Ακόμη και όταν υπάρχουν λίγες κάμερες τριγύρω, ο 54χρονος Arthur L. Aidala είναι πανέτοιμος για τον τηλεοπτικό φακό, ντυμένος με ένα ανοιχτό μπλε κοστούμι με μοβ τετράγωνο τσεπάκι και με μια γραβάτα με ρίγες. Είναι ένας δικηγόρος που μαγνητίζει την προσοχή του Τύπου, αλλά τη συγκεκριμένη ηλιόλουστη ημέρα του Ιούνη ανησυχούσε για τον τρόπο με τον οποίο η σημερινή ημέρα θα μπορούσε να εξελιχθεί…
Από την Katherine Rosman/New York Times
Ο ίδιος, ζητούσε τον ορισμό χρηματικής εγγύησης για λογαριασμό μίας πελάτισσας του, της οποίας το όμορφο πρόσωπο είχε κάνει το γύρο των τηλεοπτικών ειδήσεων και των σελίδων των εφημερίδων. Η Lauren Pazienza, είναι μια 27χρονη γυναίκα που κατηγορείται για ανθρωποκτονία από αμέλεια για τη δολοφονία της Barbara Maier Gustern, μιας 87χρονης δασκάλας φωνητικών, η οποία σπρώχτηκε σε ένα πεζοδρόμιο στις 10 Μαρτίου στη West 28th Street στο Μανχάταν. Η κυρία Gustern υπέστη εγκεφαλικές κακώσεις και πέθανε πέντε ημέρες αργότερα.
Η Pazienza αντιπροσωπεύει ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δικηγορίας του Aidala: Μία όμορφη κατηγορούμενη που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και την μισούν πολλοί.
Lauren Pazienza
«Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν επιβλήθηκε εγγύηση ήταν επειδή υπήρχαν τρία ρεπορτάζ εφημερίδων», είπε ο Aidala στην επιτροπή των εφετών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο δικαστής που είχε ανακαλέσει το αρχικά συμφωνηθέν ποσό εγγύησης των 500.000 δολαρίων ήθελε να φανεί σκληρός (η Pazienza δήλωσε αθώα). Την ημέρα που το αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης αναγνώρισε την Pazienza ως ύποπτη, ένας φίλος του Aidala τον ρώτησε αν θα ήθελε να μιλήσει με την οικογένειά της. Δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την αμοιβή των 950 $ ανά ώρα του Aidala, αλλά του είπαν ότι αυτοί και οι παππούδες της Pazienza θα συμφωνούσαν σε ένα σχέδιο πληρωμής που θα αξιοποιούσε τις συνδυασμένες αποταμιεύσεις και συντάξεις τους.
Τα ταμπλόιντ έχουν αποκαλέσει την Pazienza «κοσμική». Για να καταφέρει να πείσει τους δευτεροβάθμιους δικαστές να επανεξετάσουν την αποφυλάκισή της, ο Aidala προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα της: Ο πατέρας της Pazienza έσκαβε βόθρους για να ζήσει, είπε στους δικαστές, υποστηρίζοντας ότι η οικογένεια έχει λίγα χρήματα και ότι η κατηγορουμένη δεν αποτελεί «ύποπτη φυγής». «Είστε οι μόνοι που μπορείτε να αποδείξετε ότι έχουμε ένα δικαστικό σύστημα που δεν αδικεί, επειδή πρόκειται για υπόθεση των μέσων ενημέρωσης», τόνισε.
Οι «υποθέσεις των ΜΜΕ» είναι η ειδικότητα του Aidala: Έχει αναδειχθεί ως ο νομικός υπερασπιστής όσων θεωρούνται άθλιοι από τους τίτλους των μέσων ενημέρωσης, αν όχι και από τα γεγονότα. Πολύ πριν από τις ημέρες της κυριαρχίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που λειτουργούν πολύ πέρα από τα όρια της δίκαιης διαδικασίας, οι δικηγόροι υπεράσπισης ήταν εκεί, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των εξοστρακισμένων της κοινωνίας. «Ο Arthur ακυρώνει την κουλτούρα της ακύρωσης», είπε ο Geraldo Rivera, οικοδεσπότης και ανταποκριτής του Fox News που είναι φίλος με τον δικηγόρο για περίπου 20 χρόνια.
Η επιχειρηματολογία για την υπεράσπιση σε αυτές τις υποθέσεις σημαίνει συχνά καταπολέμηση της επιρροής του Τύπου στους δικαστές και τους ενόρκους και την αξιοποίησή της προς όφελος των πελατών του. Ή βοηθώντας τους να την αποφύγουν. Ο πρώην Αμερικανός βουλευτής Anthony Weiner, στενός φίλος και κάποτε πελάτης, σημείωσε ότι ο Aidala γνωρίζει όλους στον νομικό κόσμο της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων «που μπορούν να σας αφήσουν να βγείτε από την πίσω πόρτα του δικαστηρίου για να αποφύγετε τον Τύπο».
Ο Aidala, εγγεγραμμένος στο Δημοκρατικό κόμμα, μπορεί να είναι το μόνο άτομο στη Νέα Υόρκη που καταφέρνει να βρίσκεται ακριβώς στη «διασταύρωση» των πιο σκληρών φιλελεύθερων του Brooklyn αλλά και φανατικών συντηρητικών του Fox News Nation. Άλλωστε, πολλοί από αυτούς έδωσαν το παρών τον Μάιο στο Ziegfeld Ballroom στο Μανχάταν, όπου ο δικηγόρος διοργάνωσε ένα πάρτι για το περίφημο Friars Club, ενώ πάνω-κάτω αυτές τις απόψεις εκφράζει και προς τους ακροατές της καθημερινής ραδιοφωνικής εκπομπής του , «The Arthur Aidala Power Time», που μεταδίδεται στο AM 970 (WNYM) στις 6 μ.μ..
Ο Aidala είναι ο σημερινός «κοσμήτορας»—πρόεδρος του Friars, ενός κλαμπ που κάποτε αποτελούσε στέκι για διάσημους διασκεδαστές, όπως ο Frank Sinatra και ο Sammy Davis Jr. και πού απέκτησε όνομα για τα λαχταριστά ψητά των φιλοξενούμενων του. Μεταξύ των καλεσμένων στο γκαλά ήταν φίλοι, πελάτες και συνάδελφοι του Aidala που εκπροσωπούσαν τους δύο αντίθετους πόλους των γνωριμιών του: Τουλάχιστον δύο πρώην δήμαρχοι της Νέας Υόρκης, ο Rudolph W. Giuliani και ο Bill de Blasio, και ο σημερινός δήμαρχος, Eric Adams. Ο Giuliani και ο Weiner κάθονταν στο ίδιο τραπέζι. Ο Rivera και η παρουσιάστρια του Fox News Jeanine Pirro ήταν επίσης εκεί.
Στην καθημερινότητα του, ο Aidala είναι ο διευθύνων συνεργάτης των Aidala, Bertuna & Kamins. Η Bertuna είναι η σύζυγός του, Marianne Bertuna. Ο Kamins είναι ο Barry Kamins, ένας συνταξιούχος δικαστής της Νέας Υόρκης. Ένας άλλος συνεργάτης της νομικής φίρμας είναι -επίσης- ένας συνταξιούχος δικαστής, ο John M. Leventhal.
Μεταξύ των νυν πελατών της νομικής εταιρείας του είναι και ο Harvey Weinstein, τον οποίο ο Aidala εκπροσωπεί μετά την καταδίκη του και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έφεσης. Ωστόσο, η τελευταία απορρίφθηκε τον περασμένο μήνα από επιτροπή πέντε εφετών της Νέας Υόρκης.
Ένας άλλος πελάτης είναι ο Giuliani, τον οποίο ο Aidala και οι συνεργάτες του εκπροσωπούν κυρίως στο θέμα της αναστολής της άδειας δικηγορίας του μετά την θητεία του δίπλα στον πρώην Αμερικανό πρόεδρο Donald J. Trump. Ένας άλλος είναι ο Alan M. Dershowitz, ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ, που είναι και ο ίδιος πολυγραφότατος ποινικός δικηγόρος.
Ο Dershowitz προσέλαβε τον Aidala για να τον υπερασπιστεί σε μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που κατέθεσε ο δικηγόρος David Boies. Ο Aidala εκπροσωπεί επίσης τον Dershowitz σε μια αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση που υποβλήθηκε εναντίον του από τη Virginia Giuffre, μια κατήγορο του Jeffrey Epstein. Και στις δύο περιπτώσεις ο Dershowitz έχει καταθέσει επίσης μηνύσεις. Ως δικηγόρος, ο ίδιος υπερασπίστηκε μια μεγάλη ομάδα πελατών υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένου του Trump, στη δίκη του για την παραπομπή στη Γερουσία. Επίσης, την έφεση της Leona Helmsley, αφού είχε καταδικαστεί για ομοσπονδιακή φοροδιαφυγή, τον Mike Tyson, σε έφεση για καταδίκη για βιασμό και τον O.J. Simpson, ο οποίος αθωώθηκε από τις κατηγορίες για φόνο.
Στον Aidala, ο Dershowitz βλέπει κάποιον που αναγνωρίζει την αξία του. «Ο Arthur», είπε, «είναι ο νέος “εγώ”».
Φτάνοντας στη δικαστική απόφαση με τη «σωστή διαδικασία»
Το εφετείο απέρριψε το αίτημα του Aidala για την εγγύηση της Pazienza. Σήμερα, η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της προανάκρισης, ανακρίνει μάρτυρες και αναλύει στοιχεία. «Ανησυχώ πολύ ότι όλη η αρνητική δημοσιότητα γύρω από την υπόθεση θα οδηγήσει σε άδικη καταδίκη», είπε. Ο Aidala μπορεί να σπεύσει να απαριθμήσει τα βροντερά ονόματα στη λίστα πελατών του, ωστόσο αισθάνεται πιο προστατευτικός ως προς τους ιδιώτες που κατηγορούνται για τρομερά αδικήματα και παρασύρονται στο λάκκο της κουλτούρας των ταμπλόιντ. Η όλη διαδικασία, που αφορά την ποινική υπεράσπιση, απαιτεί τη διατήρηση μιας λεπτής κατανόησης του τι σημαίνει αθωότητα και ενοχή.
«Οι περισσότεροι από τους πελάτες μου έχουν κάνει κάτι λάθος», είπε τον περασμένο μήνα στους New York Times καθώς έριχνε λίγο από το Johnnie Walker Blue Label ουίσκι του σε ένα ποτήρι. Είναι δουλειά του να βεβαιωθεί ότι η αστυνομία, ο εισαγγελέας και ο δικαστής δεν έχουν κάνει τίποτα παράτυπο στη διαδικασία οικοδόμησης και εκδίκασης των υποθέσεων κατά των πελατών του.
Ντυμένος με γκρι, γυαλιστερό κοστούμι, ασορτί κίτρινη γραβάτα, τετράγωνο τσεπάκι και παπούτσια που λάμπουν, ο Aidala ήπιε μια γουλιά και βυθίστηκε χαμηλά σε ένα κάθισμα, σε μια γωνιά του Frank Sinatra Room, στο δικηγορικό του γραφείο στο Midtown Manhattan. Νωρίτερα, ήταν σε μια αίθουσα δικαστηρίου του Μπρούκλιν, υπερασπιζόμενος ως συνδικηγόρος έναν άνδρα που αποφυλακίστηκε μετά από 24 χρόνια, αφού ένας δικαστής είχε διαπιστώσει ότι υπήρξε εισαγγελικό παράπτωμα. Καθώς ήταν στην κίνηση στη διαδρομή προς το Μανχάταν, έλαβε ένα μήνυμα με μία είδηση που περίμεναν ο ίδιος και οι συνεργάτες του από τον Δεκέμβριο: Το δευτεροβάθμιο τμήμα είχε απορρίψει την έφεση του Weinsten, την οποία είχαν υπογράψει ο Aidala, ο Kamins, ο Leventhal και άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του Dershowitz, ο οποίος ήταν σύμβουλος.
Σε ένα απόσπασμα από το προσεχές βιβλίο του για τον Weinstein, ο Ken Auletta ανέφερε ότι ο Aidala είχε ανακρίνει τόσο σκληρά μια γυναίκα, η οποία είχε μοιραστεί λεπτομέρειες από την εμπειρία μίας φίλης της με τον πρώην ισχυρό του Hollywood, που εκείνη έφυγε από το γραφείο του δακρυσμένη. «Δεν επιδιώκεις ποτέ να ανακρίνεις με σκληρό τρόπο μια μάρτυρα», είπε ο Aidala, «αλλά πρέπει να εξαγάγεις τα στοιχεία που χρειάζεσαι για λογαριασμό του πελάτη σου».
Μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης για τον Weinstein, ο Aidala είχε νέα από έναν φίλο του, γνωστό παρουσιαστή ειδήσεων σε καλωδιακό κανάλι. «Ο Harvey είναι εκεί που έπρεπε να είναι». Ο Aidala απάντησε: «Ακόμα κι αν είναι αλήθεια, αν δεν έχει φτάσει ως εκεί με τον σωστό τρόπο, τότε ολόκληρο το σύστημα θα αρχίσει να καταρρέει».
William Rapetti
Οι δικηγόροι υπεράσπισης, ιδιαίτερα εκείνοι που χρεώνουν υψηλές ωριαίες χρεώσεις, θεωρούνται συχνά ανήθικοι, άνθρωποι πρόθυμοι να εκπροσωπούν πελάτες τους οποίους πολλοί θεωρούν ασυγχώρητους. Αυτό σκεφτόταν ο William Rapetti για τους δικηγόρους ποινικής υπεράσπισης, μέχρι το 2008, όταν βρέθηκε με επτά κατηγορίες ανθρωποκτονίας από αμέλεια, επίθεση και έκθεση σε απερίσκεπτο κίνδυνο μετά την κατάρρευση ενός κατασκευαστικού γερανού στον οποίο εργαζόταν, στο Midtown Manhattan, σκοτώνοντας επτά άτομα. Η New York Post τον είχε αποκαλέσει «Ο δολοφόνος με τον γερανό». Όλο η πόλη ήταν εναντίον του. «Είναι δύσκολο να περιγράψω πώς είναι να συμβαίνει κάτι τέτοιο», είπε ο Rapetti.
Ωστόσο, ένας δικαστής τον αθώωσε από όλες τις κατηγορίες το 2010. «Στην πραγματικότητα, ο Arthur μου έσωσε τη ζωή», είπε ο Rapetti. Ο Aidala ξεχωρίζει τον Rapetti από πολλούς πελάτες του. Ήταν μεγάλη ευθύνη να τον εκπροσωπώ, είπε, μεγαλύτερη από το να εκπροσωπείς ανθρώπους που έχουν κάνει κάτι λάθος. Η διαφορά; «Ήταν στην πραγματικότητα αθώος».
Η οικογενειακή επιχείρηση
Όταν ο Aidala ήταν περίπου 10 ετών, ρώτησε αν μπορούσε να φορέσει ένα λευκό κοστούμι στη λειτουργία της Θείας Ευχαριστίας (οι καλόγριες είπαν όχι). Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1970, την περίοδο του θρυλικού «Saturday Night Fever» («Πυρετός το Σαββατόβραδο»). Στην ταινία, ο χαρακτήρας, που υποδύονταν ο John Travolta, ζούσε τo όνειρo της ντίσκο του Μανχάταν τη νύχτα, ενώ απογοήτευε οικτρά τους γονείς του την ημέρα, στο Bay Ridge, στο Μπρούκλιν, στη γειτονιά του Aidala.
Ο νεαρός Arthur μεγάλωσε ως ο πρωτότοκος γιος σε μια στενά δεμένη Σικελική αμερικανική οικογένεια. Σε αυτόν και την αδερφή του είχε απαγορευτεί να παρακολουθήσουν τη σειρά ταινιών «Νονός» ή οποιεσδήποτε ταινίες ή τηλεοπτικές εκπομπές που ενίσχυαν τα στερεότυπα των Ιταλών ως βίαιων μαφιόζων.
Η μητέρα του Aidala, Mary Ann Piazza Aidala, ήταν δασκάλα. Ο πατέρας του, Louis Aidala, δικηγόρος που εργάστηκε για τον Frank Hogan, τον εισαγγελέα του Μανχάταν. Ο Louis Aidala έγινε δικηγόρος υπεράσπισης, εκπροσωπώντας πελάτες, συμπεριλαμβανομένης της Eyad Ismoil, η οποία καταδικάστηκε για συμμετοχή στη βομβιστική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993, και της Jennifer Lopez όταν ήταν μάρτυρας ενός βίαιου περιστατικού το 1999 σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης που περιλάμβανε τον τότε φίλο της, διάσημο rapper Sean Combs (Puff Daddy).
Arthur Aidala και Marianne Bertuna
Ο Arthur Aidala και η Bertuna, η σύζυγός του, επίσης δικηγόρος, ζουν στο Brooklyn με τον 5χρονο γιο και την 7 μηνών κόρη τους. Η 45χρονη Bertuna, διορίστηκε πρόσφατα σύμβουλος του Δημόσιου Διαχειριστή της Κομητείας Κινγκς. Ξεκίνησε την καριέρα της ως ασκούμενη του Aidala και παντρεύτηκαν το 2016, ένα χρόνο μετά το διαζύγιο του (o Aidala έχει επίσης έναν γιο 16 ετών από τον πρώτο του γάμο). Ο ίδιος, χρονολογεί την πρώιμη νομική του εκπαίδευση με το να παρακολουθεί τον πατέρα του να προετοιμάζει τις υποθέσεις του και με τη δική του ενασχόληση με το μουσικό θέατρο στο Poly Prep στο Brooklyn, όπου φοίτησε στο γυμνάσιο. Ελπίζοντας να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός, παρακολούθησε το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Purchase, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι τον ενδιέφεραν περισσότερο οι πολιτικές επιστήμες. Μετά την αποφοίτησή του, γράφτηκε στη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης.
Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε τα όνειρά του για τις παραστάσεις. Απλώς βρήκε ένα διαφορετικό είδος σκηνής. Κατά τη διάρκεια των τελικών αγορεύσεων σε μια πρόσφατη δίκη για φόνο, κούνησε θεατρικά στη δικαστική αίθουσα μια κάρτα για την Ημέρα της Μητέρας που δεν είχε παραδοθεί, ως απόδειξη του πόσο ακούραστα δούλευε ο πελάτης του και κάποια στιγμή έπεσε στα γόνατά, ακριβώς μπροστά από τις θέσεις των ενόρκων.
«Αν θέλεις να κρατάς την προσοχή 12 ανθρώπων για ώρες», είπε, «δεν νομίζω ότι το να στέκεσαι σε ένα βήμα και να διαβάζεις από σημειώσεις είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος».
Aidala και Scalia
Δείπνο με τους Scalias
Από την εποχή που Aidala ήταν 16 ετών, οι γονείς του τον έστελναν κάθε καλοκαίρι στην Ιταλία για να συνδεθεί με τις ρίζες της οικογένειας. Μετά το δεύτερο έτος της νομικής σχολής, παρακολούθησε ένα πρόγραμμα σπουδών στο εξωτερικό, στη Σιένα, στο οποίο ο Antonin Scalia, ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δίδαξε για μια εβδομάδα. Το πρώτο βράδυ που βρέθηκε εκεί ο δικαστής και η σύζυγός του, ο Aidala έκανε πάρτι στη φοιτητική βίλα, μαγειρεύοντας δείπνο για εκείνους και τους συμφοιτητές του.
Στο γραφείο του, ο Aidala δείχνει συχνά τη φωτογραφία του Δικαστή Scalia μαζί με τους άλλους Ιταλοαμερικανούς ήρωες του από το δικαστικό χώρο, τον Mario Cuomo και τον πατέρα του. Κρατάει επίσης τα πολλά γράμματα που έλαβε από τον δικαστή Scalia, ο οποίος έγινε μέντορας του. Μετά την αθώωση του Rapetti, ο Scalia έστειλε ένα σημείωμα στη γραμματεία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. «Συγχαρητήρια! Θυμάμαι να διαβάζω για την κατάρρευση του γερανού και μου φάνηκε η τέλεια αφορμή να βρεθεί ένας αποδιοπομπαίος τράγος», έγραψε. «Πρέπει να νιώθεις καλά όταν σώζεις κάποιον (και την οικογένειά του) από αυτή τη μοίρα».
Ο Aidala είπε ότι είχε από καιρό κυνηγήσει τη συγκίνηση της προσπάθειας να κερδίζει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για πελάτες του που κατηγορούνται για τα πιο εντυπωσιακά εγκλήματα. Εκπροσώπησε τον John Pickett, ο οποίος κατηγορήθηκε για φόνο με μαχαίρι κατά του φίλου του, John Stagno, το 1997. Ο Aidala ανάγκασε τον δικαστή (Leventhal, ο οποίος εντάχθηκε στην εταιρεία του Aidala χρόνια αργότερα) να του επιτρέψει να ισχυριστεί ότι ο πελάτης του είχε κακοποιηθεί μικρότερος από το θύμα και ότι έπασχε από αυτό που τότε ήταν γνωστό ως «σύνδρομο κακοποιημένης γυναίκας».
Η New York Post χαρακτήρισε την απόφαση ως μία εξέλιξη «ορόσημο». Το γραφείο του εισαγγελέα άλλαξε την πρόταση από 22 χρόνια φυλάκισης σε έξι χρόνια, την οποία ο Pickett αποδέχτηκε.
Το 2009, ο Aidala εκπροσώπησε την Brigitte Harris, της οποίας ο πατέρας πέθανε αφού εκείνη έκοψε το πέος του με ξυράφι. Ο Aidala υποστήριξε ότι η Harris είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον πατέρα της και ότι τρομοκρατήθηκε όταν είδε ένα από τα νεαρά ανίψια της να κάθονται στα πόδια του. Το δικαστήριο την αθώωσε από την κατηγορία της δολοφονίας δεύτερου βαθμού και την καταδίκασε για ανθρωποκτονία δεύτερου βαθμού, για την οποία εξέτισε πέντε χρόνια φυλάκισης.
Μέχρι τα τέλη του 2017, το κίνημα Me Too κρατούσε αρκετά απασχολημένους τον Aidala και τους νομικούς συνεργάτες του. Ο Roger Ailes τον προσέλαβε όταν κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση και αργότερα απολύθηκε από το Fox News. Η Leslie Moonves, η πρώην πρόεδρος του CBS, τον είχε προσλάβει επίσης για κάποιο διάστημα («μόλις έγινε σαφές ότι δεν επρόκειτο να υπάρξει ποινική υπόθεση, δεν με χρειαζόταν»). Και μετά ήταν ο Weinstein (αναφερόμενος στον χρηματιστή Jeffrey Epstein, ο οποίος απαγχονίστηκε στη φυλακή, ο Aidala είπε: «Την ημέρα που πέθανε ο Epstein είπα: “Αυτό θα είναι τρομερό για τον Harvey γιατί όλη η προσοχή θα επιστρέψει σε εκείνον”. Είχα δίκιο»).
Roger Ailes
Πέρα από την ομαδική σκέψη
Η ραδιοφωνική εκπομπή «The Arthur Aidala Power Hour» ανοίγει με το «Start Me Up» των Rolling Stones, ενώ ένας εκφωνητής αναγγέλλει: «Οικοδεσπότης σας, εκείνος που αναλαμβάνει τις πιο δύσκολες υποθέσεις για την πόλη που αγαπά, δικηγόρος Arthur Aidala».
Ο Aidala κάθεται πίσω από το γραφείο του, με μια φωτεινή επιγραφή «On Air» να βρίσκεται δίπλα στον υπολογιστή του, και περνά την επόμενη ώρα με μια αυθόρμητη κουβέντα με τους καλεσμένους και με τους ακροατές του. Την επόμενη εβδομάδα, αυτός και ο δήμαρχος Adams θα μιλούσαν για 25 λεπτά για την οικονομία, τα όπλα και για το τι κάνει η πόλη για να αντιμετωπίσει τους αρουραίους («είμαι λίγο απογοητευμένος γιατί τελικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις τον δήμαρχο», είπε ο οικοδεσπότης στους ακροατές του εκ των προτέρων).
Το σόου βοηθά τον Aidala να προωθήσει το brand και την επιχείρησή του. Οι δουλειές του έχουν αυξηθεί πολύ, ειδικά από το 2015, όταν στρατολόγησε τον Kamins μετά την αποχώρησή του από το δικαστικό χώρο και στη συνέχεια τον Leventhal, ο οποίος αποσύρθηκε το 2020 και τυγχάνει να είναι ο δια βίου καλύτερος φίλος του Kamins. Μαζί, έφεραν αξιοπιστία και τετραψήφιες χρεώσιμες ώρες στη νομική εταιρεία.
Ακόμη και ενώ εκπροσωπεί συνήθως ανθρώπους που είναι αντιμέτωποι με αυτό που παλαιότερα ήταν γνωστό ως «λαϊκό δικαστήριο» (ρόλο που σήμερα έχουν αναλάβει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ο Aidala φαινομενικά έχει καταφέρει να μην έχει πολλούς εχθρούς. «Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που σου λέει περί τίνος πρόκειται», είπε η Joan Illuzzi, η πρώην βοηθός εισαγγελέα που ηγήθηκε της δίωξης στην υπόθεση Weinstein. «Υπάρχει μεγάλη επιρροή στους ενόρκους όταν είσαι ο εαυτός σου, όταν είσαι δηλαδή το ίδιο πρόσωπο μπροστά σε μια κριτική επιτροπή, όπως είσαι με τους γείτονές σου ή με τη γιαγιά σου», είπε η Illuzzi, η οποία συνταξιοδοτήθηκε φέτος.
«Επαινώ τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τον Weinstein. Έκαναν όσο καλύτερη και ενδελεχή δουλειά μπορούσαν», είπε. «Κανείς δεν θα μιλούσε άσχημα για τον Arthur. Eίναι καλός τύπος» πρόσθεσε.
Το να είσαι αποτελεσματικός δικηγόρος υπεράσπισης, το να κάνεις δηλαδή αυτό που ακόμη και ο αντίδικος συνήγορος θα αποκαλούσε καλή και ενδελεχή δουλειά, απαιτεί ξεκάθαρη κατανόηση του ρόλου. Ο Frank Carone, ο επικεφαλής του προσωπικού του δημάρχου, στενός φίλος του Aidala και ο ίδιος πρώην δικηγόρος ποινικής υπεράσπισης, θεωρεί ότι ο Aidala είναι «θεματοφύλακας του Συντάγματος».
«Η δουλειά μας είναι να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και να βεβαιωθούμε ότι θα έχουν μια δίκαια δίκη ή μια ισχυρή ανασκόπηση των γεγονότων», είπε ο Carone. «Δεν κοιτάς τις μεμονωμένες πράξεις. Προστατεύεις τη διαδικασία».
Ο Aidala κατανοεί το καθήκον του να προσπαθεί να ωθήσει τους ανθρώπους πέρα από την ομαδική σκέψη. «Αν και μπορεί να θέλουμε ένα άτομο να είναι στη φυλακή», είπε, πίνοντας το σκωτσέζικο ουίσκι του, «πρέπει να ζούμε σε μια κοινωνία όπου αυτό το άτομο θα πηγαίνει στη φυλακή με βάση τους κανόνες. Δεν μπορεί ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα»…
