Το επιβλητικό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων έχει μακρά ιστορία που συνδέεται άμεσα με την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Αρχικά ήταν τα ανάκτορα του Όθωνα και του Γεωργίου και μετατράπηκε έναν αιώνα μετά την κατασκευή του σε κτήριο της Βουλής και της Γερουσίας.
Γράφει η Ειρήνη Καρύδη
Σήμερα είναι η Βουλή των Ελλήνων, ένα διαχρονικό σύμβολο που αποτελεί μέρος της συλλογικής μνήμης.
Όταν ο Όθωνας, ο πρώτος βασιλιάς του σύγχρονου ελληνικού κράτους ήρθε στην Αθήνα, δεν υπήρχε κανένα ανάκτορο για να γίνει η έδρα του.
Έτσι αποφασίστηκε η κατασκευή ενός σύγχρονου παλατιού για το νεαρό βασιλιά και τη σύζυγο του, Αμαλία.
Η επιλογή της τοποθεσίας της κατασκευής δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο Όθωνας και κυρίως ο πατέρας του Λουδοβίκος Α’ της Βαυαρίας, που θα χρηματοδοτούσε το έργο, ήθελαν να βρίσκεται στο ιδανικότερο μέρος της Αθήνας, και πάνω από όλα να είναι καλό για την υγεία!
Έτσι, τοποθέτησαν τρία κομμάτια κρέας σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης που είχαν ξεχωρίσει και είπαν ότι εκεί που θα σαπίσει πιο αργά, θα κτιστεί το νέο ανάκτορο.
Το κομμάτι κρέας που σάπισε τελευταίο, ήταν στον λόφο του Αγίου Αθανασίου, δηλαδή στη σημερινή θέση του κτιρίου.
Ο Όθωνας έκανε πολλά έργα υποδομής για να βελτιώσει την υγιεινή της Αθήνας-ένα από αυτά ήταν και τα “αποχωρητήρια”
Όταν παρέλαβε ο Όθωνας την Αθήνα ήταν μία μικρόπολη σκονισμένη, με σμιχτά σπίτια και εξωτερικούς αποπάτους.
Η φύση ήταν οι δημόσιες τουαλέτες της εποχής στο κέντρο της πόλης και φυσικά η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη.
Μάλλον γι αυτό οι κάτοικοι λάτρευαν το γιασεμί που ευωδίαζε.
Το θέμα της «ανακούφισης» ήταν ταμπού για τους Έλληνες και δεν το συζητούσαν ποτέ, καθώς το θεωρούσαν ντροπή ότι θα κατασκευάζονταν τα αποχωρητήρια στο εσωτερικό του κτιρίου και όχι στο ύπαιθρο, όπως ήταν το σύνηθες, γεγονός που θεωρήθηκε εντελώς ταπεινωτικό.
«Μια βεβήλωση του ιερού χώρου των Βασιλικών Ανακτόρων!» σχολίαζαν οι εφημερίδες της εποχής.
Τα αποχωρητήρια και μάλιστα τα δημόσια ήταν μια καινοτομία που έπρεπε να επιβάλλει με υπομονή και αγώνες και αυτό για κάτι που σήμερα θεωρείται δεδομένο, τότε ήταν λόγος να ξεσηκωθεί ο λαός.
Μαλιστα, ήταν τόσο βίαιος ο ξεσηκωμός των ενάρετων Αθηναίων, με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, ώστε οι αρχιτέκτονες αναγκάστηκαν, τελικά, να ενδώσουν στην οργή του λαού και να φτιάξουν τους απόπατους στους κήπους των Ανακτόρων.
Κρυφά, όμως, και σε απόμερο σημείο εντός του Παλατιού, έφτιαξαν ένα μοναδικό αποχωρητήριο, παρά τα ενενήντα δύο δωμάτιά του».
Στο τέλος, βέβαια οι Έλληνες «φλόμωσαν» από τις ανυπόφορες μυρωδιές και δεχτήκαν τα ”ευρωπαϊκά” WC!
