Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2014 κι εκείνη, η σημερινή επικεφαλής της ΕΚΤ, βρισκόταν στην ηγεσία του ΔΝΤ όταν έρριξε-διά μέσω των FT-τη βόμβα:
-Έλληνες φοροφυγάδες απειλούν τη ζωή μου!..
Είχε πει συγκεκριμένα αναφορικά με τη φοροδιαφυγή πλουσίων Ελλήνων:
Aπό την Ιόλη Πιερίδη
«Καλύτερα να μην πω πολλά γιατί ξέρετε όταν είχε μιλήσει για την Ελλάδα και για τους φόρους της στο παρελθόν, δέχθηκε απειλές για την ζωή μου και έπρεπε να αυξήσουμε την ασφάλεια» ανέφερε στην δημοσιογράφο των F.T., Gillian Tett η κ. Λαγκάρντ.
«Πληρώνει η βιομηχανία της ναυτιλίας τους φόρους της; Πληρώνουν άλλοι; Δεν το νομίζω» πρόσθεσε.
Σε ερώτηση της κ. Tett αν είναι μέρος του προβλήματος ότι τόσοι πολλοί Έλληνες έχουν μετακινηθεί σε μέρη όπως το Λονδίνο, η κ. Λαγκάρντ απάντησε πως δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας.
«Ακούω από την πρεσβεία πως νέοι άνθρωποι στα τριάντα τους φεύγουν από την Γαλλία. Όταν ταλαντούχοι άνθρωποι νιώθουν ότι πρέπει να φύγουν από τη χώρα τους γιατί δεν μπορούν να ανοίξουν μια επιχείρηση ή να βρουν ευκαιρίες, είναι πολύ λυπηρό» υποστήριξε.
Το σχετικό απόσπασμα στα αγγλικά, από τη σελίδα των Financial Times:
Greece, though, is another matter: in the past year Lagarde has loudly criticised the failure of rich Greeks to pay their taxes properly. “I better not say too much because, you know, when I have talked about Greece and its taxes before, I got death threats and we had to increase security,” she mutters. “But is the shipping industry really paying its taxes? Are others? I don’t think so.”
But isn’t it part of the problem, I ask, that so many Greeks – or other wealthy elites – have moved to places such as London, in search of jobs or lower taxes. She sighs and acknowledges that this is not just a Greek problem. “I hear from the embassy that you have people in their thirties, say, leaving France,” she says. “When talented people feel they have to leave their own country because they don’t feel they can establish their businesses or find opportunities, it is very sad.”
Γιατί θυμηθήκαμε εκείνη τη βόμβα της Λαγκάρντ;
Γιατί απλά βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη επιχείρηση επιβίωσης των 4 συστημικών τραπεζών μέσα από το σχέδιο Ηρακλής, ενώ την ίδια στιγμή νέες καινοτόμες τράπεζες με τη βοήθεια της τεχνολογίας επιχειρούν να “λεηλατήσουν” τα γέρικα καράβια που δύσκολα στρίβουν κάτω από τις απειλές των συνδικαλιστών.
Ο κεντρικός τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε για μια ακόμη φορά ότι δεν αρκεί το σχέδιο Ηρακλής και πως η κεντρική τράπεζα εκπονεί συμπληρωματικό σχέδιο αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων.
Κατά τη γνώμη μας όσους Ηρακλήδες και να εφεύρουμε, πολύ δύσκολα οι τράπεζες θα πάρουν πίσω τα δις που μοίρασαν σε αναξιόπιστους και τυχοδιώκτες πελάτες εάν δεν αρχίσει ένα συναρπαστικό “κυνήγι κεφαλών” από μέρους τους.
Κυνήγι για τον εντοπισμό του λεηλατημένου χρήματος εντός και εκτός Ελλάδος, σε εξωχώριες, σε εξωτικούς λογαριασμούς και εξωτικούς παραδείσους του δανεικών που έγιναν προσωπικός πλουτισμός και περιουσίες.
Οι τράπεζες περισσότερο και από τα σχέδια Ηρακλής έχουν ανάγκη headhunters: Kυνηγούς κεφαλών οι οποίοι θα αναλάβουν να εντοπίζουν όσους πήραν τα δανεικά και τα έκαναν λογαριασμούς στο εξωτερικό και βίλες και μετά από ειδικό χειρισμό να τους πείθουν ώστε να παραδώσουν τα κλοπιμαία και να προχωράνε σε πάσης φύσεως κατασχέσεις και ενέργειες σ΄αυτή τη κατεύθυνση.
Δείτε τι γίνεται στη Κύπρο μέσα από το ρεπορτάζ του Γιώργου Καλλινίκου στον Φιλελεύθερο Κύπρου και θα καταλάβετε:
Επιστολές σε νομικά και φυσικά πρόσωπα με μεγάλες οφειλές στον ΦΠΑ, στους οποίους περιλαμβάνονται και 100 φορολογούμενοι που οφείλουν ποσό που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ευρώ, έκαστος, άρχισε να αποστέλλει την περασμένη εβδομάδα το Τμήμα Φορολογίας, ζητώντας τους να διευθετήσουν εντός 30 ημερών τις οφειλές τους.
Είναι από τις περιπτώσεις, που διαβάζεις τέτοιες ειδήσεις και ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι σου. Από τις, δυστυχώς, πάμπολλες εκείνες περιπτώσεις κατά τις οποίες αναλογίζεσαι σε τι σόι κράτος ζούμε. Και κυρίως, τι είδους ισονομία και δικαιοσύνη εφαρμόζεται.
Πώς να μην αγανακτείς; Εκατό φορολογούμενοι χρωστάνε ο καθένας τους ποσό που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ευρώ! Εύλογα ο καθείς μπορεί να αντιληφθεί ότι οι εν λόγω χρεώστες δεν είναι ούτε ο ψιλικατζής της γειτονιάς ούτε ο κουρέας κάποιας συνοικίας, αλλά ούτε και ο μικρομαγαζάτορας της περιοχής.
Μιλάμε, σαφώς, για κάποιους μεγαλοκαρχαρίες, που έχουν κύκλους εργασιών μερικών εκατομμυρίων. Και οι Αρχές τους αντιμετωπίζουν με το γάντι. Δεν τους έχουν ακόμη μπαγλαρώσει.
Ανακοινώνουν, απλώς, ότι εντός του 2020 θα προχωρήσουν σε εκστρατείες για είσπραξη φορολογικών οφειλών και στα πλαίσια αυτά, τους αποστέλλουν επιστολές. Τους καλούν να επισκεφθούν το Τμήμα Φορολογίας για να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους. Τους κάνατε να τρέμουν τώρα. Και αν είναι ακατάδεκτοι οι τύποι και δεν θελήσουν να σας… επισκεφθούν;
Βεβαίως, αν το θέμα αφορούσε μόνο τον ΦΠΑ και μόνο τους συγκεκριμένους 100 «καρχαρίες» που χρωστάνε 100 εκατ. η αγανάκτηση δεν θα ήταν τόσο μεγάλη. Έλα, όμως, που το φαινόμενο είναι κανόνας σε αυτό τον τόπο. Έλα που το φαινόμενο δεν είναι μόνο σημερινό, δεν είναι καν φαινόμενο στη μετά την κρίση εποχή, αλλά διαχρονικό.
Έλα που καθίσταται άκρως εξοργιστικό επειδή διαχρονικά οδηγεί σε καθεστώς πολιτών δύο κατηγοριών.
Οι αριθμοί προκαλούν ζάλη. Γύρω στο 1,8 δισ. ευρώ ανέρχονται οι καθυστερημένοι φόροι του κυπριακού κράτους. Μαζί με τους τόκους εκτοξεύονται στα 2,5 δισ. Από αυτά, το 74% αφορά άμεσους φόρους (φόρος εισοδήματος, κοινωνικές ασφαλίσεις κ.α.) και το 26% ΦΠΑ. Στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα γίνεται αποκοπή φόρου κάθε μήνα ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την πλειονότητα υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα.
Ως εκ τούτου, γίνεται αντιληπτό ότι στους μεγάλους χρεώστες περιλαμβάνονται πολλοί «καρχαρίες». Άλλωστε, κατά καιρούς φτάνουν κοντά μας πληροφορίες για περιπτώσεις ανάλογες, που αδυνατούμε να δημοσιοποιήσουμε. Βλέπετε, πλέον, έχει προκύψει και ο περιβόητος νόμος περί προσωπικών δεδομένων, που λειτουργεί άψογα σαν ασπίδα αυτών των περιπτώσεων.
Το εξοργιστικό της υπόθεσης έγκειται στην αντιμετώπιση την οποία τυγχάνουν οι μεγαλοκαρχαρίες έναντι των πολιτών που ανήκουν στις μικρομεσαίες εισοδηματικές τάξεις. Ένα σωρό μεροκαματιάρηδες σύρονται στα δικαστήρια και αρκετοί κατέληξαν στη φυλακή για χρέη στις κοινωνικές ασφαλίσεις. Δεν ακούσαμε, όμως, ποτέ να έχει ανάλογη κατάληξη κάποιος μεγαλοκαρχαρίας. Και ας χρωστάει εκατομμύρια στο κράτος. Αυτούς είτε δεν τους βρίσκουν για να πληρώσουν είτε αν τους βρουν, τους μεταχειρίζονται με το γάντι.
Όπως, ακριβώς, γίνεται και με την υπόθεση των κόκκινων δανείων των τραπεζών. Βρίσκονται ακόμη γύρω στα 10 δισ. Από αυτά, το πρώτο εξάμηνο του 2019, το 1,1 δισ. αφορούν τον κατασκευαστικό τομέα και 550 εκατ. τον τομέα των ακινήτων.
Ποσά τα οποία τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολλαπλάσια.
Δεν τους κυνήγησαν όμως. Αντιθέτως, το κράτος επέλεξε να διασυρθεί διεθνώς ανοίγοντας το κεφάλαιο των «χρυσών» διαβατηρίων σε καταζητούμενους για απάτες και σε δικτατορίσκους, ώστε να μπορέσουν πολλοί να μειώσουν τα κόκκινα δάνειά τους. Τους μικρομεσαίους, όμως, τους πάτησαν στο λαιμό…
Δεν θα υπάρξει ποτέ αξιόπιστο κράτος αν συνεχιστεί αυτή η λογική. Στο αρχείο μου εντόπισα μια ανακοίνωση την οποία είχε εκδώσει στο παρελθόν η ΣΕΚ με την οποία υπέβαλλε μια πρόταση προς αντιμετώπιση της γάγγραινας αυτής: «Η ΣΕΚ καλεί την Πολιτεία στο σύνολό της (εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία) να συνεργαστούν και να εκπονήσουν συγκεκριμένο οδικό χάρτη με αυστηρά υλοποιήσιμα χρονοδιαγράμματα με πολιτικές δράσεις που θα ενισχύουν ακόμα περισσότερο την εισπραξιμότητα του κράτους, θα τιθασεύουν το θηρίο της φοροδιαφυγής, θα περιορίζουν τα ανεκτέλεστα ποινικά εντάλματα τα οποία σε κάποια στιγμή έφθασαν τα €268 εκατ. (με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις) και θα υποχρεώνουν «δια πυρός και σιδήρου» τους μεγαλοϊδιοκτήτες ακίνητης περιούσιας και όλους τους επώνυμους και ανώνυμους φοροφυγάδες να καταβάλλουν έγκαιρα τις φορολογίες τους».
Άκρως σωστή πρόταση. Ικανή να επιλύσει το πρόβλημα. Πλην, όμως, αναζητείται ποιος θα την υλοποιήσει. Διότι διαχρονικά καμιά Κυβέρνηση και κανένα κυβερνών κόμμα δεν έδωσε τέτοια δείγματα γραφής. Επομένως, κάποιοι πρέπει να υποχρεώσουν την Πολιτεία να λειτουργήσει με αυτό τον τρόπο. Ας αναλάβουν δράση λοιπόν οι συντεχνίες, ενωμένες να πιέσουν την Πολιτεία. Όχι με φιλολογίες. Με δυναμικά μέτρα. Οργανώνοντας για μια έστω φορά το λαό σε μια δυναμική αντίδραση διεκδίκησης ισονομίας. Όπως πράττουν οι συντεχνίες σε άλλες χώρες του κόσμου. Διαφορετικά ας σιγήσουν όλοι και ας επαναπαυθούν για την απόλυτη δικαίωση του αποφθέγματος του αρχιεπισκόπου του Σαν Σαλβαδόρ, Όσκαρ Αρνούλδο Ρομέρο: «Η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια. Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους».
