Η υποστήριξη της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) από τον Elon Musk προκάλεσε έκπληξη την περασμένη εβδομάδα όταν δήλωσε ότι το κόμμα είναι το «τελευταίο κατάλοιπο ελπίδας» της χώρας.
Κάλεσε επίσης την Alice Weidel, τη συναρχηγό και την υποψήφια για καγκελάριο, σε μια συζήτηση κατ’ ιδίαν στο X ενόψει των πρόωρων γενικών εκλογών στη χώρα στις 23 Φεβρουαρίου, ενισχύοντας δραματικά το προφίλ της ίδιας και του κόμματός της.
«Είναι ένα “Zeitenwende” πολιτικά προς τα δεξιά, που ξεκίνησε και βοήθησε ο Elon Musk», δήλωσε στην Telegraph ο Frank-Christian Hansel, μέλος του AfD στο κρατικό κοινοβούλιο του Βερολίνου, χρησιμοποιώντας τη συγκεκριμένη γερμανική λέξη όσον αφορά την ώρα των αλλαγών.
«Ελπίζω ο Elon Musk να επηρεάσει και το εκλογικό σώμα και να ομαλοποιήσει την εικόνα μας. Το γεγονός ότι είναι οικονομικά ανεξάρτητος έρχεται σε αντίθεση με το αφήγημα των Γερμανών οικονομικών ηγετών, στελεχών ενώσεων όπως το BDI ή το εμπορικό επιμελητήριο που λένε ότι το AfD αποτελεί κίνδυνο για τις επενδύσεις», ανέφερε ο Hansel στην Telegraph.
Η επικύρωση από έναν Αμερικανό που βρίσκεται κοντά στην επερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, είπε, «βοηθά το AfD εσωτερικά επειδή τα μέσα ενημέρωσης θέλουν να μας δείχνουν ως φιλορωσικό και φιλο-Putin κόμμα, κάτι που δεν είμαστε», είπε. Και πρόσθεσε: «Τώρα έχουμε τον Elon Musk να προσκαλεί την Alice Weidel στην προεδρική ορκωμοσία. Αυτό βοηθά το φιλοδυτικό AfD να αντιμετωπίσει το αφήγημα υπέρ του Putin, ειδικά στο φιλοδυτικό εκλογικό σώμα».
Ο Musk, ο οποίος στο παρελθόν είχε αποκαλέσει τον καγκελάριο Olaf Scholz «ανόητο» και τον Frank-Walter Steinmeier, τον -σε μεγάλο βαθμό χωρίς αρμοδιότητες- Γερμανό πρόεδρο, «αντιδημοκρατικό τύραννο», ασχολήθηκε με τις γερμανικές εκλογές μέσω ενός άρθρου του στην Die Welt am Sonntag, μια συντηρητική γερμανική εφημερίδα. Το AfD, υποστήριξε στο άρθρο, δεν είναι το εξτρεμιστικό κίνημα που ισχυρίζονται οι επικριτές του και η αντιμεταναστευτική πλατφόρμα του όσον αφορά τη χαμηλή φορολογία «μπορεί να σώσει τη Γερμανία από το να γίνει σκιά του πρώην εαυτού της».
Το άρθρο προκάλεσε αμέσως αντιδράσεις.
Η Eva Marie Kogel, η αρχισυντάκτρια της ενότητας γνώμης της εφημερίδας, παραιτήθηκε. Το Der Spiegel δημοσίευσε μια συνέντευξη-εξωφύλλου του πολιτικού του κόμματος των Πρασίνων, Robert Habeck, αντικαγκελαρίου, με τίτλο: «Κάτω τα χέρια από τη δημοκρατία μας, κύριε Musk!».
Και ο Friedrich Merz, ηγέτης της αντιπολίτευσης των Χριστιανοδημοκρατών, απέρριψε το άρθρο ως «παρεμβατικό και προσχηματικό».
Θα μπορούσε όμως η παρέμβαση του Musk να επηρεάσει το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών; Ο ίδιος έχει δίκιο για τη φήμη του AfD όσον αφορά τον εξτρεμισμό; Και το κόμμα έχει πραγματικά ένα σχέδιο που θα μπορούσε να αλλάξει τη χώρα;
Το AfD βρίσκεται σταθερά στη δεύτερη θέση, με το Poll of Polls του Politico να προβλέπει ότι θα λάβει το 19% των ψήφων σε γενικές εκλογές.
Τα κυρίαρχα κόμματα της Γερμανίας έχουν αποκλείσει όλα τα ενδεχόμενα να εισέλθουν σε συνασπισμό με το AfD, δημιουργώντας ένα πολιτικό τείχος προστασίας που καθιστά αδύνατη την είσοδο του κόμματος σε κυβέρνηση.
Το AfD, που ιδρύθηκε το 2013 ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα, βρήκε τη φωνή του ως αντιμεταναστευτικό, αντι-ισλαμικό, ακροδεξιό κίνημα, αφότου η Angela Merkel, η πρώην καγκελάριος, άνοιξε τα σύνορα σε ένα εκατομμύριο πρόσφυγες κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης στη Συρία το 2015.
Το κόμμα αντλεί το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξής του από την πρώην Ανατολική Γερμανία και κατείχε 76 από τις 733 έδρες της Bundestag πριν από τη διάλυση του κοινοβουλίου στα τέλη του περασμένου έτους. Τον Σεπτέμβριο κέρδισε τις πρώτες του πολιτειακές εκλογές, όταν συγκέντρωσε το 32,8 τοις εκατό των ψήφων στην ανατολική πολιτεία της Θουριγγίας.
Η υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας της Γερμανίας θεωρεί το AfD μια «ύποπτη εξτρεμιστική ομάδα», τουλάχιστον από το 2021. Η ίδια η ομάδα απορρίπτει τον ακροδεξιό χαρακτηρισμό, περιγράφοντας τους εαυτούς τους στο «μανιφέστο για τη Γερμανία» ως «φιλελεύθερους και συντηρητικούς».
Ο Musk υποστήριξε ότι η Weidel, μια λεσβία με σύντροφο γεννημένη στη Σρι Λάνκα, είναι η ζωντανή διάψευση των ακροδεξιών χαρακτηρισμών. «Ακούγεται σαν τον Χίτλερ; Σας παρακαλώ!» έγραψε στο άρθρο του.
Ο Larry Goldberg, επενδυτής στην Tesla και φίλος του Musk, ανέφερε στο X ότι υπέθετε ότι το AfD ήταν ναζιστικό κόμμα, αλλά διαβάζοντας το μανιφέστο τους το βρήκε «απολύτως σύμφωνο με την ανατροφή μου, την οποία περιγράφω ως παραδοσιακή δυτικο-φιλελεύθερη».
Οι επικριτές του AfD λένε ότι το πρόβλημα δεν είναι το μανιφέστο, αλλά ένα πρότυπο ρητορικής και συμπεριφοράς που μυρίζει νοσταλγία για τον εθνικοσοσιαλισμό. Μόνο το 2024, ανώτερα μέλη αποκαλύφθηκαν ότι συμμετείχαν σε μια μυστική νεοναζιστική διάσκεψη στο Πότσνταμ που συζητούσε την αναγκαστική μαζική απέλαση αλλοδαπών από τη Γερμανία.
Ο Maximilian Krah, ο επικεφαλής του κόμματος στις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές, έπρεπε τελικά να παραγκωνιστεί αφότου ισχυρίστηκε ότι τα μέλη των SS δεν ήταν όλα εγκληματίες και ότι το να φορέσει κάποιος τη λάθος στολή δεν έκανε αυτόματα κάποιον κακό.
Και στον Björn Höcke, στον ηγέτη του AfD στη Θουριγγία, επιβλήθηκε πρόστιμο 13.000 ευρώ (10.850 λίρες) επειδή χρησιμοποίησε τη φράση «Alles für Deutschland» («Όλα για τη Γερμανία»), την οποία οι εισαγγελείς έκριναν ότι συνδέονταν με τους στρατιώτες των καταιγίδων του Χίτλερ, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του. Ο Hocke υποστήριξε ότι δεν γνώριζε τη φράση, η οποία είναι πολύ λιγότερο γνωστή στη Γερμανία από άλλα συνθήματα των Ναζί, όπως τα «Sieg Heil» ή «Heil Hitler».
Μερικοί σχολιαστές επεσήμαναν άτσαλα ότι η Θουριγγία είναι επίσης ο τόπος όπου οι αρχικοί Ναζί κέρδισαν για πρώτη φορά αξιώματα στη δεκαετία του 1920.
Τέτοιες υποθέσεις όχι μόνο έχουν εμποδίσει το AfD να εισχωρήσει στο κυρίαρχο ρεύμα της γερμανικής πολιτικής αλλά έχει οδηγήσει και ορισμένα άλλα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα να το θεωρούν τόσο τοξικό όσο και ανίκανο (να κυβερνήσει).
Η Marine Le Pen, η επικεφαλής του κόμματος Εθνικής Συσπείρωσης στη Γαλλία, διέκοψε τις σχέσεις της με το AfD μετά τα σχόλια του Krah για τα SS. Το κόμμα αποκλείστηκε επίσης από την Identity and Democracy, μια δεξιά ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Η κυρία Le Pen έχει ξεκάθαρο στόχο να γίνει η επόμενη Γαλλίδα πρόεδρος. Στο κόμμα της δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν κάποιο μικροσκοπικό γερμανικό κόμμα να το χαλάσει», είπε μια πηγή στην Telegraph εκείνη την εποχή.
Τι πρεσβεύει λοιπόν το AfD;
Το προσχέδιο μανιφέστου του κόμματος που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο αναφέρει τη μετανάστευση 32 φορές, διπλάσιες από τους Χριστιανοδημοκράτες (16). Καλεί τη Γερμανία να εγκαταλείψει την «απαράδεκτη» πολιτική ασύλου της ΕΕ, η οποία λέει ότι δεν γράφτηκε βασισμένη σε μια εποχή μαζικής μετανάστευσης και υπόσχεται να «κλείσει τον παράδεισο ασύλου της Γερμανίας» αλλάζοντας τη νομοθεσία, ώστε να να υποβάλλονται αναγκαστικά αιτήσεις ασύλου εκτός Γερμανίας.
Υπόσχεται επίσης να λύσει τη στεγαστική κρίση, «γίνοντας ένα έθνος ιδιοκτητών σπιτιού» και μειώνοντας τη μαζική μετανάστευση.
Σε αντίθεση με ορισμένα δεξιά λαϊκιστικά κόμματα, το AfD είναι συμβατικά Δεξιό στα οικονομικά και δεσμεύεται να μειώσει τους φόρους των επιχειρήσεων επειδή «είναι συγκριτικά πολύ υψηλοί και σταματούν τις μελλοντικές επενδύσεις».
Όσον αφορά την ενέργεια, δεσμεύεται να ανατρέψει το κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών της Γερμανίας, να επιδιώξει να ακυρώσει την επικείμενη απαγόρευση της ΕΕ για νέα οχήματα με κινητήρες εσωτερικής καύσης και να σταματήσει αμέσως τη μονόπλευρη εύνοια των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, καθώς και τη δημόσια χρηματοδότηση της υποδομής φόρτισης».
Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, ζητά μια «σχέση με τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου με γνώμονα τα συμφέροντα», συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και της Ρωσίας. Αυτό περιλαμβάνει «αποκατάσταση του αδιάλειπτου εμπορίου με τη Ρωσία [συμπεριλαμβανομένης] της άμεσης άρσης των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας και της επισκευής των αγωγών Nord Stream». Η Ουκρανία, λέει, θα πρέπει να είναι ένα «ουδέτερο κράτος εκτός ΝΑΤΟ και ΕΕ».
Αν και ο Hansel αρνείται ότι το κόμμα είναι φιλορωσικό, αυτές οι θέσεις τυχαίνει να ευθυγραμμίζονται στενά με τους δεδηλωμένους πολεμικούς στόχους του Κρεμλίνου. Τουλάχιστον για τη γερμανική ελίτ, αυτό είναι που ξεχωρίζει το AfD.
Ο καγκελάριος Scholz είπε το Σάββατο ότι ο Musk από πολλές απόψεις δεν διαφέρει από οποιονδήποτε άλλο δισεκατομμυριούχο που υποστηρίζει ένα συντηρητικό κόμμα που υπόσχεται χαμηλούς φόρους και έτοιμο να ευνοήσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα.
Η Tesla, επεσήμανε, έχει από καιρό αντιταχθεί δημόσια στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης για ένα δημόσιο δίκτυο φόρτισης αυτοκινήτων που θα ανταγωνίζεται το δικό της. Ο Musk κάλεσε μάλιστα τον Scholz να πιέσει προσωπικά εναντίον της χρηματοδότησης το 2022.
«Αποτελεί απόσπαση της προσοχής από τις γερμανικές φιλελεύθερες δημοκρατικές ελίτ να εστιάζουν την οργή στον Musk αντί να επικεντρώνονται σε πραγματικά προβλήματα στα οποία οι Γερμανοί ψηφοφόροι θέλουν απαντήσεις», είπε ο Benner στο think tank GPPI. «Οι πολιτικοί θα πρέπει να επικεντρωθούν στα γερμανικά προβλήματα και σε πράγματα που ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους και να αντιμετωπίσουν αυτή την εξωτερική παρέμβαση ως γεγονός της ζωής».
Alice Weidel> Το Κορίτσι και το Μάρκο
Το μάρκο συμβολίζει το μεταπολεμικό «οικονομικό θαύμα» της Γερμανίας. Εδώ και πάνω από 20 χρόνια έχει αντικατασταθεί από το ευρώ.
Οι Γερμανοί όμως δεν το ξέχασαν-σημείωνε μόλις το 2023 το άρθρο της DW [Γερν Μπέντερ, dpa-Eπιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος]
«Κάποιοι Γερμανοί αγαπούν το μάρκο περισσότερο κι από τη γυναίκα τους», έλεγε ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Τέο Βάιγκελ το 1997, περιγράφοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη στενή σχέση πολλών Γερμανών με το εθνικό τους νόμισμα.
Το ευρώ μπήκε στην ζωή των Γερμανών εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Το μάρκο είναι όμως κάπως ακόμη παρόν στη σκέψη κυρίως των μεγαλύτερων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διερωτώνται, γιατί μια μπάλα παγωτό κοστίζει σήμερα περίπου 2 ευρώ, ενώ παλαιότερα μόλις 30 πφένιγκ. Το γερμανικό μάρκο έγινε σύμβολο του αποκαλούμενου «οικονομικού θαύματος» στην Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει μετατραπεί πλέον σε γερμανικό μύθο.
Όταν το γερμανικό μάρκο εισήχθη στη Γερμανία στις ζώνες κατοχής που ήλεγχαν Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι στις 21 Ιουνίου 1948, ένα περίπου χρόνο πριν ιδρυθεί η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τα ράφια των καταστημάτων γέμισαν εν μία νυκτί. Εν αναμονή της αντικατάστασης του μάρκου του Ράιχ έκρυψαν τα προϊόντα τους στις αποθήκες. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια το γερμανικό μάρκο καθιερώθηκε ως το δεύτερο πιο σημαντικό αποθεματικό και εμπορικό νόμισμα στον κόσμο μετά το αμερικανικό δολάριο.
Η νομισματική μεταρρύθμιση του 1948 ήταν αρχικά ένα σοκ για την γερμανική οικονομία, η οποία προσπαθούσε να ορθοποδήσει.
Οι τραπεζικές αποταμιεύσεις συρρικνώθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, μιας και η ανταλλαγή του μάρκου του Ράιχ με το γερμανικό μάρκο έγινε σε αναλογία 100 προς 6,50 μάρκα. Από την άλλη μισθοί, ενοίκια και φόροι μετατράπηκαν 1:1. Για να καλυφθούν πρώτες ανάγκες, κάθε πολίτης έλαβε 40 μάρκα και άλλα 20 μάρκα ένα μήνα αργότερα.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για το γερμανικό μάρκο ήρθε δεκαετίες αργότερα κα μάλιστα λίγο μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του κράτους της Λαοκρατικής Δημοκρατία της Γερμανίας: «Αν έρθει το γερμανικό μάρκο μένουμε, αν δεν έρθει, θα πάμε να το βρούμε!», φώναζαν ανατολικογερμανοί διαδηλωτές το φθινόπωρο του 1989 ζητώντας στην ουσία την εισαγωγή του δυτικογερμανικού μάρκου και στην παραπαίουσα Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Πριν καν υλοποιηθεί η Επανένωση των δύο Γερμανιών, Ανατολικής και Δυτικής, την 1η Ιουλίου του 1990 το γερμανικό μάρκο αντικαθιστούσε το ανατολικογερμανικό μάρκο με ισοτιμία 1:1.
Ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ προώθησε την οικονομική και νομισματική ένωση των δύο Γερμανιών με συνοπτικές διαδικασίες παρά τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας.
Την Πρωτοχρονιά του 2002, δώδεκα χρόνια αργότερα, το γερμανικό μάρκο έδωσε τη θέση του στο ευρώ. Την ευφορία για το ενιαίο νόμισμα σε πλήθος ευρωπαϊκές χώρες διαδέχθηκε η απογοήτευση. Παρά τα επιχειρήματα των οικονομολόγων και ειδικών περί του αντιθέτου οι καταναλωτών είχαν την αίσθηση ότι οι τιμές από μάρκο σε ευρώ άλλαξαν 1:1, κι ας είχε το ευρώ διπλάσια αξία από το μάρκο.
Επιπλέον, πολλοί ήταν εκείνοι που εξέφραζαν τότε φόβους μήπως το ευρώ αποδειχθεί «μαλακό νόμισμα» αν προσχωρούσαν σε αυτό χώρες με αδύναμα εθνικά νομίσματα, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.Ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ παραδέχονταν χρόνια αργότερα σε συνέντευξη ότι «αν είχαμε κάνει δημοψήφισμα για την εισαγωγή του ευρώ θα το είχαμε χάσει πιθανότατα».
Ποιο νόμισμα είναι τελικά πιο «σκληρό»: το γερμανικό μάρκο ή το ευρώ; Ο πρώην πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ Χανς Τίτμαϊερ, ο οποίος απεβίωσε το 2016, είχε πει χαριτολογώντας στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ότι απευθύνθηκε στο μαντείο των Δελφών ρωτώντας ποιο νόμισμα θα αποδεικνύονταν μακροπρόθεσμα πιο σταθερό. Η απάντηση ήταν «το γερμανικό μάρκο όχι το ευρώ». Η Πυθία ωστόσο δεν αποκάλυψε αν το κόμμα στη πρόταση μπαίνει πριν ή μετά το όχι.
Ένα χρόνο μετά ένας εξαιρετικός αναλυτής, ο James Howard Kunstler, (διαβάστε ΕΔΩ τις συγκλονιστικές προβλέψεις του για το 2025) θα γράψει για τη σημερινή Γερμανία>
Ο Olaf Scholz δεν μπορεί να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία. Στη Γαλλία, η κυβερνώσα παράταξη του Emmanuel Macron έχασε σε μεγάλο βαθμό στις πρόωρες εκλογές το περασμένο καλοκαίρι χωρίς σαφή πλειοψηφία για κανέναν συνασπισμό, καθώς και στις κοινοβουλευτικές εκλογές της ΕΕ. Και οι δύο χώρες χρησιμοποιούν νόμους για να νικήσουν τους αντιπάλους τους.
Ο κ. Scholz και οι σύμμαχοί του προσπαθούν να θέσουν εκτός νόμου το ανερχόμενο κόμμα της αντιπολίτευσης Alternative for Deutschland (AFD), ειδικά αφού το AFD έδειξε αυξανόμενη δύναμη στις πολιτειακές εκλογές στη Σαξονία, το Βρανδεμβούργο και τη Θουριγγία. Η εισαγγελία του Παρισιού προσπαθεί να καταδικάσει τη Marine LePen για υπεξαίρεση κονδυλίων της ΕΕ για να πληρώσει μισθούς προσωπικού στο National Rally κόμμα της.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, είναι απασχολημένη με την αυτοκτονία την τελευταία δεκαετία. Η χώρα έκλεισε πλήρως τον στόλο των αντιδραστήρων πυρηνικής ενέργειας και συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα «πράσινης» ενέργειας (αιολικής και ηλιακής ενέργειας) που απείχε πολύ από το να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της. Μόλις είχε ετοιμαστεί να λάβει μια αξιόπιστη προμήθεια φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου το 2022, όταν κάποιος —πιθανότατα οι ΗΠΑ— ανατίναξε τους αγωγούς Nord Stream One and Two. Ο Joe Biden δήλωνε με τόσους τρόπους ότι θα «σταματούσε» τους Nord Streams μήνες νωρίτερα, οπότε γιατί να μην τον πιστέψετε; Οι Γερμανοί μόλις στράφηκαν για κάτι που κανονικά θα ερμηνευόταν ως πράξη πολέμου εναντίον τους, από έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Κατά συνέπεια, εν μία νυκτί η προηγμένη βιομηχανική οικονομία της Γερμανίας, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι χημικές εταιρείες, οι κατασκευαστές εργαλειομηχανών, έγιναν μη ανταγωνιστικές στις παγκόσμιες αγορές και η γερμανική οικονομία εισήλθε σε ένα αργό spira θανάτου.
Η Ευρώπη υποτίθεται τώρα ότι θα χαρεί να αποκτήσει αμερικανικό υγροποιημένο natgas, το οποίο είναι πολύ πιο δαπανηρό στη μεταφορά και την εκφόρτωση από ό,τι θα ήταν το ρωσικό φυσικό αέριο αγωγών. Η Γαλλία ήταν οριακά μόνο καλύτερη με την ισχυρή παραγωγή της πυρηνικής ενέργειας για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά, επίσης, έχασε την πρόσβαση σε φθηνό ρωσικό natgas που απαιτείται για τη βιομηχανία και τη θέρμανση των σπιτιών.
Εν τω μεταξύ, τα άλλα έθνη της ΕΕ έχουν ενταχθεί σε έναν ή τον άλλο βαθμό στο ευρωπαϊκό σύμφωνο αυτοκτονίας-European suicide pact. Η ΕΕ βρισκόταν σε πόλεμο εναντίον των αγροτών της εδώ και χρόνια για λόγους που φαίνονται εντελώς παράφρονες — ίσως οδηγούμενοι από τον Klaus Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του- World Economic Forum. Η ρυθμιστική αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συντρίβει τις επιχειρήσεις κάτω από τη μπότα της «πράσινης» ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής. Το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του Geert Wilders κέρδισε απροσδόκητα τις περισσότερες έδρες στις τελευταίες εκλογές, αλλά όχι την απόλυτη πλειοψηφία και δεν μπόρεσε να σχηματίσει έναν εργασιακό συνασπισμό. Ο Wilders δεν έγινε πρωθυπουργός—αντ’ αυτού η δουλειά ανατέθηκε σε έναν Dick Schoof, έναν γραφειοκράτη καριέρας που διηύθυνε πιο πρόσφατα την ολλανδική υπηρεσία Intel.
Και τώρα Alice Weidel.
Το κορίτσι του AFD έχει την (άθλια) γερμανική οικονομία με το μέρος της και τον πειστικό τρόπο ώστε να φέρει τη Γερμανία πιο κοντά στο Μάρκο.
Είναι νέα, είναι αδυσώπητη και είναι ίσως η πιο έξυπνη πολιτικός του AfD όσον αφορά τα μέσα ενημέρωσης.
Η DW- σε παλαιότερο δημοσίευμά της- εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η Alice Weidel, έχει ξεσηκώσει τη Γερμανία.
Η Alice Weidel θέλει να ξέρεις ότι είναι θυμωμένη. Είναι θυμωμένη για τα προγράμματα διάσωσης της Γερμανίας για την Ελλάδα. Είναι θυμωμένη για τη φτώχεια μεταξύ των ηλικιωμένων. Αλλά πάνω από όλα, είναι θυμωμένη για την προσφυγική πολιτική της κυβέρνησης.
«Από τα 1,4 εκατομμύρια αιτούντες άσυλο σε αυτή τη χώρα, μόνο το 0,5% πληροί τις προϋποθέσεις για άσυλο βάσει της γερμανικής νομοθεσίας, κάτι που σας κάνει να αναρωτιέστε τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, κυρίες και κύριοι!».
H Weidel δηλώνει>
«Αυτό», τονίζει, «είναι σκανδαλώδες».
Το μισόκλειστο χέρι της Weidel σημαδεύει το χρόνο καθώς απαριθμεί κάθε «παραβίαση του νόμου» που διαπράττει η γερμανική κυβέρνηση. Αποσπά χειροκροτήματα ξανά και ξανά από το κοινό.
Γεννημένη το 1979 στη βορειοδυτική πόλη Gütersloh, η πρώιμη ζωή της Alice Weidel σημαδεύτηκε από ακαδημαϊκά επιτεύγματα. Ήταν μια από τις κορυφαίες στην τάξη της στο University of Bayreuth, όπου έλαβε πτυχία τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στα οικονομικά. Η Weidel πέρασε επίσης έξι χρόνια στην Κίνα – το συνταξιοδοτικό σύστημα της οποίας ήταν το επίκεντρο της διδακτορικής της διατριβής το 2011 – και φέρεται να μιλά άπταιστα Mandarin.
Η Weidel εντάχθηκε στο AfD το 2013 κατά την ίδρυσή του ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα. Σε πρόσφατη συνέντευξή της, παραδέχτηκε ότι η σύντροφός της ήταν τόσο «ενοχλημένη» με τις ατάκες της για το τι δεν πάει καλά με τη γερμανική πολιτική που την ενθάρρυνε να πάει στην πολιτική και να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Η 38χρονη μένει με τον σύντροφό της που γεννήθηκε στη Σρι Λάνκα και τους δύο γιους της.
Έχει εργαστεί στην Goldman Sachs και την Allianz.
Ένα δημόσιο πρόσωπο με λιγότερο αυτοπεποίθηση μπορεί να γίνει αμυντικό, αλλά όχι η Weidel. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τον Μάιο, επεσήμανε ότι το CDU αντιτίθεται εδώ και καιρό στον γάμο για ομόφυλα ζευγάρια, αλλά τους επιτρέπει να συνάπτουν πολιτικά σωματεία. «Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πούμε για το θέμα», είπε στους δημοσιογράφους.
Η ευθυκρισία της Weidel και η ικανότητα της να παρακάμπτει τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά σχόλια των κορυφαίων πολιτικών της έχει οδηγήσει τους επικριτές της να πιστεύουν ότι ο κύριος ρόλος της είναι να δελεάζει τους ψηφοφόρους.
Αντί να φωνάζει για την προσφυγική κρίση ή τους ισλαμιστές τρομοκράτες, η Weidel επιλέγει έναν ήρεμο τόνο. Οι φωτογραφίες από τα βάσανα των προσφύγων της «ράγισαν την καρδιά», είπε σε εθνικό talk show το 2016 – αλλά τόνισε ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να βοηθήσει όλους. Στην ίδια συνέντευξη, είπε ότι το Ισλάμ δεν ήταν μέρος της Γερμανίας επειδή δεν υπήρχε μια θρησκεία του Ισλάμ.
Πάνω από το κεφάλι της, το AfD προβάλλει έναν κόκκινο κύκλο με το “Take back your country!” και έναν μπλε κύκλο «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Περιστρέφονται αργά στην πρόσοψη της ρωμαϊκής πύλης. Το πλήθος ζητωκραυγάζει.
Το AfD έχει κλέψει την υποστήριξη των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά του πολιτικού φάσματος σε κρατικό επίπεδο.
Ο Elon Musk ενίσχυσε την υποστήριξή του προς την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), αποκαλώντας το ως την «τελευταία σπίθα ελπίδας» για τη χώρα, σε ένα άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στoν ιστότοπο της εφημερίδας Welt am Sonntag.
Το άρθρο του Musk, το οποίο αποτελεί συνέχεια στη δήλωση υποστήριξης του για το AfD στο X την περασμένη εβδομάδα, δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο το Σάββατο και ώθησε την αρχισυντάκτρια του τμήματος γνώμης της εφημερίδας να παραιτηθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Η Welt είναι αδελφό ΜΜΕ του POLITICO στον Όμιλο Axel Springer.
Λέγοντας ότι η Γερμανία βρίσκεται «στο χείλος της οικονομικής και πολιτιστικής κατάρρευσης», ο ιδιοκτήτης της αυτοκινητοβιομηχανίας Tesla και της πλατφόρμας μέσων κοινωνικής δικτύωσης X, έγραψε ότι «το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία από το να γίνει σκιά του πρώην εαυτού της».
Ο Musk, στενός σύμβουλος του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, υποστήριξε ότι οι «σημαντικές του επενδύσεις» στη Γερμανία του δίνουν το δικαίωμα να μιλήσει για τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.
«Τα παραδοσιακά κόμματα απέτυχαν στη Γερμανία», έγραψε μεταξύ άλλων ο Musk. «Το AfD, παρόλο που περιγράφεται ως ακροδεξιό, αντιπροσωπεύει έναν πολιτικό ρεαλισμό που έχει απήχηση σε πολλούς Γερμανούς που αισθάνονται ότι οι ανησυχίες τους αγνοούνται από το κατεστημένο», ανέφερε. «Η απεικόνιση του AfD ως ακροδεξιού είναι ξεκάθαρα ψευδής, δεδομένου ότι η Alice Weidel, η ηγέτιδα του κόμματος, έχει σύντροφο του ίδιου φύλου από τη Σρι Λάνκα! Σας ακούγεται αυτό σαν Χίτλερ; Σας παρακαλώ!» τόνισε ο Musk στο ίδιο άρθρο.
Η υποστήριξη του Musk στο ακροδεξιό κόμμα έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις εν όψει των πρόωρων εκλογών στη Γερμανία που έχουν προγραμματιστεί για τις 23 Φεβρουαρίου, τις οποίες προβλέπεται να κερδίσει μια συντηρητική συμμαχία, με τον Friedrich Merz πιθανότατα να γίνει ο επόμενος καγκελάριος.
Λίγο μετά τη δημοσίευση του άρθρου του Musk στο Διαδίκτυο το Σάββατο, η αρχισυντάκτρια τμήματος της Welt, Eva Marie Kogel, έγραψε στο X ότι υπέβαλε την παραίτησή της. «Σήμερα ένα άρθρο του Elon Musk εμφανίστηκε στη Welt am Sonntag», έγραψε η Kogel στην ανάρτησή της. «Επέδωσα χθες την παραίτησή μου αφού τυπώθηκε».
«Η δημοκρατία και η δημοσιογραφία ευδοκιμούν στο πλαίσιο της ελευθερίας της έκφρασης. Αυτό περιλαμβάνει την αντιμετώπιση πολωτικών απόψεων και την δημοσιογραφική τους διαχείριση», δήλωσαν στο Reuters ο διευθυντής Jan Philipp Burgard και ο εκδότης Ulf Poschardt της εφημερίδας του ομίλου Axel Springer που αναλαμβάνουν καθήκοντα την 1 Ιανουαρίου και επικαλούνται τα 340 σχόλια που συγκέντρωσε το άρθρο του Elon Musk λίγες ώρες μετά την δημοσίευσή του.
Στις 20 Δεκεμβρίου, ο Musk δήλωσε την υποστήριξη του στο AfD με μια ανάρτηση στην πλατφόρμα X, γράφοντας: «Μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία». Αυτό προκάλεσε κατακραυγή μεταξύ των κυρίαρχων Γερμανών ηγετών, με τον Καγκελάριο Scholz να λέει ότι «η ελευθερία του λόγου σημαίνει επίσης ότι μπορείς να πεις πράγματα που δεν είναι σωστά και δεν περιέχουν καλές πολιτικές συμβουλές».
Ο Musk υποστήριξε πρόσφατα λαϊκιστές-δεξιούς πολιτικούς στην Ευρώπη με ολοένα και πιο ξεκάθαρους όρους, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίδας πρωθυπουργού Giorgia Meloni και του ηγέτη του Reform UK Nigel Farage.
Το AfD βρίσκεται στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων με ποσοστό 19% ενόψει των πρόωρων εκλογών στη Γερμανία τον Φεβρουάριο, δυνητικά καθιστώντας το να γίνει το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στο επόμενο κοινοβούλιο. Η συντηρητική συμμαχία της Γερμανίας οδηγεί την κούρσα με μεγάλη διαφορά, με 31%.
