Είμαι γέννημα θρέμμα Γαλατσιώτης. Σχολείο τελείωσα στο λύκειο Γκράβα την (περιβόητη). Η κόρη μου γεννήθηκε κι’ αυτή στο ίδιο σπίτι που γεννήθηκα κι εγώ.
Με απασχολούσε τότε πολύ το περιβάλλον που θα έπρεπε να μεγαλώσει. Ήταν η χρονιά το 2004, όταν αποφασίσαμε να φύγουμε από το πατρικό μου στο Γαλάτσι και να πάμε στον τόπο καταγωγής μου σε ένα χωριό της Μεσσηνίας. Ήταν στο σπίτι όπου είχαν γυρίσει οι συνταξιούχοι πλέον γονείς μου. Ο λόγος ήταν ότι δέν ήθελα να πάει το παιδί μου στην Γκράβα γιατί η Γκράβα είχε μετατραπεί σε κανονική ζούγκλα.
Στα 4 χρόνια της την στείλαμε στο νηπιαγωγείο του χωριού. Ήταν ένα πανέμορφο περιβάλλον όπου σάν παιδάκι ευχαριστήθηκε το χώμα, την φύση, όλα τα ζωάκια που ως συνήθως υπάρχουν στα χωριά. Με λίγα λόγια χαιρόμουν να βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει φυσιολογικά μακριά από την TV που όσο ζούσαμε Αθήνα αναγκαζόταν να χαζεύει..
Μεταφέραμε παράλληλα την δουλειά μας στην Καλαμάτα μέχρι που μετακομίσαμε στην πόλη όπου ξεκίνησε στο Δημοτικό. Δέν πέρασαν όμως αρκετά χρόνια που χρειάστηκε να ανέβω λόγω της δουλειά μου στην Νορβηγία με συμβόλαιο αρχικά για 1 χρόνο.
Στην Ελλάδα δέν υπήρχε ακόμα η υποψία του ΔΝΤ και η ζωή κυλούσε πέρα βρέχει..Ενώ λοιπόν δουλεύω στην Νορβηγία σκάει τη βόμβα του ΔΝΤ ο ΓΑΠ απο το Καστελόριζο.
Χωρίς χρονοτριβή τότε, έφερα την οικογένεια στην Νορβηγία και αποφάσισα να παραμείνω και μετά την λήξη του συμβολαίου που είχα με την δουλειά.
Η κόρη μου λοιπόν, τελείωσε στην Νορβηγία το δημοτικό το λύκειο και ένα απο τα καλύτερα σχολεία μέσα στο Όσλο. Μιλά άπταιστα 4 γλώσσες + τη μητρική της γλώσσα. Σήμερα έχει την δυνατότητα να πληρώνεται σε νορβηγικό μισθό και να επιλέγει την πόλη που θέλει να δουλέψει.. Έτσι λοιπόν όταν θέλει βρίσκεται στο Όσλο ενώ τώρα δουλεύει στην Αθήνα.
Θα μου πείς….Γιατί έγραψα όλο αυτό κατεβατό;.. ποιόν μπορεί να ενδιαφέρει ? ..
Κανέναν ίσως.. Μπορεί όμως διαβάζοντάς το κάποιος να αναγνωρίσει σκέψεις που του είχαν περάσει απο το μυαλό και δεν πραγματοποίησε..
Βλέποντας επίσης στα social τον διασυρμό της οικογένειας των (παλαιοχριστιανών), ταμπέλα που φόρεσε όπως αρέσκεται η κοινή γνώμη να κάνει παρασυρόμενη απο τα ΜΜΕ παρατήρησα τον καθ’ όλα συγκροτημένο λόγο και σκέψη των παιδιών παρ’ ότι δέν πηγαίνουν στο σχολείο..και φαντάζομαι δεν θα έχουν συνήθειες των παιδιών της πόλης..πχ. τικ τοκ κλπ..
Με αφορμή λοιπόν αυτά τα γεγονότα, θυμήθηκα την ανησυχία που είχα κάποτε για την εξέλιξη της κοινωνίας της πόλης και τι θα έπρεπε να κάνω για να προστετέψω το παιδί μου και όλη την οικογένεια από την παγίδα της εξάρτησης από το σύστημα. Αυτό δέν σημαίνει ότι θα μπορούσα να ζήσω όπως ζεί αυτή η οικογένεια, σίγουρα όμως δεν μετάνιωσα πουπήγαμε στο χωριό. Πολύ δε περισσότερο όταν θυμάμαι την κόρη μου πόσο ευτυχισμένο παιδάκι ήταν όταν αγκάλιαζε τα κατσικάκια, τίς κότες κλπ..Τελειώνοντας θέλω να πώ σε όσους έχουν κατα νού να φύγουν απο τα μεγάλα αστικά κέντρα, να το κάνουν όσο είναι καιρός.
Δεν συνιστώ την μετανάστευση σε άλλη χώρα .. Πηγαίνετε στην επαρχία και δώστε ζωή στίς μικρές κοινωνίες που πεθαίνουν. Ζήστε σάν άνθρωποι, μεγαλώστε έξυπνα και υγιή παιδιά χωρίς εξαρτήσεις.
Τα περί αποκατάστασης επαγγελματικής και ποιότητα ζωής στο εξωτερικό μην τα πιστεύετε γιατί δέν συγκρίνονται με την πραγματική ευτυχία να βλέπεις τον πιο όμορφο ήλιο του κόσμου και τα παιδιά σου πάντα χαρούμενα χωρίς να σου ζητάνε περισσότερα απ’ όσα η ελληνική φύση τους χαρίζει απλόχερα…
Είμαι γέννημα θρέμμα Γαλατσιώτης. Σχολείο τελείωσα στο λύκειο Γκράβα την (περιβόητη). Η κόρη μου γεννήθηκε κι’ αυτή στο ίδιο σπίτι που γεννήθηκα κι εγώ.
Με απασχολούσε τότε πολύ το περιβάλλον που θα έπρεπε να μεγαλώσει. Ήταν η χρονιά το 2004, όταν αποφασίσαμε να φύγουμε απο ⬇️— Alexander St.®️🇬🇷🇳🇴 (@Alexand85748252) February 19, 2024
