδήγησε σε ορισμένες παρτίδες εμβολίων με περισσότερους μολυσματικούς παράγοντες DNA από ό,τι περίμεναν οι εταιρείες εμβολίων ή οι ρυθμιστικές αρχές.

>

Ο Alex Berenson γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1973 και μεγάλωσε στο Englewood του N.J. Αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Yale το 1994 με πτυχία στην ιστορία και τα οικονομικά, εντάχθηκε στην Denver Post ως ρεπόρτερ. Το 1996, έγινε ένας από τους πρώτους εργαζόμενους στο TheStreet.com, τον πρωτοποριακό ιστότοπο οικονομικών ειδήσεων.

Το 1999, εντάχθηκε στους New York Times. Στους Times, κάλυψε τα πάντα, από τη βιομηχανία φαρμάκων μέχρι τον τυφώνα Κατρίνα.

Το 2003 και το 2004, υπηρέτησε δύο θητείες ως ανταποκριτής στο Ιράκ, μια εμπειρία που τον οδήγησε να γράψει το The Faithful Spy, το ντεμπούτο του στο μυθιστόρημα, το οποίο κέρδισε το βραβείο Edgar από τους Mystery Writers of America για το καλύτερο πρώτο μυθιστόρημα.

Έφυγε από τους Times το 2010 για να αφοσιωθεί στη συγγραφή μυθοπλασίας. Αλλά οι συζητήσεις με τη σύζυγό του τον οδήγησαν να αρχίσει να ερευνά την επιστήμη γύρω από την κάνναβη και τις ψυχικές ασθένειες, ένα έργο που έγινε το βιβλίο Tell Your Children, που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2019.

Τώρα έχει γράψει δώδεκα μυθιστορήματα John Wells και δύο non-fiction books, το The Number και το Tell Your Children.

Ο Alex ζει στην Hudson Valley με τη σύζυγό του, Dr. Jacqueline Berenson, ιατροδικαστική ψυχίατρο, και τα παιδιά τους.

Ο Βerenson αμφισβήτησε εξαρχής τα εμβόλια COVID-19 με αποτέλεσμα ο Λευκός Οίκος να του κατεβάσει το profile στο Twitter (πριν το εξαγοράσει ο Elon Musk) και ο Berenson προσέφυγε στη Δικαιοσύνη.

>

Akiko Iwasaki, Ph.D., is a Sterling Professor of Immunobiology and Molecular, Cellular, and Developmental Biology at Yale University, and an Investigator of the Howard Hughes Medical Institute. She received her Ph.D. from the University of Toronto in Canada and her postdoctoral training from the National Institutes of Health. Her research focuses on the mechanisms of immune defense against viruses at the mucosal surfaces, and the development of mucosal vaccine strategies. She is the co-Lead Investigator of the Yale COVID-19 Recovery Study, which aims to determine the changes in the immune response of people with long COVID after vaccination. Dr. Iwasaki also leads multiple other studies to interrogate the pathobiology of long COVID, both in patients, and through developing animal models of long COVID. Dr. Iwasaki was elected to the National Academy of Sciences in 2018, to the National Academy of Medicine in 2019, to the European Molecular Biology Organization in 2021, and to the American Academy of Arts and Sciences in 2021.

-Eίμαι απόφοιτος του MIT, όπως και η μητέρα μου. Eίμαι εν ενεργεία προγραμματιστής λογισμικού, παντρεμένος με δύο παιδιά. Ξεκαθαρίζω γιατί παίρνω θέση ενάντια στα εμβόλια COVID-19

My mom at age 21, working at an MIT research lab on one of the world’s first computers (1969)

[Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022 στον ιστότοπο childrenshealthdefense.org.]

Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να γίνει αυτό, οπότε βγαίνω και το γράφω. Ξέρω ότι μπορεί να κάνει μερικούς από εσάς να νιώσετε άβολα. Μπορεί να θυμώσει κάποιους από εσάς. Ίσως και να φοβηθείτε. Αλλά είμαι αυτός που είμαι. Είναι η αλήθεια μου. Είμαι…

By Cory Zue

[Aπόδοση> Κουρδιστό Πορτοκάλι]

Ουάου, εντάξει αυτό είναι δύσκολο. Επιτρέψτε μου να προσπαθήσω ξανά. Είμαι… μη εμβολιασμένος. Για την COVID. Φτου! Ήταν δύσκολο! Σχεδόν νιώθω σαν να έχει σηκωθεί ένα βάρος από τους ώμους μου. Είσαι ακόμα εδώ;

Εντάξει. Ας συνεχίσουμε.

Για τους περισσότερους ανθρώπους η κατάσταση του μη εμβολιασμού μου αποτελεί έκπληξη. Για άλλους είναι ακατανόητη. Πώς θα μπορούσε ένας σπουδαγμένος στο MIT, καλοπροαίρετος, ορθολογιστής (ελπίζω), γεννημένος στη Μασαχουσέτη, Δημοκρατικός που εργάζεται στη δημόσια υγεία να μην έχει ακόμα εμβολιαστεί κατά της COVID; Μου έχει γίνει αυτή η ερώτηση πολλές φορές, άλλοτε καλόπιστα και άλλοτε λιγότερο. Και κάθε φορά, προσπάθησα να ικανοποιήσω πλήρως τους ανθρώπους με την απάντησή μου. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ίσως θα προσπαθούσα να γράψω το γιατί.

Αυτό το δοκίμιο είναι η προσπάθειά μου να εξηγήσω την κατάσταση του εμβολιασμού μου όσο καλύτερα μπορώ. Είναι μια περίπλοκη απάντηση, που αγγίζει την οικογένεια, την επιστήμη, την πολιτική και την ηθική. Είναι ένα θέμα που ταυτόχρονα είναι πολύ προσωπικό και πολύ ευρύ, δύσκολο να συζητηθεί και όμως επίσης σημαντικό, ίσως, τώρα περισσότερο από ποτέ.

Αυτό που ακολουθεί είναι πιθανό να εξοργίσει ορισμένους από εσάς, αλλά ελπίζω ότι θα σας κάνει περισσότερους περίεργους, ή ακόμα και με ενσυναίσθηση, για τη θέση μου. Θα δούμε αν θα τα καταφέρω. Είστε έτοιμοι;

Ο σπόρος της αμφιβολίας

Υποθέτω ότι η απάντηση ξεκινά από τη μητέρα μου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρετε για αυτήν είναι ότι είναι ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που γνωρίζω. Και δεν το γράφω με τον τυπικό τρόπο, ότι δηλαδή «η μαμά μου είναι καταπληκτική γιατί είναι η μαμά μου», αλλά επηρεασμένος από το γεγονός ότι «η μαμά μου ήταν μια από τις πρώτες γυναίκες στον κόσμο που πήρε διδακτορικό στην επιστήμη των υπολογιστών από το MIT».

Όταν ήμουν παιδί, η μαμά μου και εγώ κάναμε τακτικές βόλτες στο μπακάλικο, κατά τη διάρκεια των οποίων προσπαθούσε να μου εξηγήσει επιστημονικά στοιχεία με όρους που μπορούσα να καταλάβω. Μία φορά μου είπε πώς αν εισπνέεις πολύ μονοξείδιο του άνθρακα, τον ρύπο από τα αυτοκίνητα που μπορεί να σε σκοτώσει αν μείνεις σε ένα γκαράζ για αρκετή ώρα, τα αιμοσφαίρια σου, γεμάτα μονοξείδιο, θα έτρεχαν νομίζοντας ότι έχουν το καλύτερο συστατικό στη γη, αλλά μόνο αυτό δεν είναι. Τίποτα σε ένα σώμα δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο. Έτσι τα κύτταρα του αίματος θα το μετέφεραν από όργανο σε όργανο και εκείνα θα έλεγαν «όχι ευχαριστώ», με αποτέλεσμα τα κύτταρα να δοκίμαζαν να απευθυνθούν στο επόμενο όργανο, και στο επόμενο, και στο επόμενο…

Και τελικά, αν αρκετά αιμοσφαίρια έτρεχαν τριγύρω κουβαλώντας αυτό το άχρηστο πράγμα χωρίς πού να το αφήσουν, τότε δεν θα έμενε τίποτα από τα καλά συστατικά για να μεταφέρουν, αυτά δηλαδή που χρειάζεσαι πραγματικά (δηλαδή, το οξυγόνο) και έτσι θα πέθαινες.

Για χρόνια μετά από αυτή τη συζήτηση, κρατούσα την ανάσα μου κάθε φορά που περπατούσα κοντά σε ένα αυτοκίνητο ακόμα και με ρελαντί τη μηχανή. Τα αιμοσφαίρια μου δεν θα ξεγελιούνταν από αυτά τα απαίσια πράγματα, σας ευχαριστώ πολύ!

Η μαμά μου είναι ανεξάρτητη στοχαστής. Μερικές από τις αντίθετες απόψεις της, για παράδειγμα, ότι τα τρόφιμα με πολλά λιπαρά δεν είναι απαραιτήτως όλα κακά, δικαιώθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Άλλες, όπως η ιδέα ότι οι αιγυπτιακές πυραμίδες χτίστηκαν πάνω από νερό και όχι στη γη, τελικά δεν ήταν. Δεν είχε σε καμία περίπτωση δίκιο σε όλα, αλλά δεν φοβόταν να πάει κόντρα στο ρεύμα, κάτι που πάντα θαύμαζα.

Όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, η μαμά μου είναι φυσιοδίφης. Πιστεύει ότι εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης είναι πιο πιθανό να έχουν παίξει σημαντικότερο ρόλο για την ανθρώπινη ζωή παρά οι δεκαετίες ή ακόμα και οι αιώνες ανθρώπινης επιστήμης. Έτσι, για παράδειγμα, πιστεύει ότι ο ήλιος, με τον οποίο οι άνθρωποι συνεξελίχθηκαν από το ξεκίνημα του χρόνου, είναι «ξεκάθαρα καλός» για όλους, παρόλο που είναι επίσης γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο του δέρματος.

Προτιμά τα φυσικά και ολόκληρα τρόφιμα και αντιπαθεί τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα φυτοφάρμακα. Και συχνά προτιμά τις φυσικές θεραπείες και το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα στη σύγχρονη ιατρική.

Ίσως δείτε πού πάει όλο αυτό. Ένας αντίθετος στοχαστής που γενικά δεν εμπιστεύεται τη σύγχρονη ιατρική; Ε ναι!

Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να ξέρετε για τη μαμά μου, και αυτό που είναι πιο σχετικό με αυτό το δοκίμιο, είναι ότι δεν είναι τόσο «ζεστή» με τα εμβόλια. Αυτή είναι λοιπόν η αρχή. Τώρα, η μαμά μου επηρεάζει τη σκέψη μου, αλλά δεν είναι η μόνη επιρροή. Δεν συμμερίζομαι τη θέση της για τον εμβολιασμό.

My mom at age 21, working at an MIT research lab on one of the world’s first computers (1969)

Πολύ πριν από την COVID, η μαμά μου με αποθάρρυνε να κάνω στα παιδιά μου τους συνήθεις παιδικούς εμβολιασμούς. Παίρνω τη γνώμη της στα σοβαρά και έτσι την εξέτασα πιο προσεκτικά. Αλλά όταν κοίταξα τη βάση αποδεικτικών στοιχείων, έβγαλα ένα διαφορετικό συμπέρασμα. Παρά τη γνώμη της, αποφασίσαμε να κάνουμε στα παιδιά μας τα εμβόλια. Το κάναμε λίγο αργότερα και λίγο πιο χρονικά απλωμένα από το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα, γιατί αυτό δεν θα είχε συνέπειες, αλλά τα καταφέραμε.

Αυτό όμως που μας έχει μεταφυτεύσει η μητέρα μου ήταν ένας σπόρος αμφιβολίας. Ένας λόγος για να κοιτάξω πιο προσεκτικά την επιστήμη που όλοι γύρω μου θεωρούν δεδομένη. Αν δεν υπήρχε η μητέρα μου, δεν θα μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι υπήρχε λόγος να ψάξω για τα παιδικά εμβόλια -ή αργότερα, για τα εμβόλια κατά της COVID- και αυτό θα ήταν το τέλος της ιστορίας. Αλλά συνέβη. Έτσι, όταν εμφανίστηκε η COVID και εκείνη με αποθάρρυνε ξανά ως προς τον εμβολιασμό, κοίταξα ξανά πιο προσεκτικά για να προσπαθήσω να καταλάβω την αλήθεια. Δεν είχα ιδέα πόσο δύσκολο θα ήταν.

Και έτσι ξεκίνησε ένα μακρύ, γεμάτο ταξίδι στον κόσμο της επιστήμης, των δεδομένων και της πολιτικής κατά της COVID. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε πριν από μήνες και σιγά σιγά εξελίχθηκε σε κάτι που τώρα είναι κάτι σαν εμμονή. Ενώ μεγάλο μέρος του κόσμου έχει προχωρήσει στους εμβολιασμούς, εξακολουθώ να είμαι εδώ και να διαβάζω προεκτυπωμένες εργασίες για την COVID, ακολουθώ επιδημιολόγους στο Twitter, κοιτάζω γραφήματα του Our World In Data κ.λπ. Έχω γίνει ένας από αυτούς.

Ποια είναι λοιπόν η απάντηση; Είχε δίκιο η μαμά μου; Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Αλλά προλαβαίνω. Με τον σπόρο της αμφιβολίας φυτεμένο, ας επιστρέψουμε στην ιστορία.

Παρακολουθώντας και περιμένοντας

Είμαι Αμερικανός, αλλά ζω στη Νότια Αφρική. Αυτό με έβαλε σε μια σχετικά μοναδική κατάσταση από την αρχή της κυκλοφορίας των εμβολίων. Θα μπορούσα να είμαι μόνο θεατής. Στη Νότια Αφρική, όπως και σ’ όλη η Αφρική, έπρεπε να περιμένουμε όλους στον πρώτο κόσμο να εμβολιαστούν πριν μας δοθούν εμβόλια. Και όταν τελικά τα πήραμε, δώσαμε προτεραιότητα στους ηλικιωμένους, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και στους ανοσοκατεσταλμένους. Δεν είχα δικαίωμα να εμβολιαστώ μέχρι τα μέσα Ιουλίου του 2021, περισσότερο από 6 μήνες μετά τη διανομή των πρώτων εμβολίων σε μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου.

Αυτή την περίοδο κυρίως περίμενα και παρακολουθούσα. Και έγιναν πολλά!

Η παραλλαγή Delta διέσχισε την Ινδία και εξαπλώθηκε στον υπόλοιπο κόσμο. Η πολιτική για την COVID-19, και αργότερα η πολιτική εμβολιασμού δημιούργησαν ένα έντονο πολιτικό χάσμα στις ΗΠΑ και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Τα πράγματα εξελίχθηκαν από το «σου κλέβω τη σειρά για να εμβολιαστώ» και το «εδώ θα τα βρεις με 100 $» έως το «εμβολιάσου ή θα χάσεις τη δουλειά σου», μέσα σε εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα. Σε μια χώρα που έχει ακόμη ποσοστό εμβολιασμού 5%, η πορεία προς την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να ακολουθηθεί αλλά είναι αδύνατο να αγνοηθεί.

Μάθαμε επίσης πολλά για την COVID και τα εμβόλια.

Με την COVID, κατέστη σαφές ότι ο αντίκτυπος της νόσου αφορά συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες. Αν είσαι ηλικιωμένος ή/και άρρωστος, η COVID είναι πραγματικά τρομακτική και αν είσαι νέος και υγιής είναι σχετικά ήπια. Μελέτησα στατιστικά στοιχεία θνησιμότητας του αμερικάνικου CDC, προσπαθώντας να καταλάβω τις πιθανότητες που θα είχα να πεθάνω από την Covid-19, ένας 39χρονος που τρέχει 5 μίλια την ημέρα.

Ποτέ δεν πήρα ακριβή απάντηση, αλλά έγινε ξεκάθαρο ότι η COVID είναι πολύ λιγότερο πιθανό να με σκοτώσει από ό,τι ένα καρδιακό επεισόδιο, και είναι ίσως στο ίδιο επίπεδο με το να με δολοφονήσουν (οι πιθανότητες δολοφονίας μου στη Νότια Αφρική είναι υψηλότερες). Ποτέ δεν είχα ανησυχήσει για καρδιακές προσβολές και δολοφονίες στο παρελθόν, επομένως δεν φαινόταν λογικό να ανησυχώ για την COVID. Έτσι σταμάτησα.

Στη συνέχεια εφάρμοσα την ίδια στατιστική άσκηση στη γυναίκα μου, που είναι σε παρόμοια κατάσταση με εμένα και στα δύο υγιή παιδιά μου, των οποίων οι πιθανότητες να πεθάνουν ήταν σε τάξη μεγέθους πολύ μικρότερες από τις δικές μας. Για τα παιδιά η COVID είναι τόσο επικίνδυνη όσο η γρίπη και πάλι, κάτι για το οποίο δεν είχα ποτέ ανησυχήσει παρά μόνο για μια ήπια ταλαιπωρία. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η οικογένειά μας ήταν ήδη αρκετά ασφαλής από την ασθένεια και δεν ένιωθα υποχρεωμένος να εμβολιαστεί για τη δική μας υγεία.

Οπότε ήμασταν εντάξει. Τι γίνεται όμως με τον εμβολιασμό προκειμένου να σταματήσω την εξάπλωση και να προστατεύσω τους γύρω μου;

Λοιπόν, περίπου αυτή την περίοδο, αρχίσαμε επίσης να βλέπουμε στοιχεία ότι η προστασία του εμβολίου έναντι της μόλυνσης εξασθενούσε αρκετά γρήγορα. Περίπου ένα μήνα αφότου έγινα επιλέξιμος για το εμβόλιο, βγήκε μία έρευνα από το Ισραήλ που έδειξε ότι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου κατά της μόλυνσης έπεσε στο 50 ή 60% μετά από 6 μήνες. Και επιπλέον, είδαμε στοιχεία ότι τα εμβολιασμένα άτομα φέρουν ίσα ιικά φορτία και εξαπλώνουν την ασθένεια το ίδιο πολύ (αν και για μικρότερη διάρκεια) όσο και τα μη εμβολιασμένα.


Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπήρχε μεν όφελος στο να εμβολιαστώ προκειμένου να προστατεύσω τους γύρω μου, αλλά ότι μπορεί αυτό να συμβαίνει σε βάθος χρόνου, ή να απαιτεί ενίσχυση. Και επίσης ότι πιθανότατα θα μπορούσα να κάνω εξίσου πολλά για να προστατεύσω τους γύρω μου, συνεχίζοντας να βλέπω ανθρώπους μόνο σε εξωτερικούς χώρους, να φοράω μάσκα κ.λπ.

Το άλλο πράγμα που έγινε σαφές αυτό το διάστημα ήταν ότι η COVID θα γινόταν ενδημική. Δηλαδή, ότι δεν θα μπορούσαμε να σταματήσουμε την εξάπλωσή της και θα έπρεπε να μάθουμε να ζούμε με αυτή στη ζωή μας. Αυτό σήμαινε ότι τα περισσότερα από τα μέτρα που παίρναμε δεν εμπόδιζαν τους ανθρώπους να νοσήσουν από την ασθένεια, απλώς την καθυστερούσαν.

Αν ο εμβολιασμός σήμαινε ότι θα μπορούσα να αποτρέψω τη νόσηση με COVID, θα έπρεπε οπωσδήποτε να τον κάνω. Αλλά, αν αυτό θα σήμαινε μόνο την καθυστέρηση της νόσησης λίγους μήνες, είχε ίσως λιγότερη σημασία. Με βάση τα παραπάνω, ο εμβολιασμός εξακολουθούσε να δείχνει ευεργετικός, σε σχέση και με την πίεση στα συστήματα υγείας ή προσφέροντας περισσότερο χρόνο για να βγουν νέες θεραπείες, αλλά όχι τόσο (σε σχέση με το ξεκίνημα της πανδημίας).

Αυτοί οι παράγοντες δημιούργησαν ένα σκηνικό όπου μπορούσα να συμπεράνω ότι ο εμβολιασμός σήμαινε ότι τρέχω σε ένα είδος διάδρομου, που δεν θα είχε σαφείς ενδείξεις ότι τελειώνει. Η ανοσία θα έφευγε, αλλά ο ιός θα έμενε. Και ότι για να συνεχίσω να είμαι ένας υπεύθυνος πολίτης, θα έπρεπε να ενισχύω την ανοσία μου. Λοιπόν;

Εκτός και αν τα εμβόλια ήταν επιβλαβή, μόνο τότε δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να εμβολιαστώ. Και τα εμβόλια είναι ασφαλή, σωστά;

Και η απλή απάντηση ήταν «ναι». Αν δεν ανησυχούσα για την COVID, τότε δεν θα έπρεπε να ανησυχώ και για το εμβόλιο. Ναι, υπήρχαν κάποιες σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες, μερικές από τις οποίες είναι αρκετά σοβαρές, αλλά αυτές φάνηκαν να είναι λιγότερο συχνές από τα σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με την ίδια την COVID. Στατιστικά, τα εμβόλια έμοιαζαν από την αρχή λιγότερο επικίνδυνα από την ασθένεια.

Αλλά αυτός ο σπόρος της αμφιβολίας έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Από ό,τι γνωρίζαμε, τα εμβόλια ήταν ασφαλή, αλλά πόσα γνωρίζαμε; Είχαμε μια πλήρη εικόνα του τι έκαναν τα εμβόλια ή βρισκόμασταν στην κορυφή ενός παγόβουνου με πολλές πληροφορίες να κρύβονται ακόμα από κάτω;

Αυτό που σίγουρα θα μπορούσα να πω είναι ότι δεν τα ξέραμε όλα. Κάναμε λάθος σχετικά με την αναφερόμενη αποτελεσματικότητα των εμβολίων όταν κυκλοφόρησαν. Δεν υπήρχαν δεδομένα κλινικών δοκιμών για τις ενισχυτικές δόσεις. Οι δοκιμές για παιδιά δεν ήταν σε θέση να αποδείξουν τη σχέση κινδύνου/οφέλους από τους εμβολιασμούς. Και ούτω καθεξής. Η έλλειψη πλήρους πληροφόρησης σήμαινε ότι τα εμβόλια ήταν κακά; Φυσικά και όχι. Μήπως σήμαινε ότι υπήρχε κάποια πιθανότητα τα εμβόλια να ήταν κακά; Μπορεί.

Προσπάθησα να σκεφτώ άλλες εποχές στην ιστορία όπου χρειάστηκε πολύς χρόνος για να μάθουμε ότι κάτι ήταν κακό για εμάς. Κάπνισμα και καρκίνος του πνεύμονα. Αμίαντος. Ακτίνες Χ και άλλοι καρκίνοι. Αναρωτήθηκα, εάν το εμβόλιο δημιουργούσε στους ανθρώπους 1% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο ή καρδιακά προβλήματα κάποια στιγμή αργότερα στη ζωή τους, πόσο καιρό θα χρειαζόταν για να το καταλάβουν οι επιστήμονες αυτό; Κατέληξα ότι η απάντηση θα έπαιρνε σίγουρα πολύ περισσότερο. Έτσι, αποφάσισα να περιμένω.

Ίσως θεωρήσετε την επιλογή μου να παραμείνω ανεμβολίαστος εγωιστική πράξη. Σε κάποιο βαθμό είναι. Ένα μέρος του εαυτού μου νιώθει ένοχο που δεν «έκανα το καθήκον μου» για να προστατεύσω τους γύρω μου. Αλλά, κοιτάζοντας την ισορροπία των αποδεικτικών στοιχείων θα μπορούσα να το αντέξω. Στη ζωή, ισορροπούμε συνεχώς τις εγωιστικές επιθυμίες μας με το παγκόσμιο καλό. Αν ήμουν εντελώς ανιδιοτελής, θα ήμουν vegan, θα ξεφορτωνόμουν το αυτοκίνητό μου και θα έδινα όλα τα επιπλέον χρήματά μου σε άτομα που έχουν λιγότερα από εμένα.

Στην ισορροπία των εγωιστικών πραγμάτων που κάνω καθημερινά, και των δεδομένων, όπως τα κατάλαβα, δεν ένιωσα ότι η απόφασή μου να παραμείνω ανεμβολίαστος ήταν τρελά αντίθετος με τη δική μου ηθική πυξίδα. Ωστόσο, η γυναίκα μου και εγώ επανεξετάζαμε τακτικά την προοπτική να κάνουμε το εμβόλιο. Αλλά είναι πιο εύκολο να αναβάλεις την απόφαση για μια άλλη μέρα, για άλλη μία εβδομάδα και ούτω καθεξής παρά να αναλάβεις δράση. Ίσως, αν ήμασταν λιγότερο τεμπέληδες, θα είχαμε εμβολιαστεί νωρίτερα.

Και μετά νοσήσαμε με COVID. Και η εικόνα άλλαξε ξανά…

COVID-19, φυσική ανοσία και στην τρύπα των κουνελιών

Δεν ξέρω πώς κολλήσαμε COVID, αφού συνεχίσαμε να είμαστε αρκετά προσεκτικοί/αντικοινωνικοί. Η πιο πιθανή πηγή ήταν από το σχολείο του παιδιού μου, όπου το είχαν νοσήσει ένας δάσκαλος και αρκετοί μαθητές. Έτσι ή αλλιώς, συνέβη. Το πέρασε όλη η οικογένεια. Η γυναίκα μου χτυπήθηκε περισσότερο και είχε άσχημα συμπτώματα γρίπης για δύο ή τρεις ημέρες. Εγώ, είχα μια μέρα που ήταν αρκετά δύσκολη, αλλά επέστρεψα στην άσκηση λίγες ημέρες αργότερα. Τα παιδιά μου μετά βίας το ένιωσαν. Και αυτό ήταν. Σχεδόν ακριβώς όπως είχα προβλέψει, και στατιστικά ήταν κάτι πολύ φυσιολογικό.

Το ότι βρισκόμαστε στην άλλη πλευρά της COVID άλλαξε περαιτέρω την εικόνα του εμβολίου στα μάτια μου. Στην επαρχία μου, δεν μου συνέστησαν να κάνω το εμβόλιο εντός τριών μηνών από τη μόλυνση, οπότε είχα περισσότερο χρόνο να σκεφτώ. Επίσης, τώρα είχα κάποιο βαθμό φυσικής ανοσίας από την ασθένεια. Τώρα, η φυσική ανοσία είναι ένα άλλο αστείο θέμα με την COVID. Κανείς δεν φαίνεται να συμφωνεί για το πόση προστασία παρέχεται. Πολιτικές σε ορισμένα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων πολιτειών στις ΗΠΑ, λένε να αγνοήσετε εντελώς τη φυσική ανοσία.

Και όμως, ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος της Ευρώπης το περιλαμβάνει στον ορισμό των «πλήρως εμβολιασμένων» όσον αφορά τους περιορισμούς, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα μετά τη μόλυνση. Αυτή η φαινομενική έλλειψη συναίνεσης μου φαινόταν περίεργη και έτσι βρήκα τον εαυτό μου να ψάχνω για στοιχεία. Δυστυχώς, ήταν εξίσου συγκεχυμένα.

Μια μελέτη που κυκλοφόρησε από το Ισραήλ τον Αύγουστο υποστήριζε ότι οι άνθρωποι που είχαν μολυνθεί στο παρελθόν είχαν 27 φορές λιγότερες πιθανότητες να μολυνθούν ξανά και 9 φορές λιγότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν σε σχέση με τους εμβολιασμένους. Στη συνέχεια, όμως, πολλές άλλες μελέτες ισχυρίστηκαν ότι τα εμβόλια παρήγαγαν «μια πιο συνεπή και υψηλότερου επιπέδου αρχική απόκριση αντισωμάτων», ό,τι κι αν σήμαινε αυτό.

Στη συνέχεια, τον Νοέμβριο, το CDC δημοσίευσε μια μελέτη που βρήκε το εντελώς αντίθετο από τα δεδομένα του Ισραήλ: Οι μολυσμένοι είχαν 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν με COVID σε σχέση με τους εμβολιασμένους. Τι;

Το γνωστικό υπόβαθρό μου είναι στη μηχανική και την επιστήμη των υπολογιστών. Είμαι εν ενεργεία προγραμματιστής λογισμικού για 15 χρόνια και ασχολήθηκα με τον τομέα της επιστήμης δεδομένων στην καριέρα μου. Αλλά δεν είμαι βιολόγος. Το να βγάλεις νόημα από αυτές τις έρευνες θα έπαιρνε πολύ χρόνο. Έτσι σκέφτηκα, «Λοιπόν, θα κάνω αυτό που κάνω συνήθως σε άλλους τομείς. Απλά, θα απευθυνθώ σε ειδικούς για να μου πουν ποια είναι η σωστή απάντηση». Δυστυχώς, ούτε οι ειδικοί συμφώνησαν!

Αντίθετα, οι ειδικοί φαινόταν να λένε οτιδήποτε υποστήριζε τις δικές τους απόψεις που είχαν και στο παρελθόν. Οι ειδικοί που ήταν υπέρ των εμβολιασμών λάτρευαν τη μελέτη του CDC. Οι ειδικοί που πίστευαν ότι η πολιτική κατά της COVID είχε γίνει πολύ ακραία τη μισούσαν. Όλο αυτό ήταν αρκετό για να εκραγεί το κεφάλι μου. Πώς γίνεται να μην τα γνωρίζουμε αυτά τα πράγματα; Γιατί δεν υπάρχει συναίνεση; Μπήκα σε βάθος σε αυτό το θέμα, προσπαθώντας να σχηματίσω μια όσο πιο αμερόληπτη άποψη μπορούσα με βάση την ανάγνωση όσων περισσοτέρων εργασιών και αντικρουόμενων απόψεων μπορούσα.

Το συμπέρασμά μου μετά από πολλές, πολλές ώρες έρευνας ήταν ότι η φυσική μου ανοσία ήταν τουλάχιστον τόσο καλή όσο οποιοδήποτε εμβόλιο (Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός επιστημονικών εργασιών που αναγνωρίζουν ότι η φυσική ανοσία είναι πιθανότατα πιο προστατευτική ή τουλάχιστον εξίσου καλή και μακροχρόνια από τον εμβολιασμό, όταν εξετάζουμε τα αποτελέσματα της λοίμωξης Covid και της σοβαρής νόσησης. Από ό,τι γνωρίζω, η εργασία του CDC είναι η μόνη που ισχυρίζεται το αντίθετο).

Πιθανώς πολύ καλύτερο από μία δόση J&J. Ίσως όχι τόσο καλό όσο δύο δόσεις Moderna. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ήμουν πλέον τόσο «προστατευμένος» και «ασφαλής για την κοινωνία» όσο οποιοσδήποτε είχε εμβολιαστεί.

Το άλλο συμπέρασμα που έβγαλα από αυτή την άσκηση ήταν ότι το οικοσύστημα πληροφοριών μας ήταν αρκετά σπασμένο. Είχα προσπαθήσει να πάρω μια απάντηση σε αυτό που νόμιζα ότι ήταν μια απλή ερώτηση – “πόσο προστατευτική είναι η φυσική ανοσία έναντι του εμβολιασμού;” – και διαπίστωσε ότι ήταν μια βαθιά και περίπλοκη τρύπα από στοιχεία και απόψεις.

Παρατήρησα επίσης μια σοβαρή αποσύνδεση ανάμεσα στο πόσο σίγουροι είχαν οι άνθρωποι και στο σύνολο των αντιφατικών στοιχείων. Για να δανειστώ έναν όρο από το Wait But Why, όλοι δρούσαν στην Αλαζονική Ζώνη.

Η πιο απλή απάντηση ήταν: δεν είμαστε σίγουροι! Αλλά όλοι μιλούσαν σαν να ήξεραν τα πάντα, παρόλο που οι εξίσου αναγνωρισμένοι άνθρωποι στο διάδρομο έλεγαν το αντίθετο.

Νόμιζα ότι το να έχω επιστημονική σκέψη σήμαινε να αμφισβητώ συνεχώς τις συναινετικές απόψεις με νέες πληροφορίες, αλλά εδώ τα πράγματα έχουν ανατραπεί. Η επιστήμη χρησιμοποιήθηκε για να επιβεβαιώσει τις προηγούμενες πεποιθήσεις μας, αντί να μας βοηθήσει να δούμε την αλήθεια.

Καθώς συνέχισα να σκάβω στην τρύπα του κουνελιού της COVID, αυτό που έγινε σαφές είναι ότι έπρεπε να «έχω στο νου μου τη μεροληψία» σε όλα όσα διάβασα. Θα έβλεπα μια μελέτη και θα σκεφτόμουν αμέσως «α, οι New York Times θα το λάτρευαν αυτό». Τα μέσα ενημέρωσης που εμπιστευόμουν όλη μου τη ζωή μεταμορφώθηκαν σε αυτές τις προβλέψιμες μηχανές προπαγάνδας, ενισχύοντας τις πληροφορίες που τους άρεσαν και αγνοώντας τις πληροφορίες που δεν τους άρεσαν. Συνειδητοποίησα ότι για να δω ολόκληρη την εικόνα έπρεπε να ακολουθήσω μια ευρεία ομάδα πηγών σε ένα ευρύ φάσμα απόψεων και να βγάλω τα συμπεράσματά μου.

Συνειδητοποίησα επίσης ότι σχεδόν κανείς γύρω μου δεν έκανε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε έναν ιδεολογικό θάλαμο ηχούς, βέβαιοι ότι αντιπροσώπευε την αλήθεια. Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους για αυτό, η απόκτηση μιας ευρείας άποψης απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο και προσπάθεια, αλλά ήταν ανησυχητικό που αυτή ήταν η θέση στην οποία είχαμε φτάσει.

Η αργή στροφή της κοινής γνώμης

Αυτό που έγινε επίσης σαφές σε μένα είναι ότι οι επιπτώσεις αυτών των θαλάμων ηχούς πληροφόρησης της COVID είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην πολιτική και την κοινή γνώμη. Και εδώ, η θέση μου στη Νότια Αφρική, μού παρείχε μια μοναδική προοπτική στα πράγματα που άρχισαν να συμβαίνουν αλλού στον κόσμο. Συγκεκριμένα, η πολιτικοποίηση και η πόλωση όλων των θεμάτων της πανδημίας, από τις μάσκες μέχρι τα lockdown, τα εμβόλια και τις εντολές υποχρεωτικών εμβολιασμών.

Όπως είπα, είμαι Αμερικανός και οι περισσότεροι φίλοι μου εξακολουθούν να βρίσκονται στις ΗΠΑ. Αυτό που έπειτα από καιρό με εντυπωσίασε ήταν το πόσο διαφορετικές ήταν οι συζητήσεις που έκανα στη Νότια Αφρική από εκείνες που έκαναν οι άνθρωποι στις ΗΠΑ. Καθυστέρησα στο να το καταλάβω, αλλά σας παραθέτω κάποιες στιγμές που είχαν μεγάλη σημασία για εμένα.

Αύγουστος, 2021: Σε μια τηλεφωνική κλήση με έναν Αμερικανό φίλο, ανέφερα την κατάσταση του εμβολιασμού μου στο πλαίσιο ενός επερχόμενου ταξιδιού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μου είπε ότι ήταν πιθανό πως πολλοί φίλοι μας δεν θα ένιωθαν άνετα να με δουν. Αυτό ήταν ένα πραγματικό σοκ, καθώς, κυριολεκτικά, δεν είχε μου είχε συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο στη Νότια Αφρική (ήμουν επιλέξιμος για τη λήψη εμβολίου για μερικές εβδομάδες μόλις). Το έλεγξα και με έναν άλλο φίλο και μου επιβεβαίωσε ότι αυτό το συναίσθημα ήταν κοινό. Ουάου!

Σεπτέμβριος 2021: Όταν είπα στους Αμερικανούς φίλους μου ότι είχα COVID, αποκαλύφθηκε η κατάσταση του εμβολιασμού μου. Κάποιος είπε: «Τι; Eίσαι συνωμοσιολόγος ή κάτι τέτοιο;». Και πάλι, βρήκα ότι αυτή ήταν μια περίεργη ερώτηση. Το θέμα των εμβολίων εδώ ήταν σε μεγάλο βαθμό μια ανεξάρτητη, προσωπική επιλογή, αλλά σαφώς στις ΗΠΑ είχε γίνει κάτι άλλο… Χα!

Οκτώβριος, 2021: Μιλούσα με έναν Αμερικανό, στέλεχος μιας εταιρείας με έδρα τις ΗΠΑ που αναλαμβάνει κάποιες κρατικές συμβάσεις. Το θέμα της συμμόρφωσης με την εντολή του Biden για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών μπήκε στην κουβέντα μας. Ανέφερε ότι ανησυχούσε για το πώς θα το προωθούσε, επειδή «σε μια ομάδα 100 ατόμων υπάρχει πιθανώς ένας ή δύο τρελοί εκεί μέσα». Ειπώθηκε τόσο πρόχειρα από εκείνον που έμεινα για λίγο έκπληκτος. Ήμουν τρελός;

Νοέμβριος 2021: Γευμάτισα με μερικούς Αμερικανούς που επισκέπτονταν το Cape Town. Ένας από αυτούς ανέφερε ότι δεν είχε εμβολιαστεί. Δεδομένου ότι ήταν ένας Αμερικανός με φιλελεύθερη κλίση, ήμουν σοκαρισμένος και ενθουσιασμένος που βρήκα έναν πιθανό σύμμαχο. «Τι, αλήθεια;!» Ρώτησα. Και μετά αναγκάστηκε να εξηγήσει αμήχανα ότι ήταν αστείο και ότι φυσικά ήταν εμβολιασμένος. Το να προσποιείσαι ότι είσαι ανεμβολίαστος είναι… αστείο;

Όλες αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο και δεν είχαν επιπτώσεις στις φιλίες μας (τουλάχιστον όσο γνωρίζω). Όλα αυτά μετατράπηκαν σε μικρές ευκαιρίες για μένα να προσπαθήσω να εξηγήσω τη θέση μου, σχετικά με τη φυσική ανοσία και γενικά να προσπαθήσω να μεταδώσω το πώς κάποιος σαν εμένα, που φαινόταν λογικός και δεν είχε σχέση με την τυπική εικόνα ενός επιστήμονα που αγαπά τον Trump, αρνούμενος την ταυτότητα του αντιεμβολιαστή, μπορεί να επιλέγει ακόμα τον μη εμβολιασμό.

Οι απόψεις μου συνήθως δεν εισακούγονταν, αλλά εγώ έκανα αυτό που πίστευα καλύτερο.

Την ίδια στιγμή, η μικρότητα αυτών των αλληλεπιδράσεων με προβλημάτισε. Δηλαδή, ο περιστασιακός τρόπος με τον οποίο υπήρχαν ξεκάθαρες «πλευρές». Σύμφωνα με τη μία από αυτές, ήταν προφανώς «σωστό» να είσαι στη μία πλευρά και ότι οι άνθρωποι που ένιωθαν διαφορετικά, οι «άλλοι» ήταν κατά κάποιο τρόπο συνωμοσιολόγοι, τρελοί και άξιοι χλευασμού. Μάλιστα, η συμπεριφορά όλων ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή.

Αυτό το «άλλο» το έχω ξαναδεί σε διάφορες μορφές. Έχω συμμετάσχει σε πολλές συζητήσεις, μερικές στο χώρο εργασίας, όπου ήταν απολύτως αποδεκτό να κοροϊδεύω και να χαρακτηρίζω επιπόλαιο οποιονδήποτε υποστήριζε τον Donald Trump. Αναρωτήθηκα, πώς θα ήταν να είσαι υποστηρικτής του Trump σε ένα τέτοιο μέρος. Είτε θα προσπαθούσες να υπερασπιστείς τη θέση σου, είτε θα έπρεπε να μείνεις σιωπηλός. Ή θα σε απέφευγαν και θα σε πέταγαν έξω. Και ξαφνικά είχα αρχίσει να παίρνω μία γεύση από όλο αυτό. Το καθεστώς του εμβολιασμού είχε γίνει ένας «ασφαλής» τρόπος για να χλευάζουμε και να ντροπιάζουμε τους συνανθρώπους μας. Ήταν εντάξει αυτό;

Στη Νότια Αφρική, το ποσοστό εμβολιασμού ανέβηκε σιγά σιγά στο 20%, μετά στο 30% του πληθυσμού, αλλά οι εμβολιασμένοι παρέμειναν μειοψηφία. Το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μου δικτύου ήταν εμβολιασμένο, αλλά η εθνική εικόνα ήταν ακόμα αρκετά διαφορετική. Και οι αλληλεπιδράσεις μου ήταν πολύ διαφορετικές. Όλοι είχαν σεβασμό. Κανείς δεν με έχει ντροπιάσει. Αν προκύψει η εμβολιαστική μου κατάσταση, συνήθως συμβαίνει σε μια διακριτική συζήτηση. Δεν είχα ποτέ καμία από αυτές τις «άλλες» εμπειρίες που έγιναν συνηθισμένες με τους ανθρώπους στη Δύση.

Κάτι σαφώς διαφορετικό συνέβαινε στην Αμερική. Για λόγους που σαφώς δεν αφορούσαν μόνο τη δημόσια υγεία. Δεν μου κάθονταν καλά.

Η αυξανόμενη απόκλιση της λογικής

Καθώς περνούσε ο καιρός, μπερδευόμουν όλο και περισσότερο από αυτό που φαινόταν να είναι μια αυξανόμενη απόκλιση μεταξύ της επιστήμης, της κοινής λογικής και της πολιτικής. Από την πλευρά της επιστήμης, η αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της μόλυνσης της Covid συνέχισε να μειώνεται. Τα εμβόλια συνέχισαν να αποδίδουν εξαιρετικά στην πρόληψη νοσηλειών και θανάτων, αλλά δεν υπήρχε πλέον καμία αμφιβολία ότι δεν επρόκειτο να περιορίσουν την εξάπλωση. Χώρες με το 80 ή το 90% του ενήλικου πληθυσμού τους εμβολιασμένο είδαν τα μεγαλύτερα κύματα τους από το ξεκίνημα της πανδημίας.

Το Ισραήλ επαναπροσδιόρισε την κατάσταση «πλήρους εμβολιασμού» σε τρία εμβόλια αντί για δύο, και οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν προκειμένου να πράξουν το ίδιο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η φυσική ανοσία επίσης μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου, αλλά φάνηκε να διαρκεί περισσότερο από τα εμβόλια (Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψα ένα πολύ διαφορετικό δοκίμιο, το οποίο προσπάθησε να αναλύσει τη βάση στοιχείων σχετικά με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, τους κινδύνους, τη φυσική ανοσία και άλλα θέματα. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες και αναφορές για πολλές από τις θέσεις που έχω λάβει εκεί. Σημειώστε ότι δεν το έχω κρατήσει ενημερωμένο από τη δημοσίευσή του, τον Οκτώβριο του 2021).

Κοίταξα την παγκόσμια εικόνα και σκέφτηκα, είναι ξεκάθαρο ότι τα εμβόλια δεν εμποδίζουν την εξάπλωση της νόσου. Φαίνεται ότι ο εμβολιασμός οδηγεί στο να αποτελεί περισσότερο μια προσωπική απόφαση για την προσωπική υγεία παρά μια αναγκαιότητα για τη δημόσια υγεία. Μήπως λοιπόν δεν θα πρέπει να απαιτείται ο υποχρεωτικός εμβολιασμός; Ή ίσως θα αναγνωρίσουμε ότι η φυσική ανοσία είναι τουλάχιστον τόσο καλή όσο αυτά τα εμβόλια;

Ω γλυκό παιδί του καλοκαιριού! Αυτή η προοπτική αποδείχθηκε απελπιστικά αφελής.

Αντίθετα, οι εντολές υποχρεωτικότητας συνέχισαν να αυξάνονται, με όλο και πιο σκληρή πίεση, και με όλο και πιο αδύναμο σκεπτικό λογικής. Έγινα ακατάλληλος να εισέλθω στον Καναδά, τη χώρα καταγωγής της συζύγου μου, λόγω του καθεστώτος εμβολιασμού μου. Δεν μπορώ πλέον να δειπνήσω σε πολλές από τις πιο δημοφιλείς πόλεις στις ΗΠΑ. Ο στόχος της πολιτικής για την πανδημία φαινόταν να έχει αλλάξει από το «να σταματήσει ο ιός πάση θυσία» στο «να αυξηθούν τα ποσοστά εμβολιασμού με κάθε κόστος». Έτσι, μια πολιτική που θα αύξανε τον εμβολιασμό κρίνεται «επιτυχής» ακόμα κι αν δεν είναι προκειμένου να σταματήσει ο ιός.

Και υπάρχει κόστος. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους. Τα νοσοκομεία χτυπήθηκαν από τις ελλείψεις προσωπικού, εν μέρει, επειδή απέλυσαν εργαζομένους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, άτομα που διακινδύνευσαν τη ζωή τους και προσβλήθηκαν από την COVID νωρίς στην πανδημία, αλλά των οποίων η φυσική ανοσία δεν αναγνωρίστηκε. Οι φοιτητές εκδιώχτηκαν από τα πανεπιστήμια. Γνωστοί γιατροί και καθηγητές απολύθηκαν από τις δουλειές τους.

Το χάσμα μεταξύ πολιτικής και κοινής λογικής δεν ισχύει μόνο για τα εμβόλια. Οι πολιτικές για τη χρήση μάσκας σε πολλά μέρη έγιναν τσίρκο. Οι άνθρωποι φορούσαν τις μάσκες τους για 30 δευτερόλεπτα περπατώντας μέσα σε ένα εστιατόριο για να δειπνήσουν χωρίς μάσκα για 2 ώρες, και κατά κάποιο τρόπο όλοι αποδέχονταν ότι αυτό βοηθούσε. Στις ΗΠΑ, υπήρξαν παιδιά με μάσκες, συχνά ηλικίας έως 2 ετών, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι αντίθετο με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και βασίζεται σε μια πολύ αδύναμη βάση περιστασιακών στοιχείων. Έχουμε καμιά ιδέα τι κακό έκανε αυτό;

Η αποσύνδεση των αποδεικτικών στοιχείων από την πολιτική και την κοινή γνώμη δημιούργησε ένα άγριο ρήγμα στην κοινωνία. Δημιούργησε επίσης μια ομάδα ανθρώπων, όπως εγώ, που έδωσαν προσοχή στην επιστήμη και είδαν πόσο πολύ έκαναν λάθος τα έμπιστα ιδρύματά μας. Αυτή η διάβρωση της εμπιστοσύνης του κοινού θα χρειαστεί πολύ, πολύ χρόνο για να επιδιορθωθεί. Προσπάθησα να κάνω συζητήσεις για αυτό με ανθρώπους γύρω μου, άνθρωποι που ήταν πολύ έξυπνοι, μορφωμένοι και γενικά ανοιχτοί και φιλελεύθεροι ​​και αντιμετώπισα σταθερά σκληρή αντίσταση.

Συνήθως διαφωνούσαμε για τα γεγονότα. Πόσο αποτελεσματικά ήταν τα εμβόλια, πόσο επικίνδυνα ήταν, αν είχε σημασία η ηλικία, νέος, μολυσμένος κ.λπ. Οι διαφωνίες που βασίζονταν σε γεγονότα ήταν δύσκολες επειδή, όπως διαπίστωσα στο θέμα της φυσικής ανοσίας, η βάση αποδεικτικών στοιχείων ήταν συντριπτικά πολύπλοκη. Δεν μπορούσα να τους φέρω όλους μαζί στο ερευνητικό μου ταξίδι των 100 ωρών και υπήρχαν πολλά στοιχεία εκεί έξω για να υποστηρίξουν όποια θέση ήθελε να έχει κάποιος.

Αυτό που ήταν πιο αποτελεσματικό σε αυτές τις συνομιλίες ήταν να επισημάνουμε πού υπήρχαν σαφείς διαφορές στην πολιτική για την COVID παγκοσμίως. Επισημαίνοντας ότι η φυσική ανοσία ήταν ευρέως αναγνωρισμένη στο σύστημα COVID pass της Ευρώπης, για παράδειγμα. Ή ότι η Γερμανία και η Γαλλία ανέστειλαν τη χορήγηση εμβολίων Moderna σε άτομα κάτω των 30 ετών λόγω κινδύνων για καρδιακή φλεγμονή. Αλλά κάθε φορά που παρουσίαζα μια άποψη που διέφερε από τις περισσότερες κυβερνητικές πολιτικές, η συζήτηση γινόταν σχεδόν αδύνατη. Το καταλαβαίνω…

Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μπορεί να σκέφτεται με ατελείς και ελλιπείς πληροφορίες. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι κάποιο τυχαίο άτομο που έκανε κάποια έρευνα στο Διαδίκτυο έχει μια πιο ισορροπημένη ή πιο διακριτική θέση για την COVID από τον Anthony Fauci. Αλλά ο Fauci βρίσκεται στην άκρη ενός πολύπλοκου φάσματος απόψεων που σχετίζεται με την πολιτική για την COVID. Πολλοί εξίσου διαπιστευμένοι ειδικοί στη δημόσια υγεία και την επιδημιολογία σκέφτονται πολύ διαφορετικά.

Και υπάρχουν ακόμη και ειδικοί με υψηλή πιστοποίηση που πιστεύουν ότι τα εμβόλια μπορεί να είναι πολύ πιο επιβλαβή από ό,τι πιστεύουμε. Κάπου σε αυτό το χάλι βρίσκεται η αλήθεια. Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του Fauci και των άλλων ειδικών είναι ότι ο Fauci έχει την πιο δυνατή φωνή.

Η διαταραχή που προκάλεσε η Omicron

Μου έγινε ξεκάθαρο ότι με τις πολιτικές μας για την COVID-19 γυρνούσαμε σε ένα πιο παράξενο και πιο περίεργο μέρος με ολοένα και μεγαλύτερες ταχύτητες. Και μετά ήρθε η Omicron.

Και αν η πολιτική για την πανδημία είχε ήδη αποσυνδεθεί από την επιστήμη και την κοινή λογική, η Omicron έθεσε αυτή την απόκλιση στο μάξιμουμ. Για άλλη μια φορά η παρουσία μου στη Νότια Αφρική μου προσέφερε μια μοναδική προοπτική για το τι συνέβαινε με την πανδημία. Εκεί που η ζωή εδώ ήταν σαν να ζούσα τέσσερις ή πέντε μήνες στο παρελθόν, τώρα ξαφνικά ζούσα στο μέλλον! Περάσαμε πρώτοι την Omicron και ήμασταν εβδομάδες μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο όσον αφορά τον αντίκτυπο. Και η Omicron ανέτρεψε με κάθε τρόπο την ισορροπία της πανδημικής πολιτικής.

Καταρχάς, ήταν αδύνατο να συγκρατηθεί. Εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά και έκαψε πληθυσμούς ανεξάρτητα από τα μέτρα που ελήφθησαν. Είσαι εμβολιασμένος; Έχεις μολυνθεί στο παρελθόν; Έχεις φυσική ανοσία; Δεν έπαιξε κανένα ρόλο. Η Omicron σε βρίσκει.

Δεύτερον, ήταν πολύ πιο ήπια. Και ξέρω ότι από τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο (4 Ιανουαρίου 2022), κάτι που σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι δεν αισθάνονται έτοιμοι να παραδεχτούν ότι είναι αλήθεια, γίνεται όλο και πιο αδύνατο να αγνοηθεί. Στη Νότια Αφρική, πλέον σε καθοδική κλίση του κύματος Omicron, η «αιχμή» των θανάτων ήταν μόλις στο 1/10 της μεγαλύτερης εξάπλωσης σε σχέση με τα προηγούμενα κύματα.

Τρίτον, η Omicron ξεφεύγει σε μεγάλο βαθμό των εμβολίων. Πολλές από τις μεταλλάξεις της βρίσκονται στην πρωτεΐνη-ακίδα που χρησιμοποιείται από τα εμβόλια για την παροχή ανοσίας. Φαίνεται ότι οι αλλαγές μειώνουν ουσιαστικά την αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της λοίμωξης σε επίπεδα μηδενικά μόλις λίγους μήνες μετά την εμβολιασμό (Η Discovery, ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός φορέας της Νότιας Αφρικής, δημοσίευσε μια μεγάλη μελέτη που δείχνει ότι η αποτελεσματικότητα δύο δόσεων της Pfizer έναντι της λοίμωξης Omicron έπεσε στο 25% μετά από 3 μήνες. Πολλά μέρη που δημοσιεύουν δεδομένα ανά κατάσταση εμβολιασμού βλέπουν τώρα ίσες ή και περισσότερες λοιμώξεις μεταξύ των εμβολιασμένων, για παράδειγμα στο Ontario ή στο Ηνωμένο Βασίλειο).

Τώρα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με έναν ιό που δεν μπορεί να σταματήσει και μοιάζει πολύ με το κοινό κρυολόγημα. Και έχουμε μια βαριά παγκόσμια στρατηγική που βασίζεται στον εμβολιασμό και ο οποίος κάνει πολύ λίγα για να τον σταματήσει. Σίγουρα, σκέφτηκα, θα δούμε τώρα ότι αυτές οι πολιτικές, και ειδικά οι εντολές εμβολίων, ότι δεν έχουν πλέον κανένα λογικό νόημα;

Γελάστε με εμένα ακόμα μία φορά!

Αντίθετα, το τρένο της εντολής των υποχρεωτικών εμβολιασμών συνέχισε να έρχεται. Τα πανεπιστήμια άρχισαν να επιβάλλουν ενισχυτικές δόσεις για υγιείς 20χρονους. Η Κένυα ανακοίνωσε, δύο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, ότι όλοι οι ταξιδιώτες με αεροπλάνο θα έπρεπε να είναι εμβολιασμένοι για να εισέλθουν ή να βγουν από τη χώρα. Γιατί… η παραλλαγή που ξεφεύγει των εμβολίων εξαπλώνονταν. Η αλλαγή πολιτικής της Κένυας μας ανάγκασε να ακυρώσουμε το προγραμματισμένο ταξίδι διακοπών μας. Σε μια διασκεδαστική ειρωνεία, η αλλαγή πολιτικής κυκλοφόρησε την ίδια μέρα που έκανα το εμβόλιο για τον κίτρινο πυρετό προκειμένου να ταξιδέψω.

Καθώς τα κρουαζιερόπλοια, τα πάρτι και οι γάμοι με πλήρως εμβολιασμένους, συχνά ενισχυμένους, δημιουργούσαν μαζικές εκδηλώσεις διάδοσης της πανδημίας, οι άνθρωποι συνέχισαν να πανηγυρίζουν για τις εντολές υποχρεωτικών εμβολιασμών στις πόλεις τους, να ντροπιάζουν τους ανεμβολίαστους στο Twitter και να μεγαλώνουν το ολοένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ μας. Ωστόσο, εδώ στη Νότια Αφρική, κηρύξαμε το τέλος της πανδημίας.

Την ημέρα μετά την επιβολή υποχρεωτικών εμβολιασμών στην Κένυα όσον αφορά τα αεροπορικά ταξίδια, η Νότια Αφρική εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές κατά της COVID. Δεν υπάρχει πλέον ιχνηλάτηση επαφών. Επίσης, όχι άλλη απομόνωση ή τεστ των επαφών με COVID. Δεν χρειάζεται πλέον να απομονώνεστε ακόμα κι αν είστε θετικοί, εφόσον δεν νοσήσατε. Και όχι διαφορετικές θεραπείες για εμβολιασμένους ή μη.

Η κυβέρνηση αναγνώρισε αυτό που είναι πλέον προφανές: Αυτός ο ιός είναι εδώ για να μείνει, δεν είναι πια τόσο κακός και πρέπει να ζήσουμε με αυτόν και να επιστρέψουμε στη ζωή μας.

Σοκαρίστηκα. Όχι επειδή διαφώνησα με τις αλλαγές, αλλά επειδή δεν πίστευα ότι η κυβέρνηση θα ήταν διατεθειμένη να κάνει κάτι που θα ήταν τόσο προφανώς αμφιλεγόμενο. Ποτέ δεν ήμουν πιο περήφανος που ήμουν στη Νότια Αφρική από εκείνη τη στιγμή. Και μετά, μόλις λίγες μέρες αργότερα, απέσυραν τις οδηγίες. Επικαλούμενοι «μέσα ενημέρωσης, ενδιαφερόμενους φορείς και δημόσιες έρευνες», αποφάσισαν να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην κριτική. Τώρα είμαστε πάλι σε αδιέξοδο με τους παλιούς μας κανόνες. Και για άλλη μια φορά το δικαστήριο της κοινής γνώμης ηγείται της πολιτικής αντί της επιστήμης.

Ο κόσμος στέκεται στην κόψη του μαχαιριού αυτή τη στιγμή. Καθώς μέρη του κόσμου (ακόμα και περιοχές των ΗΠΑ) δηλώνουν ότι η πανδημία έχει τελειώσει και προχωρούν. Άλλα μέρη αυξάνουν τους περιορισμούς, επιβάλλουν περαιτέρω εμβολιασμούς και τεστ και βαθαίνουν ένα ισχυρό πολιτικό και ιδεολογικό χάσμα μεταξύ μας.

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη απόφαση. Συνεχίζουμε να πιέζουμε όλο και πιο σκληρά στο μονοπάτι του εξαναγκασμού και της απανθρωποποίησης, με ολοένα αυξανόμενη ζημιά και ολοένα λιγότερα αποτελέσματα; Ή μήπως παίρνουμε έναν άλλο ρυθμό, παραδεχόμαστε ότι η εικόνα έχει αλλάξει και προσπαθούμε να επιστρέψουμε στη λογική; Μακάρι να ήξερα την απάντηση. Αλλά ξέρω σε τι να ελπίζω.

Επίλογος

Ίσως να αναρωτιέστε, γιατί να μην κάνετε απλώς το εμβόλιο. Και φυσικά, φυσικά, θα ήταν υπέροχο να βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στην προνομιούχα εμβολιασμένη τάξη. Δεν μου αρέσει να με αναγκάζουν να κάνω τεστ COVID για να μπω στο σχολείο του γιου μου (παρόλο που η φυσική μου ανοσία είναι καλύτερη από ορισμένα από τα εμβολιασμένα άτομα και η αποτελεσματικότητά του εμβολίου J&J είναι μόλις στο 13%). Δεν μου αρέσει να ακυρώνονται τα σχέδια των διακοπών μου την τελευταία στιγμή. Δεν μου αρέσει να μην μπορώ να επισκεφτώ την πατρίδα της γυναίκας μου.

Και δεν είναι ότι φοβάμαι ή ότι πιστεύω ότι κάτι κακό θα μου συμβεί αν κάνω το εμβόλιο. Πιστεύω ότι τα εμβόλια είναι αρκετά ασφαλή. Όπως ανέφερα, τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο κίνδυνος από το εμβόλιο είναι μικρότερος από τον κίνδυνο που αποδέχτηκα σχετικά με την πρώτη κρίση μου για την COVID, την οποίο επίσης δεν φοβόμουν. Ταυτόχρονα, πιστεύω ειλικρινά ότι, δεδομένης της προηγούμενης μόλυνσης μου, η σχέση κινδύνου/οφέλους του εμβολίου είναι αρνητική. Δηλαδή, νομίζω ότι είναι πιο πιθανό να κάνει κακό παρά καλό. Και πιστεύω ότι κάθε καλό που θα κάνει είναι προσωρινό και μάταιο, μακροπρόθεσμα.

Το συντριπτικά πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι το εμβόλιο θα έκανε ακριβώς ό,τι έκανε ο ιός: Ίσως με ταλαιπωρούσε για μια ημέρα περίπου, και μετά θα συνέχιζα τη ζωή μου. Από την άλλη όμως, δεν αξίζει να μπορείς να ζήσεις ξανά «κανονικά»; Ναί. Αυτό θα άξιζε τον κόπο. Το θέμα όμως δεν είναι πλέον το εμβόλιο. Δεν πιστεύω ότι είναι εντάξει να ζεις σε έναν κόσμο στον οποίο οι ιατρικές διαδικασίες μπορούν να είναι αναγκαστικές σε ανθρώπους χωρίς την αδιαπέραστη βάση αποδεικτικών στοιχείων που να τις υποστηρίζουν. Και απλά, αυτό δεν το βλέπω εδώ που βρίσκομαι.

Ο κόσμος στον οποίο θέλω να ζήσω είναι ένας κόσμος όπου διαμορφώνουμε και επιβάλλουμε ορθολογικές, βασισμένες σε στοιχεία πολιτικές που βασίζονται στο καλό του πληθυσμού. Ένας κόσμος στον οποίο προσφέρουμε κάποια αυτονομία στα άτομα για να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με την υγεία τους και που δεν τα εμποδίζουμε να πάνε έξω για δείπνο ή να μπουν σε αεροπλάνο εάν διαφωνούμε μαζί τους. Θα ήθελα επίσης να ζω σε έναν κόσμο όπου θα σταματήσουμε να ντροπιάζουμε ο ένας τον «άλλο» και αποφάσισα ότι ένας τρόπος για να το κάνω αυτό είναι να δηλώνω ως μέρος του «άλλου».

Στην αρχή, δεν εμβολιάστηκα γιατί δεν ήμουν σίγουρος ότι αυτό θα ήταν καλό για μένα. Αλλά τώρα; Τώρα δεν κάνω το εμβόλιο γιατί παίρνω συγκεκριμένη θέση.

Παίρνω θέση γιατί αν άνθρωποι σαν εμένα δεν αντισταθούν σε αυτό που συμβαίνει στον κόσμο αυτή τη στιγμή, τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα, πιο περίεργα και πιο τρομακτικά για άλλους ανθρώπους σαν εμένα. Ανησυχώ ότι αν δεν ξεφύγουμε από αυτό το μονοπάτι σύντομα, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γυρίσουμε πίσω. Και δεν θέλω να δω πού θα καταλήξει αυτό. Στο τέλος της ημέρας, όλοι προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

Προσπαθούμε να πάρουμε τις αποφάσεις που πιστεύουμε ότι είναι καλύτερες για εμάς, τις οικογένειές μας και τις κοινότητές μας, με βάση την καλύτερη κατανόηση του κόσμου. Όμως ο κόσμος είναι περίπλοκος. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια σύντομη ματιά στην ιστορία για να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτοπεποίθηση και έχουμε κάνει λάθη για πολλά, πολλά πράγματα, από τη σκλαβιά μέχρι το κάπνισμα και τις εκπομπές άνθρακα. Κάθε μέρα μαθαίνουμε περισσότερα από όσα κάναμε την προηγούμενη μέρα, και ελπίζουμε κάθε μέρα να κάνουμε καλύτερες επιλογές.

Όμως, μερικές φορές χανόμαστε. Νομίζω ότι η κοινωνία είναι αρκετά χαμένη αυτή τη στιγμή. Και ίσως, απλώς ίσως, η ιστορία μου μπορεί να θέσει έναν ή δύο από εμάς σε έναν καλύτερο δρόμο. Είμαστε σε αυτό μαζί. Θα το περάσουμε μαζί.

> childrenshealthdefense.org

Ο καθηγητής Shmuel Shapira, πρώην επικεφαλής του Βιολογικού Ινστιτούτου του Υπουργείου Άμυνας, αποκαλεί τα εμβόλια της Pfizer μέτρια και αναποτελεσματικά

Ο πρώην επικεφαλής ανάπτυξης του ισραηλινού εμβολίου για τον COVID επικρίνει το Genesis Prize για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Pfizer

By TOI staff 19 January 2022, 2:48 pmUpdated: Today, 1:09 pm

Ο καθηγητής Shmuel Shapira, πρώην επικεφαλής του Βιολογικού Ινστιτούτου του Υπουργείου Άμυνας, αποκαλεί τα εμβόλια της Pfizer μέτρια και αναποτελεσματικά σε βάθος χρόνου, ενώ επικρίνει την Ισραηλινή Genesis Prize για το βραβείο που πρόκειται να απονείμει στον CEO της Pfizer. O Iσραηλινός έχει δίκιο να διαμαρτύρεται. Πάμε να δούμε την ιστορία του.

Ο πρώην επικεφαλής ανάπτυξης του πειραματικού εμβολίου κατά του κορωνοϊού του Ισραήλ άσκησε κριτική την Τετάρτη κατά της απόφασης να απονεμηθεί το διάσημο Βραβείο Genesis στον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer, Albert Bourla.

Μιλώντας στο Twitter, ο καθηγητής Shmuel Shapira, πρώην επικεφαλής του Ισραηλινού Ινστιτούτου Βιολογικής Έρευνας (IIBR) του Υπουργείου Άμυνας, χαρακτήρισε την απόφαση «παθητική».

Ονόμασε επίσης το εμβόλιο του φαρμακευτικού γίγαντα COVID-19 «μέτριο» και αποτελεσματικό μόνο «βραχυπρόθεσμα».

«Υπάρχουν πολύ πιο εξέχοντες Ισραηλινοί επιστήμονες», είπε ο Shapira σε συνέντευξή του στο Chanel 12.

 

«Είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας εταιρείας που δεν το έκανε αυτό από την καλοσύνη της καρδιάς της, αλλά απλώς για να συγκεντρώσει δισεκατομμύρια», είπε. «Είναι ένα μέτριο εμβόλιο — εμβολιάσθηκα τρεις φορές και αρρώστησα. Πολλοί άνθρωποι μολύνθηκαν αφού εμβολιάστηκαν. Το να ονομάζουμε ένα εμβόλιο μέτριο, ως αποτελεσματικό είναι αρκετά γενναιόδωρο».

Ο Shapira είπε ότι κατανοούσε γιατί το Ισραήλ έσπευσε να υπογράψει συμφωνία με την Pfizer για το εμβόλιο της στην αρχή της πανδημίας, αλλά ότι «μακροπρόθεσμα τα εμβόλιά τους αποδείχτηκαν λιγότερο αποτελεσματικά».

«Υπάρχουν άλλα εμβόλια που είναι πολύ πιο αποτελεσματικά. Υπάρχουν χώρες με χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού που άντεξαν [την πανδημία] μια χαρά», είπε.


Ερωτηθείς εάν τα σχόλιά του προήλθαν από την πικρία για το ότι το Ισραήλ δεν ενστερνίστηκε πλήρως το εμβόλιο του Βιολογικού Ινστιτούτου, ο Shapira απέρριψε την πρόταση, προσθέτοντας ότι το εμβόλιο αποδείχτηκε καλό, αλλά «ήταν η γραφειοκρατία που μας εμπόδισε».
«Το εμβόλιο του ινστιτούτου ήταν πολύ επιτυχημένο και ακόμη και τώρα δοκιμάζεται», είπε. «Οι πιο πρόσφατες δοκιμές δείχνουν ότι είναι επίσης αποτελεσματικό έναντι της παραλλαγής Omicron. Η γραφειοκρατία μας έχει απογοητεύσει επανειλημμένα».


Το ταξίδι για την ανάπτυξη του ισραηλινού εμβολίου BriLife ήταν ανώμαλο και έχει μείνει σημαντικά πίσω από αυτό των διεθνών ανταγωνιστών του.

Το IIBR χρησιμοποιήθηκε στις αρχές της πανδημίας, τον Φεβρουάριο του 2020, για την ανάπτυξη ενός εμβολίου και φαινόταν να σημειώνει σημαντική πρόοδο έως ότου οι προσπάθειες επιβραδύνθηκαν (γιατί άραγε;) και το Ισραήλ ξεκίνησε την εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού κυρίως με το Pfizer-BioNTech τον περασμένο Δεκέμβριο.
Η έγκριση αρκετών διεθνών εμβολίων και η εκστρατεία ταχείας εμβολιασμού του Ισραήλ έθεσαν ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη για ένα εγχώριο εμβόλιο που θα ήταν έτοιμο για διανομή πολύ μετά τους ανταγωνιστές της.

Τον περασμένο Μάιο, ο Shapira παραιτήθηκε από τη διεύθυνση του Βιολογικού Ινστιτούτου, σε μια αιφνιδιαστική εξέλιξη που έθεσε υπό αμφισβήτηση το μέλλον της τοπικής επιχείρησης εμβολιασμού. Σε ένα νέο βιβλίο, ισχυρίστηκε ότι υπήρξαν επίσης σοβαρές κρατικές παρεμβάσεις, ανεξήγητες ρυθμιστικές καθυστερήσεις και κάποιο επίπεδο «δολιοφθοράς». Τον Ιούλιο, το IIBR (Israel Institute of Biological Research) ανακοίνωσε ότι είχε υπογράψει μνημόνιο κατανόησης με την NRx Pharmaceuticals που διαπραγματεύεται στο Nasdaq για την ολοκλήρωση κλινικών δοκιμών του εγχώριου εμβολίου.

[ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΑΥΡΟΥ ΚΥΚΝΟΥ COVID-19]

Όταν δύο σπουδαίοι Εβραίοι ρεπόρτερς ξεμπρόστιασαν τον Bourla της Pfizer

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2023. Κάπως έτσι γράφεται η Ιστορία.

Πάμε να δούμε τώρα ποιοι είναι οι δύο σπουδαίοι Εβραίοι ρεπόρτερς, οι Avraham Avi Yemini και Ezra Isaac Levant οι οποίοι με 29 (αναπάντητες) ερωτήσεις που κροτάλισαν στο πρόσωπο του ασθμαίνοντος, αμίλητου και αποσβολωμένου CEO της Pfizer Αlbert Bourla επί 6΄και πλέον λεπτά στη χιονισμένη Promenade του Davos κονιορτοποίησαν το αφήγημα των ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων της εταιρίας του και τον ίδιο εξίσου.

By Wrong Man

Avraham Avi Yemini

Ο Avraham Shalom Yemini (γεννημένος Avrohom Sholom Waks, 17 Οκτωβρίου 1985) είναι ακτιβιστής, σχολιαστής και προσωπικότητα του Διαδικτύου από την αυστραλιανή εβραϊκή κοινότητα. Στις 4 Μαρτίου 2018, ο Yemini ανακοινώθηκε ως μέλος της Αυστραλιανής Συμμαχίας Ελευθερίας για να θέσει υποψηφιότητα ως υποψήφιος της Βικτώριας για την Άνω Βουλή.

Έχει γράψει για τους Times of Israel και εμφανίστηκε σε πολλές αυστραλιανές τηλεοπτικές εκπομπές, συμπεριλαμβανομένων των The Project, Sunrise και της εκπομπής Today. Το 2009, ο Yemini ίδρυσε μια γραμμή γυμναστηρίων εμπνευσμένα από την εκπαίδευση του Ισραηλινής Άμυνας (IDF) στη Μελβούρνη της Βικτώριας.

Ο Yemini γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και είναι ένα από τα 17 παιδιά της Εβραικής οικογένειάς του. Ο πατέρας του ήταν Εβραίος ΡωσοΠολωνός και η μητέρα του Εβραία από την Υεμένη.

Ο Yemini παρακολούθησε το Yeshivah College στο East Saint Kilda μέχρι την 8η τάξη. Όταν ήταν 13 ετών, ο Yemini έμεινε άστεγος ως αποτέλεσμα της απόρριψης των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Αφού βρισκόταν σε ανάδοχο για 6 μήνες, μετακόμισε στη συνέχεια ανάμεσα σε παιδικά σπίτια κρίσης.

Ως ενήλικος ο Yemini μετακόμισε στο Ισραήλ, απέκτησε την ισραηλινή υπηκοότητα και έγινε σκοπευτής στην Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη (IDF) που υπηρετούσε στην Ταξιαρχία Golani από το 2005 έως το 2008. Το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού του καθήκοντος πέρασε στη Λωρίδα της Γάζας.

Στα τέλη του 2008, ο Yemini επέστρεψε στην Αυστραλία όπου έκανε ένα πρόγραμμα προσωπικής εκπαίδευσης και άνοιξε το πρώτο του γυμναστήριο IDF.

Το 2017 ο Avi Yemini είπε στον δημοσιογράφο John Safran στην έρευνά του για τους εξτρεμιστές και τον εξτρεμισμό στην Αυστραλία ότι “είναι τυχερός που γεννήθηκα Εβραίος.

Το 2009, σε ηλικία 21 ετών, ο Yemini άνοιξε το πρώτο του γυμναστήριο IDF στο Caulfield της Βικτώριας και ακολούθησε ένα δεύτερο στο CBD της Μελβούρνης το 2016. Τα γυμναστήρια διδάσκουν το Krav Maga, μια τεχνική αυτοάμυνας που χρησιμοποιείται από το IDF, πολεμικές τέχνες και είναι ανοιχτά 24/7.


Ως επικριτής του Ισλάμ, ο Yemini άρχισε να δημοσιεύει δημόσια για τη σύγκρουση στη Συρία και τη Μέση Ανατολή στη σελίδα του στο Facebook του IDF το 2016.

Ezra Isaac Levant

Ο Ezra Isaac Levant (γεννημένος το 1972) είναι Καναδός δικηγόρος, συντηρητικός πολιτικός ακτιβιστής και προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης. Είναι ο ιδρυτής και πρώην εκδότης του Western Standard, φιλοξενεί καθημερινά το The Source στο Sun News Network και έχει γράψει πολλά βιβλία για την πολιτική.

Ο Ezra Levant είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής Ezra Levant και ιδρυτής του Rebel News – του μεγαλύτερου διαδικτυακού ανεξάρτητου δικτύου ειδήσεων στον Καναδά.

Ο Εβραίος προπάππος του Ezra μετανάστευσε στον Καναδά το 1903 από τη Ρωσία, δημιουργώντας ένα σπίτι κοντά στο Drumheller της Alberta. Ο Ezra πέρασε την πρώιμη ζωή του μεγαλώνοντας σε ένα προάστιο του Calgary, όπου παρακολούθησε ένα εβραϊκό ημερήσιο σχολείο πριν κάνει τη μετάβαση στο δημόσιο σχολείο.

Ο Ezra έκανε εκστρατεία για το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα του Καναδά ως έφηβος και εντάχθηκε σε αυτό ως φοιτητής πανεπιστημίου. Μεταξύ 1990 – 1993, ενώ σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο του Calgary μαζί με την ομάδα δύο ατόμων κέρδισαν την κατηγορία καλύτερου debate στον Διασυλλογικό Διαγωνισμό Επιχειρήσεων που πραγματοποιήθηκε στο Queen’s University.

Ο Ezra Levant απέκτησε το πτυχίο του στο Εμπόριο μέσω του Πανεπιστημίου του Calgary και ένα πτυχίο στη Νομική από το Πανεπιστήμιο της Alberta. Πέρασε την πρώιμη σταδιοδρομία του δουλεύοντας στη Nομική πριν κάνει τη μετάβαση στην πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης.

Έχει γράψει και δημοσιεύσει με επιτυχία πολλά πολιτικά βιβλία bestselling, όπως τα Ethical Oil, Groundswell: The Case for Fracking, China Virus – How Pro-Communist Ideology του Justin Trudeau Is Putting Canadians in Danger – για να αναφέρουμε μερικά.

Ο Ezra Levant είναι ομολογουμένως: «όχι για τα γούστα όλων», καθώς υιοθετεί μια ευθεία, επί τόπου προσέγγιση, ανεξάρτητα από τα δύσκολα ζητήματα που αντιμετωπίζει.

Ο Ezra δεν πτοείται από θέματα όπως η πολιτική, η ελευθερία του λόγου, η εξωτερική πολιτική και πολλά άλλα. Προτιμά να αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα με ειλικρίνεια, χωρίς περιστροφές για να ταιριάζει με τη δημοφιλή αφήγηση που διαιωνίζουν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.

Ο Ezra είναι γνωστός για το ότι αντιμάχεται τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και επιμένει να υπάρχουν πιο ειλικρινείς αναφορές, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν αποφεύγει να έχει «αμφιλεγόμενες απόψεις» στο όνομα της ελευθερίας του λόγου. Είναι ανοιχτά κατά του κατεστημένου που επηρεάζει τα μέσα ενημέρωσης και υποστηρίζει την παρουσία ιδιωτικών οργανώσεων βάσης όπως τα Rebel News

Ο Ezra κάνει καθημερινές εμφανίσεις στο Rebel News στο κανάλι τους στο YouTube όπου φιλοξενεί την εκπομπή Ezra Levant. Μέχρι σήμερα, το κύριο κανάλι έχει συγκεντρώσει πάνω από 1,5 εκατομμύριο συνδρομητές.

Το Rebel News στοχεύει να παρακολουθεί τα γεγονότα όπου κι αν οδηγήσουν – ακόμα κι αν έρχεται σε αντίθεση με την επίσημη αφήγηση του κατεστημένου.

Ο Ezra αναφέρει σημαντικά ζητήματα που συμβαίνουν στον κόσμο, αντιμετωπίζοντας θέματα που τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης φοβούνται πολύ να προσεγγίσουν λόγω σαφούς πολιτικής προκατάληψης.

Δεν έχει κανένα πρόβλημα να σταθεί αντιμέτωπος όχι μόνο με άλλους φορείς των μέσων ενημέρωσης και τους κυβερνητικούς φορείς και τους εκπροσώπους τους. Μιλάει ανοιχτά για την κυβέρνηση του Justin Trudeau και επικρίνει τακτικά τις πολιτικές του και τις προσπάθειές του να λογοκρίνει τα μέσα ενημέρωσης.

Ενώ πολλοί έχουν κάνει προσπάθειες να κλείσουν τις απόψεις του Rebel News, ο Ezra Levant συνεχίζει να υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου και να αντιτίθεται σε όσους προσπαθούν να αποσιωπήσουν τα ειλικρινή σχόλια για το τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα.

Τον Ιούλιο του 2008, ο Levant προσκλήθηκε να είναι μάρτυρας ενώπιον της Ομάδας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κογκρέσου των ΗΠΑ «σχετικά με την απειλή που θέτει το ριζοσπαστικό Ισλάμ χρησιμοποιώντας δυτικούς νομικούς μηχανισμούς ως όπλα».

Από το 2009 έως το 2010, o Levant εργάστηκε ως λόμπι στην Rothman’s Incorporated, μια εταιρεία παραγωγής και διανομής προϊόντων καπνού.

SHARE

Περισσότερα

MORE NEWS DESK