Luiz Barroso, 59 [Died Suddenly]> Η Google θρηνεί τον βετεράνο μηχανικό ο οποίος εφηύρε το σύγχρονο κέντρο δεδομένων. Ήταν θαυμαστής των εμβολίων mRNA. Πέθανε ξαφνικά από καρδιακή ανακοπή

Ο Dr. Luiz Barroso, ηγέτης μηχανικός της Google ο οποίος άλλαξε τον ιστό του Διαδικτύου, πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 59 ετών. Οι ριζοσπαστικές του ιδέες για τα κέντρα δεδομένων έθεσαν τα θεμέλια για το cloud computing. Η σύζυγός του, Catherine Warner, είπε ότι η αιτία ήταν η καρδιακή ανακοπή.

Ο ίδιος δεν έκρυβε τον θαυμασμό του για τα mRNA εμβόλια ενώ σε μία από τις αναρτήσεις του στο X. έγραψε ότι είχε συγκινηθεί μέχρι δακρύων καθώς διάβαζε ένα άρθρο των New York Times για την δημιουργία των mRNA εμβολίων.

Ο βραζιλιανικής καταγωγής Luiz Barroso σε όλο το διάστημα της planδημίας παρουσίαζε διαρκώς νέες εφαρμογές για κινητά οι οποίες συνέβαλαν στην ανίχνευση του ιού.

Ο μετέπειτα Αντιπρόεδρος των Μηχανικών της Google αρχικά ως επικεφαλής μίας μικρής ομάδας μηχανικών ανοικοδόμησε τα κέντρα μεγέθους αποθήκης έτσι ώστε να συμπεριφέρονται σαν ένα ενιαίο μηχάνημα – μια τεχνολογική αλλαγή που θα άλλαζε τον τρόπο κατασκευής ολόκληρου του Διαδικτύου, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε ιστότοπο να προσεγγίσει δισεκατομμύρια ανθρώπους σχεδόν ακαριαία και πολύ πιο σταθερά.

Όταν η Google έφτασε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αιχμαλωτίστηκαν αμέσως από την ικανότητά της να τους πηγαίνει οπουδήποτε ήθελαν να πάνε στο Διαδίκτυο. Ο αλγόριθμος που αναπτύχθηκε από τους ιδρυτές της εταιρείας Larry Page και Sergey Brin και οδηγούσε τον ιστότοπο φαινόταν να λειτουργεί σαν μαγικός.

Όμως, καθώς η μηχανή αναζήτησης στο Διαδίκτυο επέκτεινε την εμβέλειά της σε δισεκατομμύρια ανθρώπους την επόμενη δεκαετία μέσα από τον επανασχεδιασμό των γιγαντιαίων κέντρων υπολογιστών της Google.

Με επικεφαλής έναν Βραζιλιάνο ονόματι Luiz Barroso, μια μικρή ομάδα μηχανικών ανοικοδόμησε τα κέντρα μεγέθους αποθήκης έτσι ώστε να συμπεριφέρονται σαν ένα ενιαίο μηχάνημα – μια τεχνολογική αλλαγή που θα άλλαζε τον τρόπο κατασκευής ολόκληρου του Διαδικτύου, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε ιστότοπο να προσεγγίσει δισεκατομμύρια ανθρώπους σχεδόν ακαριαία και πολύ πιο σταθερά.

Πριν από την άνοδο της Google, οι εταιρείες διαδικτύου γέμισαν τα κέντρα τους με ολοένα και πιο ισχυρούς και ακριβούς διακομιστές υπολογιστών, καθώς αγωνίζονταν να προσεγγίσουν όλο και περισσότερους ανθρώπους. Κάθε διακομιστής παρέδιδε τον ιστότοπο σε μια σχετικά μικρή ομάδα ανθρώπων. Και αν ο διακομιστής τάπαιζε, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν τύχη.

Αλλά η Google ακολούθησε μία διαφορετική τακτική. Δουλεύοντας μαζί με τον Urs Hölzle, τον πρώτο αντιπρόεδρο μηχανικής της εταιρείας, ο Dr. Barroso συνειδητοποίησε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διανείμει έναν εξαιρετικά δημοφιλή ιστότοπο όπως η Google ήταν να τον σπάσει σε μικροσκοπικά κομμάτια και να τα διανείμει ομοιόμορφα σε μια σειρά από διακομιστές. Αντί κάθε διακομιστής να παραδίδει τον ιστότοπο σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, ολόκληρο το κέντρο παρέδιδε τον ιστότοπο σε ολόκληρο το κοινό του.

Ο Luiz André Barroso δεν είχε σχεδιάσει ποτέ ένα κέντρο δεδομένων προτού η Google του ζητήσει να το κάνει στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Όταν τελείωσε το πρώτο του, είχε ανατρέψει πολλές συμβάσεις της βιομηχανίας υπολογιστών, θέτοντας τα θεμέλια για την ανάπτυξη του cloud computing στη Silicon Valley.

Κατασκεύασε τα κέντρα δεδομένων του με εξαρτήματα χαμηλού κόστους αντί για ακριβό εξειδικευμένο υλικό. Φαντάστηκε ξανά πώς συνεργάστηκαν για να αναπτύξουν την έννοια του «κέντρου δεδομένων ως υπολογιστής», που τώρα στηρίζει τον ιστό, τις εφαρμογές για κινητά και άλλες υπηρεσίες Διαδικτύου.

Η Jen Fitzpatrick, ανώτερη αντιπρόεδρος του οργανισμού υποδομής της Google, δήλωσε ότι ο Barroso άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στην εταιρεία της οποίας οι συνεισφορές στον κλάδο είναι αμέτρητες. «Χάσαμε έναν αγαπημένο φίλο, συνάδελφο και σεβαστό ηγέτη», γράφει σε μια δήλωση εκ μέρους της εταιρείας.

Ο Barroso συνέχισε να ηγείται μεγάλων έργων στην Google, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης της εφαρμογής ειδοποιήσεων έκθεσης Covid, για την οποία υπηρέτησε ως διαμεσολαβητής σε ομάδες εντός της εταιρείας και με εξωτερικούς συνεργάτες.

Ο Barroso ήθελε να γίνει ηλεκτρολόγος μηχανικός από τα παιδικά του χρόνια στη Βραζιλία, όπου ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό ραδιόφωνο με τον παππού του και κέρδισε πτυχίο και μεταπτυχιακό ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Pontifical Catholic University of Rio de Janeiro. Έφτασε στις ΗΠΑ για διδακτορικό στην αρχιτεκτονική υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια και εργάστηκε σε chips στην Compaq και στην Digital Equipment Corporation. Στη Google προσγειώθηκε το 2001 θέλοντας να επικεντρωθεί στη μηχανική λογισμικού.

Ο Barroso δεν είχε μεγάλη εμπειρία προγραμματιστή, έτσι οι λίγοι υπάλληλοι της τότε μικρής startup έπρεπε να τον βοηθούν όπου χρειαζόταν βοήθεια. Τρία χρόνια μετά την ένταξή του στην Google, ο Urs Hölzle, ο πρώτος αντιπρόεδρος μηχανικών της εταιρείας, ανέθεσε στον Barroso την ανοικοδόμηση της υποδομής της εταιρείας. «Ήμουν το πιο κοντινό πράγμα που είχαμε σε ένα άτομο hardware», θυμάται ο Barroso στο WIRED το 2012.

Όταν ανέλαβε την οργάνωση των υποδομών, οι διαδικτυακές επιχειρήσεις όπως η Google συνήθως φιλοξενούσαν τους ιστότοπούς τους σε διακομιστές σε κέντρα δεδομένων που διατηρούνταν από άλλη εταιρεία. Ωστόσο, αυτοί οι πωλητές δεν μπορούσαν να χειριστούν τις αυξανόμενες ανάγκες της εκκίνησης αναζήτησης.

Η απειρία του Barroso στον σχεδιασμό των κέντρων δεδομένων τον οδήγησε στην επανεφεύρεση του, έγραψε σε ένα δοκίμιο που θυμήθηκε κατά τη διάρκεια ενός podcast το 2021. Βρήκε τον εαυτό του να ρωτά «Περίμενε, περίμενε, περίμενε, αλλά γιατί το κάνουμε έτσι;» είπε ο Barroso στο podcast.

«Και απλώς αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι που ζούσαν σε εκείνη την περιοχή δεν είχαν σκεφτεί πραγματικά να το αμφισβητήσουν. Και μερικές φορές είναι κάτι που βασίστηκε σε έναν καλό λόγο πριν από τρία χρόνια, και αυτός ο λόγος είχε ημερομηνία λήξης, και ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι άλλο».

Το data center της Google αποτελούνταν από containers αποστολής μήκους 40 ποδιών, γεμάτα με διακομιστή, τα οποία επέτρεπαν την προηγμένη ψύξη και λιγότερους πονοκεφάλους στην κατασκευή. Άνοιξε το δικό της data center campus το 2006, στο Oregon που μοιάζει με τα συμβατικά ογκώδη κτίρια που τώρα γεμίζουν τον κόσμο. Αλλά οι ιδέες του Barroso έκαναν το εσωτερικό εξαιρετικό.

Αυτός και οι συνάδελφοί του στην Google απομακρύνθηκαν από την τότε τυπική προσέγγιση του κεντρικού λογισμικού σε ένα κέντρο δεδομένων σε μερικά ακριβά και ισχυρά μηχανήματα. Αντίθετα, άρχισαν να διανέμουν τα προγράμματα της Google σε χιλιάδες φθηνότερους, μεσαίου επιπέδου διακομιστές. Αυτό εξοικονόμησε χρήματα που δαπανώνται σε ακριβό υλικό, ενώ παράλληλα εξοικονομεί ενέργεια και επιτρέπει στο λογισμικό να λειτουργεί πιο εύστροφα.

Ο Barroso παρουσίασε τη νέα του φιλοσοφία στο The Datacenter as a Computer, ένα βιβλίο που συνέγραψε με τον Hölzle και το οποίο έγινε ένα θεμελιώδες κείμενο για τη σύγχρονη υπολογιστική υποδομή. «Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ίδιο το κέντρο δεδομένων ως έναν massive warehouse-scale computer», λέει το βιβλίο.

Οι προσπάθειες της ομάδας «επιτάχυνσης» του Barroso, όπως ήθελε να την αποκαλεί, απέδωσαν καρπούς για την Google και βοήθησαν να εδραιωθεί η φήμη της ως όχι απλώς μια τακτοποιημένης μηχανής αναζήτησης αλλά και ως ένα μέρος που άνοιξε νέους δρόμους στον τομέα της πληροφορικής. Προσαρμόζοντας σχεδόν κάθε ίντσα των κέντρων δεδομένων της Google και του υλικού μέσα σε αυτά, συμπεριλαμβανομένων των τροφοδοτικών και των cooling kits, ο γίγαντας αναζήτησης θα μπορούσε να προσφέρει αποτελέσματα, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και άλλες υπηρεσίες πιο γρήγορα—ακόμη και όταν οι ομάδες «επιβράδυνσης- slow-down teams» ενσωματώνουν περισσότερους αλγόριθμους και λειτουργίες .

«Είναι εύκολο να ξεχάσεις πόσο τρελός είναι ο όγκος των υπολογιστικών δεδομένων που απαιτείται για να μπορούμε να σας δίνουμε ένα νέο αποτέλεσμα κάθε 20 χιλιοστά του δευτερολέπτου ή κάτι τέτοιο», είπε στον Steven Levy του WIRED το 2012. «Ουσιαστικά ψάχνουμε το web corpus, το images corpus, ονομάστε το, κάθε φορά που κάνετε ένα πάτημα πλήκτρων».

Οι ιδέες του Barroso εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλη τη Silicon Valley. Η Meta και άλλοι γίγαντες του Διαδικτύου υιοθέτησαν μια προσέγγιση παρόμοια με της Google για τα κέντρα δεδομένων τους. Η αρχιτεκτονική που επινόησε ο Barroso έγινε η βάση για τη μονάδα υπολογιστών cloud της Google, η οποία αντιπροσωπεύει τώρα περίπου το 10% των συνολικών εσόδων της εταιρείας.

Την τελευταία δεκαετία, ο Barroso βοήθησε να ξεκινήσει η ομάδα που σχεδίασε τα AI chips της Google γνωστά ως TPU ηγούμενη μηχανική για τις υπηρεσίες “geo” της Google, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής επαυξημένης πραγματικότητας και μηχανικής μάθησης στους Χάρτες και ίδρυσε τη βασική μονάδα της Google, η οποία διαχειρίζεται λογισμικό και άλλα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε όλη την εταιρεία. Κατείχε τον τίτλο του Google fellow, την υψηλότερη βαθμίδα της εταιρείας για τεχνικό προσωπικό. Το 2020, έλαβε το βραβείο Eckert Mauchly από την Ένωση Υπολογιστικών Μηχανών και το Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών για τη συμβολή του στην αρχιτεκτονική των υπολογιστών.

Παρά όλα τα τεχνικά του επιτεύγματα, ο Barroso είπε στο WIRED το 2012 ότι η καθοδήγηση των ασκουμένων ήταν “πιθανώς το πράγμα στο οποίο είμαι καλύτερος”.

Ο επικεφαλής επιστήμονας της Google, Jeff Dean, ο οποίος έφερε τον Barroso στην Google το 2001, έγραψε στο Twitter χωρίς να κατονομάσει τον άλλοτε συνεργάτη: «Μερικές φορές στενοί φίλοι και συνάδελφοι μας εγκαταλείπουν πολύ σύντομα».