Μια “ενδιαφέρουσα” επίθεση εξαπολύει ο- γνωστής ιδιοκτησίας- Economist στη Berkshire Hathaway του Warren Buffett και στον ίδιο προσωπικά. Στον 94χρονο “αγαπημένο προπάππο” ο Economist χρεώνει απουσία αντανακλαστικών-επαφής και ξεπερασμένη διακυβέρνηση προχωρώντας σε μια αξιολόγηση της πρόσφατης απόδοσης της Berkshire Hathaway.
Γράφει μεταξύ άλλων ο Economist>
Η Berkshire Hathaway έφτασε στην αγοραία αξία του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, αλλά οι πρόσφατες αποδόσεις υστερούν σε σχέση με τον S&P 500. Καθώς ο Buffett πλησιάζει στη συνταξιοδότηση, η παλιά σχολή της Berkshire αντιμετωπίζει αυξανόμενο έλεγχο ή θα λέγαμε μια πιο διερευνητική ματιά.
Αξιολόγηση της πρόσφατης απόδοσης της Berkshire Hathaway
Το δώρο γενεθλίων του Warren Buffett έφτασε νωρίς φέτος. Στις 28 Αυγούστου, δύο ημέρες πριν ο αγαπημένος προπάππος της America Inc κλείσει τα 94, ο όμιλος ασφάλισης από τούβλα σε κινητήρα, Berkshire Hathaway, έφτασε σε αγοραία αξία 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Έγινε μόνο η όγδοη αμερικανική εταιρεία που διεκδίκησε αυτόν τον τίτλο και, ως παιδί της καρδιάς της Nebraskan, η πρώτη που δεν βγήκε από την τεχνολογική σκηνή της δυτικής ακτής.
Οι μετοχές της κατηγορίας Α αλλάζουν τώρα χέρια για 715.000 $, 55.000 φορές την αξία τους όταν ο κ. Buffett ανέλαβε τον έλεγχο μιας ταλαιπωρημένης κλωστοϋφαντουργίας το 1965.
Από εκείνη την περίοδο η συνολική απόδοση, συμπεριλαμβανομένων των μερισμάτων, του δείκτη S&P 500 του μεγαλύτερου δείκτη της Αμερικής οι εταιρείες έχουν αυξηθεί μόλις 400 φορές.
Όταν οι μακροχρόνιοι μέτοχοι της Berkshire εύχονται στον Buffett να έχει πολλά ευτυχισμένα γενέθλια η συνήθως παραδοσιακή απάντησή του μπορεί να είναι αντεύχομαι το ίδιο και σε σας.
Εν μέσω όλων των εορτασμών, ωστόσο, αφήστε μια σκέψη για εκείνους που έβαλαν τις οικονομίες τους σε μετοχές της Berkshire πιο πρόσφατα. Αν ρίξατε 200.000 $ πριν από δέκα χρόνια, θα είχατε υπερτριπλασιάσει τα χρήματά σας. Αυτή θα ήταν καλύτερη επένδυση από την αγορά ενός σπιτιού στην Αμερική, του οποίου η μέση αξία έχει διπλασιαστεί σε αυτό το διάστημα. Αλλά είναι περίπου ό,τι θα είχατε αν είχατε βάλει τα μετρητά στον S&P 500. Αν αντ’ αυτού επενδύατε στην Apple, όπως έκανε η Berkshire το 2016, θα ήσασταν σχεδόν δύο φορές εκατομμυριούχος.
Δείτε τα περισσότερα μεμονωμένα χρόνια από την οικονομική κρίση του 2007-09 και η εικόνα είναι παρόμοια. Μεταξύ 2009 και 2023 η ετήσια απόδοση της Berkshire ήταν κατά μέσο όρο 13%, σε σύγκριση με 15% για τον S&P 500. Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο κ. Buffett στην τελευταία του επιστολή προς τους μετόχους, «Δεν έχουμε καμία πιθανότητα εντυπωσιακής απόδοσης». Οι επενδυτές θα συγχωρεθούν να ρωτήσουν: γιατί όχι; Και αν όχι, κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν, τότε ποιο είναι το νόημα της Berkshire;
Ο κ. Buffett έχει μια απλή απάντηση στην πρώτη ερώτηση: «Το μέγεθος μας έκανε». Δεν έχει άδικο. Ανάμεσα στο οπλοστάσιο της Berkshire συγκαταλέγονται ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορευματικός σιδηρόδρομος της Αμερικής (BNSF), ο τρίτος μεγαλύτερος ασφαλιστής αυτοκινήτων (GEICO), μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες κοινής ωφέλειας (BHE), καθώς και μια πληθώρα εμπορικών σημάτων κατασκευής και λιανικής (από μπαταρίες Duracell μέχρι Pilot lorry stops).
Μαζί αυτά απασχολούν σχεδόν 400.000 άτομα (αν και μόνο 26 (!) στα κεντρικά γραφεία της Berkshire στην Omaha). Το 2023 ο όμιλος πραγματοποίησε πωλήσεις 360 δισεκατομμυρίων δολαρίων και κέρδος 37 δισεκατομμυρίων δολαρίων (από το προτιμώμενο μέτρο λειτουργίας του). Όταν τα ποσά γίνονται τόσο τεράστια, είναι δύσκολο να τα μεγαλώσεις. Και τα κέρδη αυτού του πλούσιου είναι δύσκολο να επανεπενδύονται επικερδώς.
Η ικανότητα του κ. Buffett να το κάνει αυτό, ξανά και ξανά, εξηγεί τη μυθική του θέση μεταξύ των Αμερικανών καπιταλιστών. Τώρα η μέθοδός του—βρες μια καλή επιχείρηση που διευθύνεται από ικανούς διευθυντές, αφήστε τους να συνεχίσουν με αυτήν, βάλτε τις ταμειακές ροές, επαναλάβετε— δείχνει την ηλικία της. Οι καλές επιχειρήσεις είναι αρκετά μεγάλες για να μετακινήσουν τη βελόνα της Berkshire είναι σπάνιες. Ακόμη χειρότερα, ο κ. Buffett φαίνεται να χάνει τα αντανακλαστικά του. Η εξαγορά 32 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2016 της Precision Castparts, κατασκευαστή εξαρτημάτων αεροσκαφών, ήταν αποτυχία. Όσον αφορά το μεγάλο χαρτοφυλάκιο μετοχών της Berkshire, οι οποίες είναι διαπραγματεύσιμες στο κοινό, μια συμφωνία για τον έλεγχο της Kraft-Heinz, ενός πωλητή ketchup, έχει αφήσει κόκκινο λεκέ. Εξαιρουμένης της επένδυσής στην Apple η αξία των μετοχών της Berkshire αυξήθηκε μόλις κατά 50% μεταξύ της αρχής του 2019 και του Ιουνίου του τρέχοντος έτους, σε σύγκριση με αύξηση περίπου 120% για το S&P 500.
Αλλά το μέγεθος δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Απλώς κοιτάξτε αυτές τις εταιρείες τεχνολογίας της δυτικής ακτής. Η Apple και η Microsoft παράγουν περίπου τριπλάσια κέρδη από την Berkshire. Ούτε είναι απλώς θέμα ηλικίας – και οι δύο γίγαντες είναι μόλις μια δεκαετία νεότεροι από τη Berkshire του κ. Buffett. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός και η παρέα του έχουν κολλήσει στο παρελθόν.
Οι λειτουργικές μονάδες της Berkshire και το χαρτοφυλάκιο μετοχών της είναι (με εξαίρεση το μερίδιο της Apple, το οποίο ο κ. Buffett έχει εκποιήσει) αποτελούν εμβληματικά σήματα της παλιάς οικονομίας. Η Berkshire, με τα λόγια του ίδιου του κ. Buffett, «δεν είναι μεγάλη για τους νεοφερμένους». Ωστόσο, αυτό που μετράει ως εδραιωμένο και αξιόπιστο – το παλιό στο οποίο η Berkshire είναι μεγάλη – αλλάζει συνεχώς.
Η απροθυμία του ομίλου να ψηφιοποιήσει πράγματα όπως ο προγραμματισμός των τρένων ή να αναπτύξει λογισμικό που επιτρέπει στους οδηγούς που δεν προκαλούν ατυχήματα να πληρώνουν χαμηλότερα ασφάλιστρα έχει μειώσει τα περιθώρια κέρδους του σε σχέση με τους πιο ευέλικτους ανταγωνιστές. Το επιχειρηματικό λογισμικό της Microsoft, το e-emporium της Amazon, το Google’s search και τα κέντρα δεδομένων της τριάδας δεν είναι λιγότερο αναπόσπαστα για την υποδομή του 21ου αιώνα από έναν σιδηρόδρομο ή ένα εργοστάσιο ηλεκτρισμού, και είναι και πολύ πιο προσοδοφόρα.
Ο κόσμος γύρω από το Berkshire έχει αλλάξει με άλλους τρόπους. Το πλεονέκτημα πληροφόρησης που απολάμβανε κάποτε ο κ. Buffett κάνοντας τη πρακτική και βαρετή δουλειά που πρέπεινα γίνει για τον εντοπισμό των στόχων εξαγοράς έχει εξαφανιστεί όταν μπορείτε να κάνετε Google και να εντοπίσετε το 10-K οποιασδήποτε εταιρείας (το 10-K είναι μια ολοκληρωμένη έκθεση που υποβάλλεται ετησίως από δημόσιες εταιρείες σχετικά με την οικονομική τους απόδοση. Η έκθεση απαιτείται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) και είναι πολύ πιο λεπτομερής από την ετήσια έκθεση), λέει ο Gregg Warren της Morningstar, μιας ερευνητικής εταιρείας.
Τα μετρητά της Berkshire δεν είναι πλέον η μόνη πηγή βοήθειας για τις μεγάλες εταιρείες σε ένα σημείο ενοχλήσεων τώρα που 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε dry powder (είναι ένας όρος που αναφέρεται στο ποσό των αποθεμάτων μετρητών ή των ρευστών περιουσιακών στοιχείων που είναι διαθέσιμα για χρήση. Αυτά τα αποθεματικά μετρητών ή οι βραχυπρόθεσμοι εμπορεύσιμοι τίτλοι συνήθως διατηρούνται σε ετοιμότητα για την κάλυψη μελλοντικών υποχρεώσεων που μπορεί ή δεν μπορούν να προβλεφθούν) ανοίγουν μια τρύπα στις τσέπες των βαρώνων των ιδιωτικών μετοχών.
Περισσότερο φως των κεριών, παρακαλώ
Η εταιρική διακυβέρνηση της Berkshire φαίνεται ακόμη πιο ξεπερασμένη—όχι επειδή η μέση ηλικία των μελών του διοικητικού συμβουλίου είναι τα 68. Οι απλές επιστολές των μετόχων του κ. Buffett κρύβουν έναν αδιαφανή οργανισμό που δεν αποκαλύπτει τίποτα περισσότερο από το ρυθμιστικό ελάχιστο και σπάνια ασχολείται με επενδυτές (εκτός από την ετήσια λατρεία όταν το αφεντικό δέχεται ερωτήσεις από ένα ακροατήριο). Ο γυμνός εταιρικός ιστότοπος της δεν προσφέρει email ή αριθμό τηλεφώνου. Oποιεσδήποτε ερωτήσεις ή σχόλια μπορούν να αναρτηθούν σε μια διεύθυνση στην Omaha.
Ο κ. Buffett είναι πιθανό να αφήσει μεγάλα περιθώρια κινήσεως στον χρισμένο διάδοχό του, Greg Abel, ο οποίος επί του παρόντος επιβλέπει τις μη ασφαλιστικές επιχειρήσεις της Berkshire. Αλλά ο 90άρης εμφανίζεται έξαλλος στην ιδέα της αναγκαστικής συνταξιοδότησης. Εάν πιστεύει ότι οι μετοχές της Berkshire φαίνονται πολύ ακριβές για να εξαγοραστούν (όπως υπονοεί ο βραδύς ρυθμός των επαναγορών) τότε θα πρέπει να εγκαταλείψει την άρνησή του να πληρώσει μέρισμα (κάτι που έκανε η Berkshire μια φορά, το 1967). Αυτό μπορεί να είχε νόημα όταν θα μπορούσε να ανακατανείμει το πλεονάζον κεφάλαιο αποτελεσματικά. Τώρα που η επιχείρησή του έχει σχεδόν 280 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, δεν έχει ιδέα πώς να τα ξοδέψει και δεν έχει χρέος να μιλήσει, η επιμονή ότι είναι καλύτερος διαχειριστής των χρημάτων των μετόχων από ό,τι αυτοί φαίνεται αμφισβητήσιμη. Καθώς οι μπομπονιέρες για το πάρτυ γενεθλίων του κατέφθαναν μια παχιά πληρωμή θα ήταν μια απόλαυση-λιχουδιά για τους μετόχους.
