Εάν κάποιος πρέπει να αισθάνεται ικανοποίηση για την Έκθεση Draghi αυτός είναι ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος ο οποίος στη διάρκεια όλων αυτών των “πέτρινων ετών” για την ευρωπαική βιομηχανία επέδειξε σπάνιες αρετές ηγεσίας και μοναδικής προσωπικότητας.
Εάν υπάρχει εδώ ένας Superman αυτός είναι ο κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος. Πρόκειται για έναν πραγματικό και Ωραίο ως Έλλην Super Evaggelo στον οποίo η Μοίρα ίσως του έχει εναποθέσει ευθύνη για την εθνική μας επιβίωση μια και το πολιτικό προσωπικό της χώρας στο σύνολό του καθώς και οι ευρωπαίοι συνάδελφοί τους έχουν αναλάβει την αποστολή της εθνικής μας αποβίωσης.
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metlen ο οποίος διατελεί και πρόεδρος της Πανευρωπαϊκής Ένωσης Eurometaux, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «σε αντίθεση με τις περισσότερες “προτάσεις” από θεωρητικούς οικονομολόγους στις Βρυξέλλες, οι οποίοι έχουν αποστασιοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό από την πραγματικότητα, και τους οικονομολόγους της βιομηχανικής παραγωγής, πολλές από τις συστάσεις της έκθεσης του κ. Draghi θα έχουν θετικό αντίκτυπο στη βιομηχανία στην Ευρώπη που αντιμετωπίζει δυσκολίες, κατά κύριο λόγο επειδή αγγίζει και τα κόστη».
Σε ανάρτησή του στο LinkedIn, ο κ. Μυτιληναίος δήλωσε: «Η πολυαναμενόμενη έκθεση Draghi για την αναστήλωση της χαμένης ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης δημοσιεύτηκε και είναι μια επείγουσα έκκληση για πολύ συγκεκριμένες δράσεις. Ευτυχώς, η έκθεση δεν περιλαμβάνει απλώς μία ενδελεχή ανάλυση των προβλημάτων και συμπεράσματα υψηλού επιπέδου, αλλά κάνει ένα επιπλέον βήμα, προτείνοντας ξεκάθαρες και συγκεκριμένες λύσεις ανά κλάδο».
Ο κ. Μυτιληναίος είπε επίσης: «Μεταξύ άλλων, το κείμενο εξετάζει με αποφασιστικότητα μέτρα και στοχευμένα πλαίσια για ενεργοβόρες βιομηχανίες (συμπεριλαμβανομένων αυτών των οποίων βασικός παράγοντας παραγωγής είναι η ηλεκτρική ενέργεια, οι οποίες παραβλέπονται ή και αποδοκιμάζονται επί χρόνια από τους αρμόδιους της χάραξης πολιτικής), βιομηχανίες κρίσιμων μετάλλων, αγορών ηλεκτρισμού & δίκτυα, καθώς και άμυνα. Κυρίως, οι προτάσεις της έκθεσης ζητούν επαναξιολόγηση του παγιωμένου σκεπτικού της εναντίωσης στην ανάπτυξη (και στη βιομηχανία), το οποίο μας έχει οδηγήσει εκεί που βρισκόμαστε σήμερα».
Τέλος, ο κ. Μυτιληναίος δήλωσε για άλλη μια φορά ότι «εάν αντιμετωπίσουμε το τεράστιο (και σε ορισμένες περιπτώσεις δομικό) χάσμα κόστους παραγωγής με άλλες δικαιοδοσίες, το οποίο οφείλεται ιδίως στη ρύθμιση και την πολιτική, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον της οικονομίας της Ευρώπης και την κοινωνική ευημερία».
Για τις ανάγκες του profile της Ursula και όχι μόνο
Πάμε τώρα στον κατ΄ευφημισμόν Super Mario o oποίος προφανώς τη τελευταία στιγμή άλλαξε κάποιες παραγράφους στην Έκθεσή του.
Στο ερώτημα ποιες θεωρείται τις πλέον ισχυρές προσωπικότητες του προσκηνίου της Ευρώπης το τελευταίο μισό του αιώνα είναι βέβαιο ότι το όνομα Mario Draghi θα βρισκόταν ανάμεσα στα 10 κορυφαία της λίστας. Αλλωστε κάθε άλλο παρά τυχαία υπήρξε αποδέκτης του χαρακτηρισμού Super Mario.
Tι άφησε όμως πίσω του, ως παρακαταθήκη, ο πρώην ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης, ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Ιταλίας και πρώην επικεφαλής τεχνοκρατικής κυβέρνησης της χώρας του ο οποίος συμμετείχε επί δεκαετίες σε ανοιχτά και κλειστά forums και επιδέξιες λέσχες;
Η παρακαταθήκη του Super Mario ήταν η Ursula, ήταν μία Ευρώπη που υπονόμευσε τα μέγιστα τη βιομηχανία της με άλλοθι τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη κλιματική κρίση, ήταν μία Ευρώπη η οποία έδινε οδηγίες στους βιομηχάνους διά μέσω της δυστοπικής επικεφαλής της να “βοηθήσουν την Ουκρανία” λες και αυτό ήταν το μέγιστο πρόβλημα της Ευρωπαικής Βιομηχανίας, ήτο μία Ευρώπη που άνοιξε τις πύλες της στις ορδές των ισλαμιστών εισβολέων, ήταν μία Ευρώπη που μετατρέπεται σε τυραννικό καθεστώς με την επιβολή της λογοκρισίας (απειλεί τον Elon Musk και το X.-βλέπε τη κατάντια του Ηνωμένου Βασιλείου στα πρότυπα της Βραζιλίας), επιβάλει πιστοποιητικά εμβολιασμού και εμβόλια ευθανασίας μείωσης του πληθυσμού. Όχι; Εάν έστω και για έναν ευρωπαίο πολίτη υπήρχε η υπόννοια ότι πέθανε εξαιτίας των παρενεργειών των εμβολίων όφειλε η Ε.Ε. της Ursula των μυστικών SMS να εξετάσει εξονυχιστικά τα σκευάσματα της big pharma.
Το παραδείγμα της καθεστωτικής συμπεριφοράς αναμεμειγμένης με πάσης φύσεως σκάνδαλα τύπου Qatargate, λογοκρισίας και απαγορεύσεων για τους πολίτες της και ένα εντελώς αντίθετο πρόσωπο, εκείνο του χαμογελαστού receptionist για πάσης φύσεως αλλοδαπούς παράνομους εισβολής είναι η Ευρώπη.
Είναι η Ευρώπη που εισάγει πορτοκάλια Αργεντινής και λεμόνια Αιγύπτου και είναι η Ευρώπη που αξιοποιεί δυστοπικές εργαστηριακές καταστροφές, όπως εκείνη του Θεσσαλικού Κάμπου, ώστε να υπερασπιστεί το αφήγημα της κλιματικής κρίσης.
Το γεγονός ότι η έκθεση Draghi εμφανίζεται πλέον με δεύτερες σκέψεις απέναντι στον προμελετημένο αφανισμό της ευρωπαικής βιομηχανίας θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα ακόμη από τα γνωστά μοντάζ της τελευταίας στιγμής στην περίφημη Έκθεση καθώς υπήρχε ο φόβος το Δημοκρατικό Κόμμα να χάσει τις εκλογές στις ΗΠΑ και τα πρόσωπα πίσω από τη κουρτίνα της Ευρώπης τα οποία με μαεστρία ως τώρα κινούσαν τα νήματα να θέλησαν να κρατήσουν τα προσχήματα ή να διασώσουν το απεχθές profile της σημερινής ηγέτιδος και προβεβλημένης φίλης του κ. Klaus Schwab.
To εάν το χάιδεμα Draghi προς την ευρωπαική βιομηχανία σημαίνει μια διαφορετική αντιμετώπιση ή ένα ακόμη τέχνασμα της elite για τις ανάγκες της δικής της μακροημέρευσης θα φανεί στο μέλλον.
Ο Mario Draghi δεν είναι ο αλλοδαπός περιπτεράς του Καβουρίου, είναι εκ των εμφανών εργολάβων της Ε.Ε.
Είχε την ευκαιρία να ωθήσει ώστε να γίνουν πράξη οι θεωρίες του-ακόμη και να τις επιβάλλει. Δεν το έπραξε.
Έρχεται λοιπόν τώρα να καλοπιάσει την ευρωπαική βιομηχανία στην οποία όλα αυτά τα χρόνια είχαν σύρει τα εξ αμάξης αναγκάζοντάς την να αλλάξει προσανατολισμό σε πιο πράσινη, πιο woke, πιο lgtbq, πιο (μη) βιώσιμη.
Αποτέλεσμα να εξαναγκασθούν για παράδειγμα ισχυρές αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης να στραφούν προς τα πράσινα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία πηγαίνουν πακέτο με τα mRNA εμβόλια ευθανασίας του Bill Gates και το σκοτεινό όραμα του επικεφαλής του WEF για τον κόσμο, ο οποίος μέρα που είναι σήμερα (9/11) έχει δηλώσει ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του χτυπήματος στους Δίδυμους Πύργους-αυτόπτης μάρτυρας υπήρξε και στην planδημία την οποία προφήτεψε από τις σελίδες του WEF, στη συνέχεια επέβαλε τα εμβόλια και πριν λίγα 24ωρα παραδέχθηκε ότι πρόκειται για πείραμα ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Απίστευτα δημοκρατική η Ευρώπη απέναντι στους πολίτες της, ε;
Μάλιστα όπως θα δείτε στη συνέχεια η Eκθεση Draghi καυτηριάζει το γεγονός ότι υπάρχουν γραφειοκρατικά εμπόδια και άλλοι ανασταλτικοί παράγοντες οι οποίοι εμποδίζουν να γεννηθούν στη γηραιά ήπειρο καινοτόμες εταιρίες τεχνολογίας όπως στις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν 36 τρις χρέος, το 76% των φορολογικών εσόδων των πολιτών πηγαίνει απευθείας στην αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων του ιλιγγιώδους χρέους ενώ μερικές δεκάδες μέλη της elite τύπου Zuckerberg, Bezos, Gates κάνουν φιλάνθρωπη επίδειξη πλούτου επιχειρώντας να τιθασεύσουν τα ένστικτα του ευγονισμού τους. Η παραδοχή του ιδρυτή του Facebook ότι λογόκρινε την αντίσταση στο επίσημο αφήγημα της planδημίας μόνο θάνατο κρύβει_35 και πλέον εκατομμυρίων εμβολιασθέντων και αναλώσιμων συμπολιτών του.
Aκολουθούν “στιγμιότυπα” από τις θεωρίες Draghi για την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ>
“Σε διάφορες μετρήσεις, ένα μεγάλο χάσμα στο ΑΕΠ έχει ανοίξει μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, κυρίως λόγω της πιο έντονης επιβράδυνσης της αύξησης της παραγωγικότητας στην Ευρώπη. Τα νοικοκυριά της Ευρώπης έχουν πληρώσει το τίμημα του χαμένου βιοτικού επιπέδου. Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα έχει αυξηθεί σχεδόν διπλάσιο στις ΗΠΑ από ό,τι στην ΕΕ από το 2000».
«Πρώτα – και το πιο σημαντικό – η Ευρώπη πρέπει να επανεστιάσει βαθιά τις συλλογικές της προσπάθειες για να γεφυρώσει το χάσμα καινοτομίας με τις ΗΠΑ και την Κίνα, ειδικά στις προηγμένες τεχνολογίες. Η Ευρώπη έχει κολλήσει σε μια στατική βιομηχανική δομή με λίγες νέες εταιρείες που ξεσηκώνονται για να διαταράξουν τις υπάρχουσες βιομηχανίες ή να αναπτύξουν Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία εταιρεία της ΕΕ με κεφαλαιοποίηση άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ που να έχει συσταθεί από την αρχή τα τελευταία πενήντα χρόνια, ενώ και οι έξι εταιρείες των ΗΠΑ με αποτίμηση άνω του 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ έχουν δημιουργηθεί σε αυτό. Αυτή η έλλειψη δυναμισμού είναι αυτοεκπληρούμενη».
«Δεν υπάρχουν αρκετά ακαδημαϊκά ιδρύματα που επιτυγχάνουν κορυφαία επίπεδα αριστείας και ο αγωγός από την καινοτομία στην εμπορευματοποίηση είναι αδύναμος. […] Ωστόσο, ενώ η ΕΕ διαθέτει ένα ισχυρό πανεπιστημιακό σύστημα κατά μέσο όρο, δεν υπάρχουν αρκετά πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα στην κορυφή. Χρησιμοποιώντας τον όγκο των δημοσιεύσεων σε κορυφαία επιστημονικά περιοδικά ως ενδεικτική μέτρηση, η ΕΕ έχει μόνο τρία ερευνητικά ιδρύματα που κατατάσσονται μεταξύ των κορυφαίων 50 παγκοσμίως, ενώ οι ΗΠΑ έχουν 21 (τα οποία ασφυκτιούν από αντισημιστισμό) και η Κίνα 15.
“Τα ρυθμιστικά εμπόδια στην κλιμάκωση είναι ιδιαίτερα επαχθή στον τομέα της τεχνολογίας, ειδικά για τις νέες εταιρείες. Τα ρυθμιστικά εμπόδια περιορίζουν την ανάπτυξη με διάφορους τρόπους.
Πρώτον, πολύπλοκες και δαπανηρές διαδικασίες σε κατακερματισμένα εθνικά (!) συστήματα αποθαρρύνουν τους εφευρέτες από την υποβολή Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΔΠΙ), εμποδίζοντας τους νέες εταιρείες από τη μόχλευση της ενιαίας αγοράς
Δεύτερον, η ρυθμιστική στάση της ΕΕ έναντι των εταιρειών τεχνολογίας εμποδίζει την καινοτομία: η ΕΕ έχει τώρα περίπου 100 νόμους που εστιάζουν στην τεχνολογία και πάνω από 270 ρυθμιστικές αρχές που δραστηριοποιούνται σε ψηφιακά δίκτυα σε όλα τα κράτη μέλη, υπαγόρευση συγκεκριμένων επιχειρηματικών πρακτικών εκ των προτέρων για την αποτροπή πιθανών κινδύνων εκ των υστέρων. Για παράδειγμα, ο νόμος για την τεχνητή νοημοσύνη επιβάλλει πρόσθετες ρυθμιστικές απαιτήσεις σε μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης γενικής χρήσης που υπερβαίνουν ένα προκαθορισμένο όριο υπολογιστικής ισχύος – ένα όριο το οποίο έχει κάποια τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
Τρίτον, οι ψηφιακές εταιρείες αποθαρρύνονται από το να δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την ΕΕ μέσω θυγατρικών, καθώς αντιμετωπίζουν ετερογενείς απαιτήσεις, πολλαπλασιασμό των ρυθμιστικών φορέων και «χρυσή» της νομοθεσίας της ΕΕ από τις εθνικές αρχές.
Τέταρτον, οι περιορισμοί στην αποθήκευση και επεξεργασία δεδομένων δημιουργούν υψηλό κόστος συμμόρφωσης και εμποδίζουν τη δημιουργία μεγάλων, ολοκληρωμένων συνόλων δεδομένων για εκπαίδευση μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης.
Αυτός ο κατακερματισμός θέτει τις εταιρείες της ΕΕ σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τις ΗΠΑ, που βασίζεται στον ιδιωτικό τομέα για τη δημιουργία τεράστιων συνόλων δεδομένων, και την Κίνα, η οποία μπορεί να αξιοποιήσει τα κεντρικά της ιδρύματα για τη συγκέντρωση δεδομένων. Αυτό το πρόβλημα επιδεινώνεται από την επιβολή του ανταγωνισμού στην ΕΕ που πιθανώς εμποδίζει τη συνεργασία εντός του κλάδου. Τέλος, πολλοί διαφορετικοί εθνικοί κανόνες στις δημόσιες συμβάσεις δημιουργούν υψηλό συνεχές κόστος για τους παρόχους cloud. Το καθαρό αποτέλεσμα αυτής της επιβάρυνσης των ρυθμίσεων είναι ότι μόνο μεγαλύτερες εταιρείες – οι οποίες συχνά δεν εδρεύουν στην ΕΕ – έχουν την οικονομική ικανότητα και κίνητρο να επωμιστούν το κόστος της συμμόρφωσης. Οι νέες καινοτόμες εταιρείες τεχνολογίας μπορεί να επιλέξουν να μην δραστηριοποιηθούν καθόλου στην ΕΕ».
