kourdistoportocali.comRead ThisKαλώς ήλθατε στο κοινό μας Μέλλον [Βeyond The Reset]

Breaking News

Kαλώς ήλθατε στο κοινό μας Μέλλον [Βeyond The Reset]

[The Agentic State-Καλώς ορίσατε στον Εφιάλτη σας] Τουλάχιστο διάβασε!

Το Κουρδιστό Πορτοκάλι όλα αυτά τα χρόνια επιχειρεί ενίοτε με μεγάλα κείμενα είναι αλήθεια να εξηγήσει στους αναγνώστες του και στους Έλληνες πολίτες τι είναι ακριβώς αυτό που βιώνουν. Ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας σε αυτή τη προσπάθεια είναι η ανθρώπινη βλακεία. Δηλαδή η βλακεία των θυμάτων.

Αίφνης οι υπό αφανισμό πολίτες της χώρας εξανίστανται για τις χρεώσεις των ΑΤΜs της Τραπέζης Πειραιώς αντί να είναι ευτυχείς, όπως θα ανέμενε και ο Dr. Klaus Schwab, που βρίσκουν ακόμη ATMs στα πλαίσια της ψευδαίσθησης οικονομικής ελευθερίας, πριν την καταιγίδα, της οποίας το έδαφος καλλιέργησε η πρωτόγνωρη για μας παθητικότητα των Ελλήνων.

Οι Έλληνες πολίτες ανταποκρίθηκαν με προθυμία σε όλα τα test ταπείνωσης που θα μπορούσε να σκαρφιστεί το επιτελείο του WEF  και οι εμπνευστές της Ατζέντας 2030.

Βeyond The Reset. Για μια ακόμη φορά σας καλούμε να δείτε το 3D animated filmάκι που ακολουθεί και αφορά στο δυστοπικό σου κοντινό μέλλον, το οποίο φέρνει τη σφραγίδα του ραγιαδισμού και της κουτοπονηρίας σου.

Στη συνέχεια σας καλούμε να διαβάσετε δύο ενδιαφέρουσες αναλύσεις του Jacob Nordangård που ακολουθούν. Δεχθείτε αυτά ως την θέση-άποψη του Κουρδιστού Πορτοκαλιού για την δυστοπία που υπόσχεται η πρωτοβουλία της Τραπέζης Πειραιώς η οποία σας θυμήζουμε ότι εκτελεί και χρέη της Αγροτικής Τράπεζας.

Πράγματι τα κείμενα του Jacob Nordangård  είναι εκτενή αλλά κι εσύ αγαπητέ χρήστη ATMs είσαι τόσο ολίγιστος, μαλθακός και ανυποψίαστος, όσο και κουτοπόνηρος ώστε να αντέχεις μόνο ξυλόλιο και έλαια σιλικόνης.

Το Μέγεθος του Τέρατος σε ξεπερνά. Προσπάθησε τουλάχιστο να μην πας αδιάβαστος.

-Διάβασε λοιπόν, ανόητε!

Ο Jacob Nordangård είναι Σουηδός συγγραφέας και ερευνητής με διδακτορικό στις Επιστημονικές και Τεχνολογικές Σπουδές. Έχει γράψει έξι βιβλία για τις ιστορικές ρίζες και την εξέλιξη του παγκόσμιου συστήματος διαχείρισης που έχει εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι ο ιδρυτής των Stiftelsen Pharos και Pharos Media Productions. Είναι επίσης ο front man του heavy metal συγκροτήματος Wardenclyffe.

Πριν λίγες ώρες ο Jacob Nordangård με νέο Substack το οποίο παρουσιάζει αποκλειστικά το Κουρδιστό Πορτοκάλι (σας διαβεβαιώνουμε ότι οι δράστες έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα βλαμμένα θύματα) αποκαλύπτει τι σε περιμένει καθώς διαβάζεις Πισπιρίγγου>

Τhe Agentic State> Καλώς ορίσατε στον Εφιάλτη σας

To Τhe Agentic State είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο-πείραμα στο οποίο ένα άτομο παραχωρεί την αυτονομία και την ηθική του ευθύνη σε μια μορφή εξουσίας.

Σε αυτήν την κατάσταση, το άτομο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως πράκτορα της μορφής εξουσίας και είναι πρόθυμο να εκτελέσει τις εντολές της, ακόμη και αν αυτό αντιβαίνει στον δικό του ηθικό κώδικα.

Klaus Schwab: "...who masters those technologies, in some way, will be the master of the world."

The Agentic State

Το Κέντρο Παγκόσμιας Τεχνολογίας Διακυβέρνησης- Global Government Technology Centre, δημοσίευσε πρόσφατα μια λευκή βίβλο με τίτλο «The Agentic State», η οποία σκιαγραφεί ένα όραμα για ένα μέλλον που κυβερνάται από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Κύριος συγγραφέας είναι ο Luukas Ilves, ο Γενικός Διευθυντής Πληροφοριών της κυβέρνησης της Εσθονίας. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια συνταγή για έλεγχο του πληθυσμού σε μεγάλη κλίμακα με ελάχιστη ή καθόλου ανθρώπινη παρέμβαση. Όπως αναφέρεται στην εργασία, το «The Agentic State» σηματοδοτεί μια θεμελιώδη μετατόπιση στη διακυβέρνηση, όπου τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να αντιλαμβάνονται, να συλλογίζονται και να ενεργούν με ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση για να προσφέρουν δημόσια αξία.

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης- International Organization for Standardization(ISO), «ένας πράκτορας (agent) Τεχνητής Νοημοσύνης μπορεί να οριστεί ευρέως ως μια οντότητα που αντιλαμβάνεται ήχο, κείμενο, εικόνα, πίεση κ.λπ., χρησιμοποιώντας αισθητήρες και ανταποκρίνεται (χρησιμοποιώντας τελεστές) στο περιβάλλον της».

Το τεχνοκρατικό εγχειρίδιο περιγράφει δέκα «λειτουργικά επίπεδα» της διακυβέρνησης, ταξινομημένα σε τρεις διαστάσεις.

Λειτουργίες

1. Παροχή Υπηρεσιών, Από κατακερματισμένα portals έως αυτοσυντιθέμενες δημόσιες και προσωπικές υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις.
2. Εσωτερικές Ροές Εργασίας, Από χειροκίνητη διαχείριση υποθέσεων έως πράκτορες Α.Ι. που βασίζονται στα αποτελέσματα με ανθρώπους σε εγρήγορση.
3. Διακυβέρνηση, Διαχείριση και Λειτουργίες Δεδομένων, Ένα λειτουργικό πλεονέκτημα για τους πράκτορες και ένα στρατηγικό πλεονέκτημα για την κοινωνία στο σύνολό της.

Ρύθμιση και Διακυβέρνηση

4. Αντιμετώπιση Κρίσεων και Ανθεκτικότητα, Από παλαιές απαντήσεις σε κρίσεις έως την ετοιμότητα των πρακτόρων Α.Ι. σε μια εποχή πολυκρίσεων.
5. Συμμόρφωση και Αναφορά, Συνεχής συμμόρφωση που να διατηρεί την εμπιστευτικότητα και υποστηρίζει την ελαφρύτερη ρύθμιση κανόνων.

Θεμέλια

6. Πολιτική και Κανονική Διαδικασία, Από σταθερά και αμετάβλητα βιβλία κανόνων έως εν εξελίξει πολιτικές, που παρακολουθούνται συνεχώς και αναπροσαρμόζονται από πράκτορες Τεχνητής Νοημοσύνης.
7. Ηγεσία, Οι δεξιότητες και οι συμπεριφορές των ηγετών της κυβέρνησης που βασίζονται στο αποτέλεσμα και θα οικοδομήσουν κράτη-πράκτορες Α.Ι..
8. Εργατικό δυναμικό και πολιτισμός, Προς μια ευρεία τεχνολογική ευχέρεια, αναζήτηση ελίτ ταλέντων και κουλτούρας υψηλής απόδοσης.
9. Tech Stack, Άλμα προς το επιχειρηματικό stack του αύριο.
10. Δημόσιες συμβάσεις, Πώς η πρακτορική τεχνητή νοημοσύνη επαναπροσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις αγοράζουν και τι αποκτούν.

Διαχείριση πολυκρίσεων

Από αυτά, τα κεφάλαια για την «Αντιμετώπιση Κρίσεων» και τη «Συμμόρφωση» είναι ύψιστης σημασίας για την κατανόηση της διαβολικής φύσης αυτού του νέου καθεστώτος διακυβέρνησης.

Η λευκή βίβλος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος μας δεν είναι προετοιμασμένος ή εξοπλισμένος για «έναν κόσμο με καταρρακτώδεις γεωπολιτικούς, τεχνολογικούς, περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς κραδασμούς».

[Σημείωση Κουρδιστού Πορτοκαλιού> Τους οποίους προκαλούν αι ημέτεραι δυνάμεις ώστε να διατηρούμε υπό καθεστώς τρόμου τις αναλώσιμες οξυδερκείς (τρομάρα τους) οντότητες]

Ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζεται ως πολυκρίση-δώσε πόνο!

Το σενάριο πολυκρίσης είναι ουσιαστικά αυτό για το οποίο παράγοντες όπως ο Τσάρος του Κλίματος και συχνός συμμετέχων στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, Johan Rockström, προειδοποιούν συνεχώς.

Όπως περιγράφεται στην έκθεση:

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από πολυκρίσεις: διασυνδεδεμένοι και καταρρακτώδεις κραδασμοί που κυμαίνονται από πανδημίες και ακραία καιρικά φαινόμενα έως κυβερνοφυσικές επιθέσεις, οικονομική αστάθεια, εκστρατείες παραπληροφόρησης, ακόμη και συμβατικό πόλεμο – τα παραδοσιακά μοντέλα διαχείρισης κρίσεων βρίσκονται υπό πίεση. Οι παράγοντες απειλής προσαρμόζονται ήδη. Με την Τεχνητή Νοημοσύνη, μπορούν να αυτοματοποιούν, να κλιμακώνουν και να εξατομικεύουν τις επιθέσεις με πρωτοφανή ταχύτητα. Οι κυβερνήσεις, αντίθετα, συχνά εξακολουθούν να λειτουργούν με θεσμικά αντανακλαστικά διαμορφωμένα για έναν πιο αργό, πιο γραμμικό κόσμο.

[Οπότε ας αναδείξουμε τον Tony Blair ως Παγκόσμιο Τεχνοκρατικό Ηγέτη ο οποίος θα απευθύνεται στο deep state]

Αλλά αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ανάπτυξη «έξυπνων συστημάτων».

Η διακυβέρνηση μέσω πρακτόρων Α.Ι. σημαίνει τον εξοπλισμό του κράτους με ευφυή συστήματα που μπορούν να προβλέπουν, να ανταποκρίνονται και να προσαρμόζονται σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής μιας κρίσης: από την πρόληψη και την ετοιμότητα έως την αντιμετώπιση, την ανάκαμψη και τη συνεχή μάθηση.

Ένα μέρος αυτού είναι η «υποδομή προσομοίωσης» με την υποτιθέμενη ικανότητα πρόβλεψης του μέλλοντος. Όλα όσα κάνουμε θα αναλύονται και θα προσομοιώνονται με τη βοήθεια «εικονικών διδύμων».

Τα μοντέλα πρακτόρων Α.Ι. μπορούν να προσομοιώνουν συνεχώς σενάρια κρίσης σε διάφορους τομείς, παράγοντας συνθετικά σύνολα δεδομένων που αποκαλύπτουν συστημικές αδυναμίες. Περισσότερο από τα stress tests, αυτές οι προσομοιώσεις γίνονται μηχανισμοί γενετικής -των κρίσεων- πρόβλεψης (!)

Εάν εντοπιστεί κάποιο πρόβλημα, αυτό θα μπορούσε να ενεργοποιήσει μια «υπερ-ευαισθητοποιημένη πρώτη αντίδραση ενορχηστρωμένη από την Τεχνητή Νοημοσύνη». Όπως περιγράφεται στην έκθεση>

Όταν μια κρίση αρχίζει να εκτυλίσσεται, η Τεχνητή Νοημοσύνη ξεκινά τα πρώτα βήματα στην αντιμετώπιση κρίσεων πριν οι δομές που λειτουργούν με ανθρώπους βρουν χρόνο να αντιδράσουν. Αυτοί οι πράκτορες Α.Ι. θα λειτουργούν παράλληλα με ολοένα και πιο αυτόνομα χειροπιαστά συστήματα όπως τα drones και τα ρομπότ, σχηματίζοντας τη ραχοκοκαλιά μιας ανταποκρινόμενης, προσαρμοστικής υποδομής κρίσης.

Αυτό αρχίζει να αγγίζει τα όρια μιας δυστοπίας επιστημονικής φαντασίας. Όπως ακριβώς και ο Skynet στον Εξολοθρευτή, οι μηχανές θα κάνουν το πρώτο βήμα για να λύνουν την κρίση, ενώ προκαθορισμένα πρωτόκολλα θα διασφαλίζουν συνεκτική και συντονισμένη διαχείριση κρίσεων.

Αυτό αντικατοπτρίζει την προτεινόμενη Πλατφόρμα Έκτακτης Ανάγκης των Ηνωμένων Εθνών-United Nations Emergency Platform, την οποία έχει υποστηρίξει ο Johan Rockström και η Επιτροπή Κλιματικής Διακυβέρνησης με επικεφαλής τη Mary Robinson.

Η ανθρώπινη δράση θα περάσει σε δεύτερη μοίρα. Οι συγγραφείς δηλώνουν ότι,

Η ανθρώπινη εποπτεία θα μετακινείται όλο και περισσότερο από τη λήψη αποφάσεων στην εποπτεία τους. Αυτή η μετατόπιση μπορεί να είναι άβολη, αλλά όσοι αφήνουν τις μηχανές να κάνουν το πρώτο βήμα, ειδικά σε ταχέως εξελισσόμενες καταστάσεις, θα αποκτήσουν πλεονέκτημα, με την πνευματική ικανότητα να απελευθερώνεται για κριτική σκέψη υπό πίεση.

Έχουν απόλυτο δίκιο ότι είναι άβολο!

Ένα άλλο μέρος του Agentic State με πιθανές ανατριχιαστικές συνέπειες είναι η «Συμμόρφωση και Αναφορά-Compliance and Reporting». Αυτό αφορά τη σάρωση ζωντανών δεδομένων και τους ελέγχους συμμόρφωσης σε πραγματικό χρόνο.

Η παρακολούθηση και η αναφορά συμμόρφωσης είναι μια από τις πιο προφανείς περιπτώσεις για την agentic A. Αντί να εξαρτάται από τριμηνιαίες αναφορές ή προγραμματισμένες επιθεωρήσεις, μια δήλωση συμμόρφωσης γίνεται μια ζωντανή αντανάκλαση του παρόντος. Η συμμόρφωση δεν είναι πλέον ένα αναδρομικό στιγμιότυπο, είναι μια ενεργή, ενημερωμένη κατάσταση. Ένας καλά διαχειριζόμενος παράγοντας συμμόρφωσης με την Τεχνητή Νοημοσύνη-AI, που λειτουργεί με έναν επαληθεύσιμο, ανθεκτικό σε παραβιάσεις αλγόριθμο, θα μπορούσε να εκδίδει βεβαιώσεις συμμόρφωσης ΝΑΙ/ΟΧΙ χωρίς να μεταδίδει ευαίσθητα εσωτερικά δεδομένα.

Τι μπορεί να πάει στραβά; «Τέλος το κρύψιμο», όπως είπε ο επίτροπος του WEF, Al Gore , στο video που παρουσίασε για το έργο Climate Trace- Climate Trace.

Το Agentic State είναι ένα μέσο για ακόμη πιο αυστηρό έλεγχο όλων των δραστηριοτήτων στη γη και ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα για κάθε επίδοξο δικτάτορα που θέλει να παίξει τον θεό.

Σε αυτό το μοντέλο, η αναφορά γίνεται απόδειξη, όχι απλώς γραφειοκρατία. Με πιο ακριβή παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο και επαληθεύσιμη αναφορά, οι ρυθμιστικές αρχές θα μπορούσαν να επαναβαθμονομήσουν προσεκτικά τις απαιτήσεις προς τα κοινωνικά βέλτιστα επίπεδα. Μακροπρόθεσμα, μπορούμε να φανταστούμε μια κατάσταση όπου η συμμόρφωση σε τομείς όπως η υγεία, η ασφάλεια, τα οικονομικά, το περιβάλλον, η κυβερνοασφάλεια και η ηθική θα γίνει συστατικό της συνολικής διαχείρισης ποιότητας, με λιγότερες, όχι περισσότερες, εσωτερικές πληροφορίες να διασχίζουν τα οργανωτικά όρια.

Με άλλα λόγια, «είτε υπακούς είτε αντιμετωπίζεις τις συνέπειες». Αλλά οι συγγραφείς στην πραγματικότητα θέτουν ορισμένα έγκυρα ερωτήματα σχετικά με τις απαραίτητες διασφαλίσεις.

Εάν οι πράκτορες της Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να επιβάλλουν πρόστιμα ή να ενεργοποιούν νομικές ενέργειες σε πραγματικό χρόνο, ποιες διασφαλίσεις χρειάζονται για να αποτραπεί η ασύμμετρη επιβολή ή οι άδικες κυρώσεις; Ποιος είναι ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσει η ανθρώπινη εποπτεία στη διατήρηση της νομιμότητας;

Αλλά αυτό έρχεται χωρίς το προφανές συμπέρασμα του τερματισμού αυτού του ολοκληρωτικού εφιάλτη πριν ξεσπάσει. Ένας κόσμος με την Τεχνητή Νοημοσύνη ως υπεύθυνη θα οδηγήσει σε μια δραματική αλλαγή στον τρόπο που κυβερνιόμαστε.

Οι νόμοι, που επί του παρόντος γράφονται μία φορά και τροποποιούνται σπάνια, μπορούν να εξελιχθούν σε ένα πολύ πιο δυναμικό ζωντανό σύστημα, που ερμηνεύεται, δοκιμάζεται και βελτιώνεται συνεχώς από πράκτορες που λειτουργούν εντός σαφώς καθορισμένων δημόσιων εντολών.

Αυτό σημαίνει ότι ένας πράκτορας Τεχνητής Νοημοσύνης-AI agent «θα έχει την ικανότητα να ξαναγράφει νόμους τόσο εύκολα όσο οι πράκτορες ξαναγράφουν κώδικα».

Οι πράκτορες Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να προσομοιώνουν πολύπλοκα συστήματα, να εκτελούν σενάρια πολιτικής, να δοκιμάζουν και να ομαδοποιούν εναλλακτικά σχέδια με εκπληκτικό όγκο και ταχύτητα, όπου η κβαντική υπολογιστική θα ξεκλειδώνει ένα περαιτέρω άλμα. Επιπλέον, η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να διορθώνει την πορεία «κατά τον χρόνο εκτέλεσης», ανιχνεύοντας παρέκκλιση, προκατάληψη και συστημικές αποτυχίες.

Αυτό το νέο σύστημα θα αφήσει τους ανθρώπινους νομοθέτες μόνο να ορίζουν «ευρείς κοινωνικούς στόχους», «ενώ συγκεκριμένοι κανόνες, κατώφλια και απαιτήσεις προσαρμόζονται δυναμικά από πράκτορες με περιορισμένη ή καθόλου ανθρώπινη παρέμβαση»! Το ερώτημα είναι ποιος θα έχει την ευθύνη της επίβλεψης των στόχων για το Agentic State;

Divination for the Future: Who will be tasked with gazing into the "Digital Crystal Ball" to Protect Future Generations?

Στο Policy Brief To Think and Act for Future Generations (Σκέψεις και Δράση για τις Μελλοντικές Γενιές), ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ πρότεινε τον διορισμό ενός Ειδικού Απεσταλμένου ή Φύλακα για τις Μελλοντικές Γενιές-Special Envoy or Guardian for Future Generations (!) και τη σύγκληση ενός ειδικού forum για τις Future Generation για την «προώθηση της εφαρμογής» του…

[Όπου ΟΗΕ είναι ιδιωτική εταιρία του Ιδρύματος Rockefeller]

Οι συγγραφείς ορθώς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτό το νέο καθεστώς «προκαλεί τις σύγχρονες έννοιες της ένταξης και της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων», αλλά δεν πιστεύουν ότι πρέπει να είναι «λιγότερο δημοκρατικό».

Πώς λοιπόν πιστεύουν ότι η δημοκρατία και η συμμετοχή των πολιτών πρέπει να προσαρμοστούν; Η λύση έχει μια πικρή γεύση ψυχρής λογικής τεχνοκρατικής αποτελεσματικότητας, καθώς ουσιαστικά σημαίνει ότι εμείς οι άνθρωποι θα συνδεθούμε με ένα κυβερνητικό σύστημα που μπορεί να ανιχνεύει και να αναλύει τις ανθρώπινες αντιδράσεις και να προσαρμόζει τις αποφάσεις του με βάση τους βρόχους ανατροφοδότησης. Όπως περιγράφεται στην εργασία,

Αντί να λειτουργούν αποκλειστικά μέσω ρυθμιστικών προσαρμογών από πάνω προς τα κάτω, τα συστήματα πολιτικής των πρακτόρων θα μπορούσαν επίσης να μάθουν από τα σήματα των πολιτών. Οι βρόχοι ανατροφοδότησης, όπως οι εκκλήσεις, οι μετρήσεις χρόνου έως την επίλυση ή ακόμη και η ανίχνευση συναισθημάτων στις ψηφιακές αλληλεπιδράσεις, θα μπορούσαν να γίνουν εισροές για βελτίωση πολιτικής με καθοδήγηση από πράκτορες. Σε αυτό το μοντέλο, τα όρια μεταξύ της εφαρμογής πολιτικής και της προσαρμογής γίνονται πορώδη: οι παράγοντες προσαρμόζουν τους κανόνες όχι μόνο με βάση τους KPI-macro-level KPIs σε μακροοικονομικό επίπεδο, αλλά και με βάση τα δεδομένα από κάτω προς τα πάνω και τους δείκτες τριβής.

Η Λευκή Βίβλος-White Paper ουσιαστικά επιβεβαιώνει τις τεχνικές που θα χρησιμοποιηθούν για τη διακυβέρνηση του παγκόσμιου τεχνοκρατικού καθεστώτος. Παρακάτω παρουσιάζεται η άποψή μου για το πώς αυτό το νέο παγκόσμιο σύστημα θα λειτουργήσει τελικά με την GovTech ως ενσωματωμένο μέρος και τα Ηνωμένα Έθνη ως τον καθοριστή των «ευρέων κοινωνικών στόχων».

H Aπάτη των BRICS

By Jacob Nordangård

Οι BRICS, το forum συνεργασίας μεταξύ κορυφαίων αναδυόμενων οικονομιών, πραγματοποίησαν την 17η Σύνοδο Κορυφής Ηγετών-17th Leaders’ Summit στη Βραζιλία στις 6-7 Ιουλίου με το σύνθημα «Ενίσχυση της Παγκόσμιας Συνεργασίας του Νότου για μια πιο Συμπεριληπτική και Βιώσιμη Διακυβέρνηση-Strengthening Global South Cooperation for More Inclusive and Sustainable Governance», με οικοδεσπότη τον Βραζιλιάνο Πρόεδρο Lula da Silva.

Η ατζέντα ήταν στενά συνδεδεμένη με τον οδικό χάρτη που καθορίστηκε με το Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών για το Μέλλον-United Nations Pact for the Future, συμπεριλαμβανομένου του στόχου της πλήρους ψηφιοποίησης «για την επίτευξη βιωσιμότητας-to achieve sustainability» και ενός νέου πολυμερούς συστήματος με επικεφαλής έναν αναμορφωμένο και αναβαθμισμένο ΟΗΕ.

Δεν ήταν λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι ένας από τους προσκεκλημένους ήταν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ António Guterres, γεγονός που καταδεικνύει τους στενούς δεσμούς μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών (WEF) και των BRICS.

Τα τελευταία δύο χρόνια, οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική-Brazil, Russia, India, China, South Africa) έχουν επεκταθεί σε έντεκα κράτη μέλη, με την προσθήκη του Ιράν, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας και της Ινδονησίας -Iran, United Arab Eremites, Saudi Arabia, Egypt, Ethiopia, και Indonesia καθώς και των δέκα κρατών-εταίρων: Λευκορωσία, Βολιβία, Κούβα, Καζακστάν, Μαλαισία, Νιγηρία, Ταϊλάνδη, Ουγκάντα, Ουζμπεκιστάν και Βιετνάμ-Belarus, Bolivia, Cuba, Kazakhstan, Malaysia, Nigeria, Thailand, Uganda, Uzbekistan και Vietnam. Είναι ένα παράξενο μείγμα χωρών που συγκρατούνται χαλαρά ως αντίβαρο στην G7, αλλά περιέχουν πολλές εσωτερικές συγκρούσεις, πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές και δεν διαθέτουν ισχυρή συνεκτική ηγεσία.

Παρά το γεγονός ότι οι BRICS χαρακτηρίστηκαν ως αμφισβητίες της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες» της G71, ο Lula Da Silva και ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Cyril Ramaphosa προσκλήθηκαν και οι δύο (μαζί με τον António Guterres) ως προσκεκλημένοι στη σύνοδο κορυφής της G7 τον περασμένο μήνα. Μια συνάντηση που ολοκληρώθηκε χωρίς κοινό ανακοινωθέν από τους ηγέτες, λόγω του εμπορικού πολέμου του Τrump εναντίον των συμμάχων του (και του υπόλοιπου κόσμου).

Η Νότια Αφρική είναι επίσης η φετινή διοργανώτρια της συνόδου κορυφής της G20, η οποία υπογραμμίζεται ως «το κορυφαίο παγκόσμιο φόρουμ για διεθνή οικονομική συνεργασία» από τις χώρες BRICS, ενώ η Βραζιλία αποτελεί μέρος της τρόικας των ηγετών της G20, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που θα φιλοξενήσουν την επόμενη χρονιά. Ο Lula da Silva, ο οποίος έλαβε το πρώτο ετήσιο βραβείο Global Statesman του World Economic Forum το 2012, ήταν στην πραγματικότητα η περσινή διοργανώτρια της G20 και φιλοξενεί τη φετινή Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή-Climate Change Conference στο Belém.

Δεδομένων των χαοτικών εξελίξεων, η διατήρηση της κοινής ατζέντας φαίνεται αδύνατο έργο. Υπάρχουν σαφείς διαιρέσεις στην παγκόσμια σκηνή μεταξύ των κύριων παικτών. Στη φετινή δήλωση των ηγετών, οι BRICS καταδικάζουν τις στρατιωτικές επιθέσεις κατά του Ιράν και αντιτίθενται σε οποιαδήποτε αναγκαστική εκτόπιση από τη Λωρίδα της Γάζας, αλλά εμμένουν στις εθνικές θέσεις σχετικά με τον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο.

Από την άλλη πλευρά, οι ηγέτες της G7 υποστηρίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται» και θεωρούν το Ιράν ως «την κύρια πηγή περιφερειακής αστάθειας και τρομοκρατίας».

Θεωρούν τη Ρωσία ως κακό και έχουν ανησυχίες για τις «αποσταθεροποιητικές δραστηριότητες» της Κίνας.

Σε αντίθεση με τις BRICS, η «περίληψη του προέδρου» της G7 δεν κάνει καμία αναφορά στην εφαρμογή του Συμφώνου για το Μέλλον-Pact for the Future, αλλά ασχολείται με την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, την κβαντική υπολογιστική και την προστασία από τις πυρκαγιές-quantum computing’ and wildfire protection (!)

Ωστόσο, οι BRICS επιθυμούν να «εξασφαλίσουν ένα πιο ειρηνικό και βιώσιμο μέλλον» με «αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση-effective multilateralism» και υποστηρίζουν ότι οι χώρες BRICS θα διαδραματίσουν μεγαλύτερο ρόλο στο μελλοντικό διεθνές σύστημα με ένα αναμορφωμένο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Οι βασικές προτεραιότητες της Βραζιλίας για φέτος μοιάζουν με συνταγή για μια Παγκόσμια Τεχνοκρατία- Global Technocracy και ένα αυτοματοποιημένο μέλλον που θα διέπεται από την Τεχνητή Νοημοσύνη και περιλαμβάνουν:

SHARE

Περισσότερα

MORE READ THIS