Παρότι ο Γιάννης Στουρνάρας (η Τράπεζα της Ελλάδας) θα είναι εκείνος που θα σφραγίσει τους τελικούς αριθμούς του Ελληνικού Τουρισμού 2025, ήδη ο πρόεδρος του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), Γιάννης Ρέτσος εκτιμά ότι το 2026 ίσως να είναι η πρώτη χρονιά με μείωση τουριστικών εσόδων στη χώρα μας μετά από πολλά χρόνια.
By Don’t Look Up
Ειδικότερα ο κ Ρέτσος επισημαίνει ότι ο τουρισμός, μετά από μια δεκαετία ανόδου, πλην περιόδου Covid, έχει πλέον φτάσει ταβάνι καθώς και ότι τα πράγματα δυσκολεύουν για τις αγορές της Μεσογείου και θα επωφεληθούν οι καλύτερα προετοιμασμένοι.
Αποδίδει την διαφαινόμενη μείωση των εσόδων το 2026 στην πίεση στα εισοδήματα των βασικών ευρωπαϊκών αγορών για τον ελληνικό τουρισμό.
Για την ώρα άνοδο στις αφίξεις τουριστών και στα έσοδα φαίνεται να καταγράφει την φετινή χρόνια ο τουρισμός αν και οι επισκέπτες παραμένουν λιγότερο και δαπανούν λιγότερα (!)
Ωστόσο τα ξενοδοχεία κυρίως στην Αθήνα, αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά τη μέση πληρότητα και τα έσοδα ανά διαθέσιμο δωμάτιο.
Ειδικότερα οι ταξιδιωτικές εισπράξεις, το πρώτο εξάμηνο του 2025 κατέγραψαν αύξηση 11% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2024, φτάνοντας τα 7,659 δισ. ευρώ. Οι εισπράξεις από χώρες της ΕΕ αυξήθηκαν κατά 8,5% (4,070 δισ. ευρώ), ενώ από τις υπόλοιπες χώρες κατά 13,7% (3,210 δισ. ευρώ). Σημαντική άνοδο παρουσίασαν οι εισπράξεις από τη Γερμανία (+13,5%), τη Γαλλία (+2,1%), την Ιταλία (+9%), το Ηνωμένο Βασίλειο (+7,3%) και τις ΗΠΑ (+29,4%).
Σε επίπεδο διεθνών αεροπορικών αφίξεων, το επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2025 καταγράφηκαν 15,2 εκατ. αφίξεις, αυξημένες κατά 5,3% σε σχέση με το 2024, ενώ μόνο τον Ιούλιο οι αφίξεις έφτασαν τα 4,9 εκατ. (+4,6%). Οι περισσότερες αφίξεις σημειώθηκαν στην Κρήτη (3 εκατ., +4,2%), στα Δωδεκάνησα (2,4 εκατ., +1,4%) και στα Ιόνια Νησιά (2,2 εκατ., +4,5%). Αντίθετα, οι Κυκλάδες παρουσίασαν μείωση 7,4% σε σχέση με το 2024.
Εντωμεταξύ σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής και Αργοσαρωνικού και του ΙΝΣΕΤΕ, παρατηρείται αντίθεση ανάμεσα στη συνολική αύξηση των ταξιδιωτικών εσόδων και αφίξεων και στη στασιμότητα ή μικρή πτώση των επιδόσεων των ξενοδοχείων, με τον ανταγωνισμό από βραχυχρόνιες μισθώσεις να εντείνει τις πιέσεις. Η Αθήνα παραμένει μπροστά από την Κωνσταντινούπολη, αλλά υπολείπεται σημαντικά των κορυφαίων ευρωπαϊκών προορισμών, όπως η Ρώμη, η Μαδρίτη και η Βαρκελώνη.
Συνεχίζουμε με την φανταστική Αθηναική Ριβιέρα που μοιάζει όλο και περισσότερο με την φανταστική Αμερικανίδα Πρέσβη στην Αθήνα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν και με μια Αθηναική Ριβιέρα από την οποία φέτος είναι αισθητή η απουσία των τουριστών εμφανίζονται 7 γενναίοι και πρόθυμοι να πετάξουν τα ωραία τους λεφτά για την ανάπλαση της Ακτής Βουλιαγμένης πάντα με σημαία την βιώσιμη Ανάπτυξη. Tην Βιώσιμη Ανάπτυξη συμπεριλαμβάνει πλέον και ο τελευταίος πιτσαδόρος στις διαφημίσεις “στις 3 πίτσες η μία δωρεάν” επειδή του είπαν πως η Βιώσιμη, η Πράσινη και η Κλιματική Αλλαγή είναι projects των Rockefeller και πως θα γίνει πλούσιος εάν προτάσσει τη βιώσιμη ανάπτυξη στη διαφήμιση της πιτσαρίας-η αίθουσα κλιματίζεται.
Ακόμη και στις σουβλακερί έχει προστεθεί ο όρος βιώσιμο σουβλάκι. Χωρίς Βιώσιμο και Πράσινο δεν ανοίγεις ούτε κρεπερί. Αλλωστε στη Βιώσιμη Ανάπτυξη ομνύουν και οι καλεσμένοι ομιλητές του Βιώσιμου Forum των Δελφών που κουνάνε τα χεράκια τους σαν ρέπλικες του Bill Gates ώστε να δώσουν βαρύτητα στη πράσινη παπαρολογία που εκστομίζουν με σοβαροφάνεια.
Οσο περνάει ο καιρός και μελετούμε τις ευγονικές προθέσεις των οικογενειών όπως οι Rockefeller τόσο αντιλαμβανόμαστε ότι ίσως έχουν δίκιο με τόσους προθύμους και βλαμμένους-έτοιμους να πεθάνουν-εκεί έξω.
Οι εμπνευστές της Βιώσιμης Πράσινης “Κλιματικής Αλλαγής” έχουν οργανώσει πολύ καλά τη δουλειά. Δεν είναι τυχαίο ακόμη και το γεγονός ότι στα πλαστικά μπουκαλάκια του νερού το καπάκι είναι κολλημένο με το περιλαίμιο ώστε να εντυπώνεται στον κάθε βλαμμένο καταναλωτή 24/7, η προστασία του περιβάλλοντος για την οποία θα πρέπει να πεθάνει και στη συνέχεια ο Tony Blair να αναλάβει την παγκόσμια διακυβέρνηση όσων θα έχουν απομείνει.
Ο Σωκρατάκιας που είναι γάτα με πέταλα έβαλε πολύ νωρίς τον ακτιβιστή γιο Πέτρο να ασχοληθεί με τη πράσινη βιώσιμη ανάπτυξη.
Στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης της Ακτής Βουλιαγμένης λοιπόν στην επόμενη φάση του διαγωνισμού που όποιοι τον κερδίσουν μάλλον θα πετάξουν τα λεφτά τους πέρασαν 6 από τα 7 βιώσιμα σχήματα.
1. AIR CANTEEN A.E.
2. ATHENS BEACH CLUB ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
3. THE MARGI A.E.
4. ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ: EVERGOOD ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ – ΓΕΥΣΗΝΟΥΣ Α.Ε.Β.Ε.
5. ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ: «REDS ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ» – «ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΤΙΤΛΟ «ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΚΤΗΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ»
6. ΦΑΪΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε.
Εκτός διαδικασίας έμεινε το σχήμα MONTEKAVO REAL ESTATE ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Στόχος της ΕΤΑΔ είναι η περαιτέρω ουσιαστική και ποιοτική αξιοποίηση του ακινήτου, με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα το αναβαθμίσουν και θα το καταστήσουν έναν πόλο υποδειγματικής «πράσινης» και βιώσιμης (!) τουριστικής ανάπτυξης, διεθνούς βεληνεκούς, λαμβάνοντας υπόψη τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ακινήτου και της ευρύτερης περιοχής.
Προφανώς το ΕΤΑΔ με τον όρο βιώσιμη εννοεί ότι τα λύματα θα καταλήγουν στη θάλασσα, αλά Πάτμος, μια και το κόστος ετήσιας συντήρησης του Βιολογικού Καθαρισμού είναι μεγαλύτερο από την εγκατάστασή του.
Αντιλαμβάνεσται τι έχει να γίνει με τα λύματα του Riviera Tower του Ελληνικού, τα οποία θα ενώνονται με τα λύματα των υπολοίπων Ισλαμιστών κατοίκων του Πάρκου και αυτά στη σειρά τους με τα λύματα των περιοχών Αλίμου, Παλαιού Φαλήρου, Αργυρουπόλεως, Ηλιουπόλεως, κλπ τα οποία αναβλύζουν στη Ποσειδώνος με την πρώτη καταιγίδα.
Αυτά τα πολυπολιτισμικά λύματα θα καταλήγουν στη θάλασσα της Αθηναικής Ριβιέρα και όταν φυσάει νοτιάς όσοι πελάτες του κυρ Βασίλη στην Αqua Marina δεν έχουν πεθάνει από τα ασφαλή και αποτελεσματικά θα πεθαίνουν από τις πολυπολιτισμικές αναθυμιάσεις του καλλίγραμου κόλπου της Βουλιαγμένης.
Στο μεταξύ από τότε που ο ταλαίπωρος Αστέρας έφυγε από τον έλεγχο του διεφθαρμένου κράτους εξαιτίας του οποίοι ενέσκηπταν στον Αστέρα πάσης φύσεως τζαμπατζήδες πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διαπλεκόμενοι είναι γεγονός ότι η ιδιωτικοποίησή του απελευθέρωσε τo μοναδικό city resort της πόλης από δαύτους.
Στο μεταξύ όμως το συγκρότημα έχασε την αρχοντιά του-στη κυριολεξία κατέρρευσε- μετά τις αποτυχημένες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις (ιδιαίτερα στον Αρίωνα όπου κατέστρεψαν την ιστορική μπάρα-για πολλές κλωτσιές το σχέδιο του αρχιτέκτονα), τις αποτυχημένες επιλογές προσωπικού από τη Four Seasons και φυσικά από την έκπτωση της ποιότητας των πελατών του oι οποίοι από την διεθνή αριστοκρατία ξέπεσαν σε κάτι αραβότουρκους και λοιπούς ισλαμιστές της συμφοράς.
[Εάν ο ελληνικός λαός και οι επιχειρηματίες δεν αφυπνισθούν χθες οι επιχειρήσεις, τα γραφεία τους, τα ξενοδοχεία θα μετατραπούν σε ορμητήρια των Ισλαμιστών Λεγεώνων η αποστολή των οποίων είναι ο αφανισμός του δυτικού πληθυσμού. Από τα πολυτελή κτίρια του Qatar τα αρχηγεία θα μεταφερθούν στην Αθήνα. Ήδη οι σχετικές προετοιμασίες προχωράνε με τον υπουργό Δένδια να εισάγει Λεγεώνες Ισλαμιστών εποχούμενους στα πλοία του ΠΝ, στα πλαίσια της στρατιωτικής επιχείρησης που βρίσκεται σε εξέλιξη, και τα ελληνικά χαζοHoaxes (πρώην και νυν στρατιωτικοί) να λογοκρίνουν το σχετικό ρεπορτάζ στο facebook]
Με τη Μίκα Σαρίδη και το προσωπικό στη μυθική μπάρα του Αρίωνα την τελευταία νύχτα της λειτουργίας του
Καθώς ο Αστέρας πέρασε στα χέρια του Προκοπίου παρατηρούμε ότι ο καλός εφοπλιστής μπερδεύει τα βαπόρια με τα 5άστερα μια και στην είσοδο παρκάρει συνεχώς νέο προσωπικό από τα πλοία χάνοντας ένα από τα πιο κρίσιμα στοιχήματα ενός 5άστερου-αυτό της υποδοχής.
Ίσως τα bronze μαχαιροπήρουνα στο Πέλαγος (Pelagos at Four Seasons Astir Palace Hotel is a Michelin Star restaurant) να είναι τα μόνα που έχουν απομείνει να θυμίζουν το μεγαλείο του.
RFK Jr: The "climate crisis" is being used by the World Economic Forum as a pretext to impose totalitarian controls, in the same way that Covid was. pic.twitter.com/nmssfYeEiU
— Red Pill Dispenser (@redpilldispensr) September 2, 2025
Α, μια και μιλάμε για τον Αστέρα, την εποχή των capital controls που επέβαλλε το σατυροβαρκάρικο δίδυμο των puppets του Soros Tσίπρας και Βαρουφάκης (ο πρώτος θέλει να επιστρέψει με νέες Επιχειρήσεις-εκατόμβες Μαύρου Κύκνου-Υποταγής όπως το Μάτι) στο ATM του Αστέρα δεν υπήρχαν ουρές οπότε η πρόσβαση στο συγκρότημα σου εξασφάλιζε το πλεονέκτημα να μην γίνεσαι τόσο γελοίος σε κοινή θέα όπως το να κάθεσαι στην ουρά του ΠΗΓΑΣΟΣ για να σε εμβολιάσει ο μπασκετμπολίτσας Κικίλιας και ο Πάστορας Τσιόρας με τα εμβόλια ευθανασίας για χάρη των Rockefeller που έχουν αιώνες ζοχάδων με τόσους βλαμμένους που γεννιούνται εκεί έξω χωρίς να πάρουν την άδειά τους.
Σύνδεση με τα προηγούμενα>
Πλησιάζουμε προς την αυλαία του πιο φτωχού ελληνικού καλοκαιριού των πολλών τελευταίων ετών (εάν εξαιρέσεις την στρατιωτική επιχείρηση της planδημίας COVID) με τους ταλαίπωρους δυτικούς τουρίστες οι οποίοι καθώς συνειδητοποιούν ότι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους αποτελούν στόχο της μείωσης του πληθυσμού επιχειρούν να περισώσουν εταιρίες και οικογένεια αντί να υποδυθούν τους ανέμελους τουρίστες. Έτσι τους αντικατέστησαν οι πιο σαρδανάπαλοι τουρίστες όλων των εποχών.
Οτι πιο άσχετο και εκτός πραγματικότητας εκεί έξω ντύθηκε (λευκή κάλτσα, πέδιλο, πολύχρωμο μπλουζάκι, μπυροκοιλιά, selfie) αυτό το καλοκαίρι ξέγνοιαστος τουρίστας και κουβαλήθηκε μεταξύ άλλων και στη χώρα μας σε ένα summer mRNA summit 2025 αρκούντως ανταγωνιστικό του forum των Δελφών εδώ όπου συνωστίζονται οι ρέπλικες του Bill Gates για να κουνήσουν τα χεράκια τους με το γνωστό διαταραγμένο στυλ πειθούς του Dr. Klaus και των λοιπών τσιλιαδόρων της βιώσιμης ανάπτυξης που σπεύδουν να τα κονομήσουν με την ψευδαίσθηση ότι θα γίνουν οι εκλεκτοί του Ινδού φακίρη των Rockefeller και θα αποτελέσουν εξαίρεση από τον βιώσιμο αφανισμό.
NEW WORLD ORDER UN Agenda 2030 Mission Goals:
-ONE WORLD GOVERNMENT
-END OF NATIONS
-ONE WORLD ARMY
-ONE WORLD POLICE FORCE
-END OF FAMILY UNIT
-ONE WORLD CENTRAL BANK
-ONE WORLD CASHLESS CURRENCY
-END OF ALL PRIVATE PROPERTY
-WORLD DEPOPULATION AND FERTILITY CONTROL
-END OF…— illuminatibot (@iluminatibot) August 18, 2025
Στο μεταξύ στήσανε και στη χώρα παραμάγαζα επικοινωνίας καθώς και μηντιακά με μόνο στόχο την προπαγάνδα του αφανισμού της δυτικής χριστιανικής και εβραικής οικογένειας. Α, ναι, σε συνεργασία με την Google, που είναι ένα τόσο αθώο κορίτσι, και τους εν Ελλάδα δικούς της “Hoaxes” φροντίζουν να θάβουν μη αρεστά δημοσιεύματα. Εκπαιδεύσανε μάλιστα συγκεκριμένους προγραμματιστές σε αυτού του είδους την αθλιότητα.
Η διαβόητη Αθηναική Ριβιέρα ήταν πιο άδεια από ποτέ και εάν δεν υπήρχαν κάτι γάμοι στη διάρκεια του χειμώνα που έσωσαν τη κατάσταση στα ξενοδοχεία η πτώση στις εισπράξεις θα μπορούσε να είχε αγγίξει ακόμη και το 50%.
Η πτωτική καμπύλη δεκαετίας που θα ακολουθήσει καθώς η σύγκρουση των παγκοσμιοποιητών με τον παγκόσμιο πληθυσμό δεν θα αφήνει περιθώρια αναψυχής υπόσχεται μια πραγματική δυστοπία.
Θα συνεχίσουμε κάπως έτσι…
Και καθώς η Αθηναική Ριβιέρα δείχνει πιο βουβή από ποτέ τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη ίσως μείνουν στην σύγχρονη ιστορία ως ένα Μνημείο Ευγονισμού, Βουλιμίας, Έπαρσης, Φαυλότητας και ότι θέλετε μπορείτε να προσθέσετε.
Με τους ήδη υπάρχοντες προορισμούς (ξενοδοχεία, beach bars, παραλιακά καφέ, εστιατόρια, κλπ) να διαπιστώνουν από πρώτο χέρι τη καταιγίδα που πλησιάζει, οι επενδύσεις στην Αθηναική Ριβιέρα όπως εκείνη του Ελληνικού ή αυτή εδώ της Β’ Πλαζ Βούλας που είναι στα σκαριά θα μπορούσαν να ειδωθούν μόνο κάτω από το σβαμπικό πρίσμα των πόλεων στρατοπέδων των 15′ και της δυστοπικής επιχείρησης αποκλεισμού των πολιτών από τις παραλίες-τη θάλασσα.
Οχι μόνο για τις ανάγκες της κολύμβησης αλλά ακόμη και αυτής της πρόσβασης στο νερό εάν λόγω της “κλιματικής αλλαγής” όπως ανάβουν οι εργαστηριακές φωτιές με τη χρήση drones πυροανάφλεξης-“επιτήρησης” και δωροδοκούμενα χαμίνια που ανάβουν φωτιές εποχούμενα σε παπιά και με την κάλυψη κάμερας ώστε να δωθεί το υλικό στα (-Βασίλη φεύγεις) κυβερνητικά ΜΜΕ θα μπορούσαν να υπάρξουν διακοπές του πόσιμου νερού ή ακόμη και δηλητηρίαση ώστε αι ημέτεραι δυνάμεις να μην ξοδεύονται με δαπανηρά projects όπως οι planδημίες.
Στο κάτω-κάτω το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα όπως δήλωνε ο έως πρόσφατα αντικαταστάτης του Dr. Klaus ενώ ο Larry έχει δηλώσει ότι “πρέπει να επιβάλουμε συμπεριφορές στους ανθρώπους”. Ο Larry αγνοεί ή υποδύεται ότι αγνοεί το ενδεχόμενο να ξεμείνει από επενδυτές και πελάτες. Ξαφνικά.
Today, after less than two years, he is free. If he had been a white Frenchman, he would have been sentenced to 30 years without parole. The judiciary in Europe is a serious problem. pic.twitter.com/2TVdohzS5r
— RadioGenoa (@RadioGenoa) August 18, 2025
Καθώς λοιπόν ο δήμος Βούλας και οι εμπλεκόμενοι στα έργα της “ανάπλασης” φράζουν την πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα αναρωτιέται κανείς ποιους αφορά η επένδυση. Οι τουρίστες (όσοι παραμείνουν εν ζωή) θα κάνουν χρόνια να φανούν ενώ οι πιο πλούσιοι από δαύτους με τις πολυτελείς θαλαμηγούς τους μάλλον θα αναζητούν ήρεμους και απόμενους κολπίσκους από το να ρίχνουν άγκυρα απέναντι από έγκλειστους σε στατόπεδα των 15′ που θα παίρνουν μάτι τις θαλαμηγούς τους σαν φαντασίωση απόδρασης.
Εκτός εάν η ανάπλαση της Αθηναικής Ριβιέρα αφορά τις ορδές των Ισλαμιστών Λεγεώνων που αποβιβάζει ο υπουργός Άμυνας της χώρας εντός των συνόρων!
Make no mistake: Hamas has already infiltrated the United States.
At a massive NYC protest, notorious activist Mahmoud Khalil — who openly defended the October 7 massacre — stood on the steps of the New York Public Library and declared:
“The time is now, the bridges towards… pic.twitter.com/MHeZ56MYI4
— Mossad Commentary (@MOSSADil) August 17, 2025
View this post on Instagram
Μάλλον εκείνοι θα καταλάβουν τις εγκαταστάσεις της Αθηναικής Ριβιέρα τις οποίες θα χρησιμοποιούν στη συνέχεια ως ορμητήρια κατά του απροστάτευτου κοστοβόρου πληθυσμού.
Εάν νομίζετε ότι το σενάριο είναι μακρινό ή θεωρία συνωμοσίας δείτε πως μας εμβολίασαν σε χρόνο dt στη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης COVID και τώρα μας αφήνουν να πεθαίνουμε υποδυόμενοι τους βωβούς παρατηρητές.
Και καλά ο τηλεδήμαρχος των 3Β, ο τολμητίας δήμαρχος Γλυφάδας Παπανικολάου γιατί δεν καλεί τον πληθυσμό της πόλης σε συγκεντρώσεις γνώσης αυτού που του ετοιμάζουν; Είναι μια καλή ευκαιρία για τον τολμητία δήμαρχο να διεκδικήσει και την ηγεσία της ΝΔ καθώς ήδη διαμοιράζονται τα ιμάτιά της.
Η εκτίμησή μας ότι όλα αυτό ίσως μείνει ως Μνημείο Ευγονισμού, Βουλιμίας, Έπαρσης, Φαυλότητας με τίτλο Αθηναική Ριβιέρα δεν απέχει από την δυστοπική πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται ήδη και θα διαμορφωθεί στο προσεχές διάστημα. Είθισται στα Μνημεία να υπάρχουν και οι σχετικές αναφορές των ονομάτων. Με ποικίλες αναγνώσεις στη περίπτωση της Αθηναικής Ριβιέρας.






Η παρά θίν’ αλός (Καβούρι) κατοικία του Σωκρατάκια ο οποίος είχε μια περιπετειώδη σχέση με τον πανδαμάτωρα χρόνο. Έκανε κρύα ντους ώστε να παραμένει ξάγρυπνος στη διάρκεια των επιχειρήσεων και της καταιγιστικής δράσης. Πληροφορήθηκε νωρίς την σημασία της βιώσιμης-πράσινης ανάπτυξης και μύησε τον ακτιβιστή πράσινο Πετράν στο δόγμα του deep state


Οχυρωματικά έργα στη κατοικία του Προκοπίου στο Καβούρι. Ένα σημείο διέλευσης πεζών και ασκούμενων. Στο μεταξύ ο μπαγάσας έχει κάνει τα εμβόλια. Ελπίζουμε όχι και οι χαριτωμένες κόρες του.














Ακόμη και το υπαίθριο γυμναστήριο μας στέρησαν
H τρύπα της γιαγιάς. Μια ταλαίπωρη κάπως εύσωμη γιαγιά προσπαθούσε με διαρκείς μανούβρες να περάσει κάτω από την τρύπα του τοίχους του Βερολίνου ώστε να αποκτήσει πρόσβαση στη θάλασσα
H μελέτη της Εurobank δικαιώνεται>Όλο και περισσότεροι τουρίστες οι οποίοι διαμένουν όλο και λιγότερο στη χώρα και αφήνουν όλο και λιγότερα χρήματα. Δηλαδή όλο και περισσότεροι απογοητευμένοι τουρίστες
Αθήνα, 16 Ιουλίου 2025
Η Μονάδα Οικονομικής Ανάλυσης και Έρευνας της Eurobank εξέδωσε μελέτη με τίτλο «Πυλώνας τουρισμού: Βασικά χαρακτηριστικά, επίδραση στην οικονομία, προκλήσεις, ευκαιρίες και προτάσεις πολιτικής».
Συγγραφείς της μελέτης είναι οι Δρ. Τάσος Αναστασάτος, Επικεφαλής Οικονομολόγος, Δρ. Στυλιανός Γώγος, Ερευνητής Οικονομολόγος, Δημήτριος Εξαδάκτυλος, Στατιστικός Αναλυτής και Δρ. Κωνσταντίνος Πέππας, Ερευνητής Οικονομολόγος
Περίληψη Μελέτης
Τα τελευταία περίπου 70 χρόνια ο ελληνικός τουρισμός αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των πολιτών και της λειτουργίας των επιχειρήσεων, ειδικά στις περιφέρειες με έντονη τουριστική δραστηριότητα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και την προσπάθεια ανόρθωσης της κατερειπωμένης ελληνικής οικονομίας από την ταραγμένη δεκαετία του 1940, μέχρι την κρίση χρέους της δεκαετίας του 2010 και την πανδημία τη διετία 2020-2021, η άμεση, έμμεση και επαγόμενη συμβολή του τουρισμού στο εγχώριο προϊόν (κοντά στο 20% σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού), τα εισοδήματα, την απασχόληση, τις επενδύσεις και το εξωτερικό ισοζύγιο ήταν και είναι -σήμερα ακόμα περισσότερο- πολύ σημαντική.
Η πολύ-χιλιετής ιστορία του ελληνικού πολιτισμού, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα εξαίρετου κάλλους πολιτιστικά μνημεία (20 εκ των οποίων συγκαταλέγονται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO), τα ιδιαίτερα φυσικά τοπία και μορφολογικά χαρακτηριστικά της χώρας (έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στη λεκάνη της Μεσογείου, 13.676 χλμ., με 6.000 νησιά και νησίδες), το μεσογειακό κλίμα -το οποίο ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις λόγω της κλιματικής κρίσης- και το αίσθημα φιλοξενίας των κατοίκων, ασκούν μια ιδιαίτερη έλξη στους επισκέπτες.
Στην πρώτη φάση ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού (πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα), κυρίαρχο ρόλο είχαν ο πολιτιστικός και ο ιαματικός τουρισμός. Στη συνέχεια επικράτησε ο μαζικός τουρισμός και το πακέτο ήλιος και θάλασσα με μερίδιο κοντά στα ¾ του συνόλου των ταξιδιών στην Ελλάδα το 2019 (7,4% του συνόλου τέτοιων ταξιδιών στον κόσμο, πηγή ΙΝΣΕΤΕ). Ακολουθούν με μικρότερα μερίδια ο πολιτιστικός και θρησκευτικός τουρισμός, το city break (ισχυρή δυναμική τα τελευταία χρόνια), ο τουρισμός συναντήσεων κινήτρων, συνεδρίων και εκθέσεων και ο ναυτικός τουρισμός.
Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις και οι ταξιδιωτικές αφίξεις στην Ελλάδα παρουσιάζουν έντονη εποχικότητα. Το γ’ τρίμηνο έχει τη μερίδα του λέοντος στις ετήσιες ταξιδιωτικές εισπράξεις, 53,3% το 2024, και ακολουθούν το β’ τρίμηνο με 27,1%, το δ’ τρίμηνο με 14,9% και το α’ τρίμηνο με 4,7%. Μέχρι το 2022, εξαιρώντας την περίοδο της πανδημίας, δεν εμφανίστηκε κάποια αλλαγή στην τάση κατανομής των ταξιδιωτικών εισπράξεων. Εντούτοις, το 2023 και το 2024, το μερίδιο του γ’ τρίμηνου μειώθηκε συνολικά κατά 6,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Αν και ακόμη είναι νωρίς για να θεωρηθεί αυτό μία εμπεδωμένη τάση, ωστόσο θα μπορούσε να συσχετίζεται με παράγοντες που μειώνουν την εποχικότητα του τουρισμού στην Ελλάδα, όπως είναι η αύξηση του πακέτου city break (τα σχετικά ταξίδια γίνονται σχεδόν όλο το χρόνο) και η αποφυγή της υψηλής περιόδου από κάποιους επισκέπτες, όχι μόνο για λόγους κλιματικούς, αλλά και για λόγους αποφυγής των υψηλότερων τιμών αυτής της περιόδου.
Την 9ετια 2011-2019, δηλαδή την περίοδο που κατά βάση εξελίχθηκε η ελληνική κρίση χρέους, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις ακολούθησαν έντονη ανοδική τροχιά, με αποτέλεσμα το 2019 να διαμορφωθούν στα €18,2 δισεκ., από €9,6 δισεκ. το 2010, ή στο 9,8% του ΑΕΠ. Κατά τη διάρκεια της βαθύτερης οικονομικής κρίσης που βίωσε η Ελλάδα τη μεταπολεμική περίοδο, ο τουρισμός στήριξε σε έναν βαθμό την παραγωγή και την απασχόληση.
Η άνοδος των τουριστικών εισπράξεων ως απόλυτο μέγεθος, σε ένα βαθμό, συσχετίζεται και με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας ως προς τις τιμές η οποία επετεύχθη κατά τη διάρκεια των Προγραμμάτων Οικονομικής Προσαρμογής. Ωστόσο, η αύξηση του μεριδίου του τουρισμού στο ΑΕΠ οφείλεται και στην κατάρρευση των τομέων οι οποίοι στηρίζονταν στην εγχώρια ζήτηση, σε αντίθεση με τον τουρισμό που στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτελεί μία εξωστρεφή δραστηριότητα.
Τέλος, την 5ετία 2020-2024, δηλαδή την περίοδο που περιλαμβάνει τη διαταραχή της πανδημίας, τη μεταπανδημική ανάκαμψη και την ενεργειακή κρίση (συνοδευόμενη από γεωπολιτικές εντάσεις), οι ταξιδιωτικές εισπράξεις στην Ελλάδα, μετά την κατακόρυφη συρρίκνωσή τους στα €4,3 δισεκ. ή στο 2,6% του ΑΕΠ τον πρώτο χρόνο της πανδημίας (2020), ανέκαμψαν ταχέως και ενισχύθηκαν στα €21,6 δισεκ. ή στο 9,1% του ΑΕΠ το 2024. Παρά ταύτα, δεν ξεπέρασαν τα προ πανδημίας επίπεδα ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ σε πραγματικούς όρους, ήτοι σε σταθερές τιμές, το απόλυτο μέγεθός τους ήταν μικρότερο κατά 1,6% σε σύγκριση με το 2019 (+18,8% σε ονομαστικούς όρους, ήτοι σε τρέχουσες τιμές).
Πέραν της Ελλάδας, άλλες χώρες της ΕΕ-27 στις οποίες σημειώθηκε ισχυρή ενίσχυση των ταξιδιωτικών εισπράξεων ως προς το ΑΕΠ τα τελευταία 14 χρόνια, ήταν η Πορτογαλία, η Κροατία, η Κύπρος και η Ισπανία με 5,5, 4,0, 2,2 και 2,1 ποσοστιαίες μονάδες αντίστοιχα.
Κάποιες από αυτές τις χώρες, όπως και η Ελλάδα, βίωσαν μία αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους ως προς τις τιμές μέσω της εφαρμογής των αντίστοιχων Προγραμμάτων Οικονομικής Προσαρμογής. Πιθανώς ρόλο στην ενίσχυση των τουριστικών εσόδων, έπαιξαν και οι εξεγέρσεις στη βόρεια Αφρική και τη μέση Ανατολή στις αρχές της δεκαετίας του 2010 (η επονομαζόμενη Αραβική Άνοιξη), που ώθησαν πολλούς ταξιδιώτες να εγκαταλείψουν αυτούς τους προορισμούς και να επισκεφτούν τις χώρες της νότιας Ευρώπης. Ωστόσο, εν γένει, υφίσταται και μία αύξηση της επιθυμίας των ανθρώπων στις χώρες μεσαίου και μεγάλου εισοδήματος να ταξιδεύουν και να αποκομίζουν εμπειρίες ως ολοένα και σημαντικότερο μέρος της προσλαμβανόμενης ποιότητας ζωής.
Η άνοδος των ταξιδιωτικών εισπράξεων στην Ελλάδα από το 2011 μέχρι το 2024 (5,8% κατά μέσο όρο ετησίως) προήλθε κυρίως από τη συνιστώσα των αφίξεων. Αναλυτικά, ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής των αφίξεων ήταν 7,1%, οδηγώντας την εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση στους 40,7 εκατ. ταξιδιώτες το 2024 (συμπεριλαμβανομένων των αφίξεων από κρουαζιέρα), από 15,0 εκατ. το 2010. Αντιθέτως, η μέση δαπάνη των ταξιδιωτών μειώθηκε στα €530,6 το 2024, από 640,4 το 2010. Το εν λόγω αποτέλεσμα αντανακλά τη μείωση της μέσης διάρκειας παραμονής των ταξιδιωτών στην Ελλάδα στις 5,9 διανυκτερεύσεις το 2024, από 9,3 το 2010.
Αυτό είναι ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό που καταγράφεται σε πολλούς διεθνείς τουριστικούς προορισμούς, καθότι πλέον οι ταξιδιώτες δεν επιθυμούν να επισκεφτούν μόνο έναν προορισμό αλλά πολλούς. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό οφείλεται εν μέρει στην αύξηση της σχετικής σημασίας του πακέτου city break, μίας μορφής επισκέψεων που αφορά μικρότερες μέσες διάρκειες παραμονής, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι π.χ. η Αττική έχει μικρότερη μέση διάρκεια παραμονής. Εν μέρει ωστόσο, αφορά και την ανάκαμψη της σχετικής σημασίας των οδικών αφίξεων επισκεπτών από τη βαλκανική ενδοχώρα, κυρίως σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, π.χ. η Κεντρική Μακεδονία και η Ήπειρος έχουν επίσης μικρότερες μέσες διάρκειας παραμονής. Τέλος, η μέση δαπάνη ανά διανυκτέρευση ανήλθε στα €89,7 το 2024, από €68,6 το 2010, καταγράφοντας έναν μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής ίσο με 1,9%.
Ωστόσο, ένα μέρος αυτής της αύξησης, αν όχι ολόκληρο, ήταν ονομαστικό. Από το 2011 μέχρι το 2024 ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός στην κατηγορία των εστιατορίων και ξενοδοχείων ήταν 1,9% (2,5% ο αποπληθωριστής των εξαγωγών υπηρεσιών). Συνεπώς, ο πραγματικός μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής της μέσης δαπάνης ανά διανυκτέρευση ήταν 0% την περίοδο 2011-2024 (-3,2% για τη μέση δαπάνη) και ο αντίστοιχος των ταξιδιωτικών εισπράξεων 3,9%.
Την τελευταία εικοσαετία έχει αυξηθεί σημαντικά (+23%) ο αριθμός των ξενοδοχειακών μονάδων με παράλληλη μείωση του αριθμού των ενοικιαζόμενων δωματίων και των camping. Παράλληλα, η εξίσου σημαντική άνοδος (+24,7%) του αριθμού των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης την περίοδο 2022-2024 – ο οποίος ξεπέρασε το 1,0 εκατ. εντός του 2024 – κάλυψε την μεγάλη άνοδο των διεθνών τουριστικών αφίξεων. Η άνοδος του αριθμού των ξενοδοχειακών μονάδων συνοδεύτηκε από βελτίωση του επιπέδου των υποδομών αφού μεταξύ 2004-2024 αυξήθηκε ο αριθμός των μονάδων (+6,0 και +2,1 φορές) και των κλινών (+4,4 και +1,6 φορές) με τέσσερα και πέντε αστέρια και μειώθηκαν τα αντίστοιχα μεγέθη με ένα και δύο αστέρια. Παράλληλα, αυξήθηκε η δυναμικότητα τους (+15,3%).
Το μεγαλύτερο ποσοστό δωματίων και κλινών συγκεντρώνεται στα ξενοδοχεία μικρού (άνω του 41%) και μεσαίου μεγέθους (περίπου 22%) αλλά παρατηρείται μείωση των παραπάνω μεγεθών σε ξενοδοχεία μικρού και πολύ μικρού μεγέθους και αύξησή τους σε ξενοδοχεία μεσαίου και μεγάλου μεγέθους.
Το μεγαλύτερο ποσοστό ξενοδοχείων ενοικιαζόμενων δωματίων και camping βρίσκονται κυρίως σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ως αγροτικές, αν και αυτό μειώνεται κατά την περίοδο 2012-2023 και αυξάνεται το ποσοστό τους σε επαρχιακές πόλεις και μεγάλα αστικά κέντρα. Το συγκεκριμένο, αναμενόμενο, εύρημα καταδεικνύει τη θετική συμβολή του τουρισμού, δηλαδή της ενίσχυσης των εισοδημάτων και της απασχόλησης κυρίως σε περιοχές εκτός των αστικών κέντρων, που δεν έχουν πολλές άλλες οικονομικές δραστηριότητες, κι επομένως βοηθάει στη συγκράτηση του πληθυσμού σε αυτές τις περιοχές.
Σχετικά με τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, την τριετία 2022-2024, για το σύνολο της χώρας και το σύνολο του έτους, παρουσιάζουν κατά μέσο όρο χαμηλότερο ποσοστό πληρότητας (30,1%) και χαμηλότερη μέση διάρκεια παραμονής (3,7 ημέρες) συγκριτικά με τα ξενοδοχεία (56,1% και 4,0 ημέρες). Εξάλλου, την περίοδο 2018-2024 η Ελλάδα παρουσιάζει από τις υψηλότερες αυξήσεις στον συνολικό αριθμό διανυκτερεύσεων σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης (123,1%) μεταξύ ανταγωνιστικών αγορών (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Μάλτα, Πορτογαλία), κυρίως λόγω αύξησης των ταξιδιωτικών αφίξεων.
Εν συνόλω, τα τελευταία χρόνια το μοντέλο του ελληνικού τουρισμού μεταβάλλεται προς την κατεύθυνση «όλο και περισσότεροι τουρίστες οι οποίοι διαμένουν όλο και λιγότερο στη χώρα και αφήνουν όλο και λιγότερα χρήματα». Σε έναν βαθμό αυτό οφείλεται σε μεταβολές στα μοτίβα της εξωτερικής ζήτησης. Ωστόσο, στον βαθμό στον οποίο η διόγκωση της ζήτησης μεταφράζεται σε υποβάθμιση του περιβάλλοντος και του επιπέδου παρεχόμενων υπηρεσιών, η διατηρησιμότητα αυτής της ζήτησης στο μακροχρόνιο διάστημα δεν είναι δεδομένη. Το κλειδί στην προσπάθεια στροφής σε ένα πιο διατηρήσιμο τουριστικό μοντέλο, είναι η επιδίωξη της αύξησης της οικονομικής συνεισφοράς του κλάδου, όχι μέσω αύξησης του αριθμού των αφίξεων, αλλά μέσω αύξησης της δαπάνης ανά επισκέπτη.
Αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει την παραδοχή ότι η βιωσιμότητα του τουριστικού «προϊόντος», σε κάθε προορισμό, συνδέεται με τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της παράδοσης κάθε τόπου, την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση της ομορφιάς των φυσικών τοπίων. Αυτοί οι παράγοντες εγγυώνται την αυθεντικότητα της εμπειρίας. Αυτά δύσκολα είναι συμβατά με ένα μοντέλο μαζικού τουρισμού χαμηλής δαπάνης. Επομένως, το κριτήριο με το οποίο πρέπει να δομείται το στρατηγικό σχέδιο για τη δημιουργία -δημόσιων και ιδιωτικών- υποδομών για την ανάπτυξη του τουριστικού «προϊόντος», πρέπει να αποσκοπεί στην διατηρησιμότητα, καθώς και την εμπέδωση συμβιωτικών και συνεργατικών και όχι ανταγωνιστικών σχέσεων με άλλες οικονομικές δραστηριότητες.
Επιπροσθέτως, οι τουριστικές υπηρεσίες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους και να προσαρμόζονται στις διεθνείς τάσεις που διαμορφώνονται στο κοινωνικό, οικονομικό, γεωπολιτικό και τεχνολογικό πεδίο, αλλά και στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή, έτσι ώστε να βελτιώνεται συνεχώς η εμπειρία του κάθε ταξιδιώτη.
Σε θεωρητικό επίπεδο, η ιδέα της στόχευσης σε ποιοτικότερο τουρισμό είναι ελκυστική αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο project το οποίο θα επέβαλλε μεγάλες αλλαγές σε επιχειρηματικές πρακτικές, πολιτικές, επενδύσεις (δημόσιες και ιδιωτικές), αλλά και σε νοοτροπίες.
Σημαντικότερες δράσεις σε αυτή την κατεύθυνση θα ήταν οι ακόλουθες:
1. Αυστηρή και συστηματική τήρηση της νομοθεσίας για την αυθαίρετη δόμηση (απόσυρση παράνομων κτισμάτων, αποφυγή νομιμοποιήσεων) και ουσιαστικός περιορισμός και της -έως τώρα νόμιμης- εκτός σχεδίου δόμησης. Η χύδην δόμηση είναι ένας ανορθολογικός και χωροκατακτητικά επιθετικός τρόπος αξιοποίησης της γης και οδηγεί σε υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, εξώθηση αγροτικών δραστηριοτήτων αλλά και επιδείνωση της στάθμης των τουριστικών εσόδων. Οι σχετικές δράσεις είναι ίσως η υψηλότερη προτεραιότητα δεδομένου ότι η χύδην δόμηση δεν αναστρέφεται και μπορεί να καταστρέψει έναν τουριστικό προορισμό, ίσως και οριστικά.
2. Θέσπιση και συνεπής τήρηση της νομοθεσίας για την χωροθέτηση των μονάδων φιλοξενίας και εστίασης και την εναρμόνιση τους με το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Απόσυρση ή τροποποίηση μονάδων που παραβιάζουν αυτόν τον κανόνα, είτε με εφαρμογή της νομοθεσίας όπου υπάρχουν παραβάσεις, είτε με οικονομικά κίνητρα όπου οι παρεκκλίσεις είναι νομότυπες (ή εκ των υστέρων νομιμοποιημένες).
3. Προτεραιοποίηση από τους επιχειρηματίες του τουρισμού και την Πολιτεία ανέγερσης ξενοδοχειακών μονάδων υψηλότερης στάθμης και αναβάθμιση των υφιστάμενων. Κάποια πρώτα βήματα έχουν γίνει: ο αριθμός των 5άστερων ξενοδοχείων της χώρας έχει αυξηθεί κατά 37% την τελευταία πενταετία 2019-2024, και των 4στερων κατά 14%, ενώ οι μονάδες 1 και 2 αστέρων μειώθηκαν. Οι τράπεζες παρέχουν χρηματοδοτική στήριξη σε αυτή την κατεύθυνση.
4. Αναβάθμιση των υποδομών που στηρίζουν τον ποιοτικό και όχι τον μαζικό τουρισμό: δρόμοι, μαρίνες, γρήγορο διαδίκτυο, διαχείριση ενέργειας, νερού και απορριμμάτων, υπογειοποίηση καλωδίων δικτύων, προστασία παραδοσιακών οικισμών, ανάδειξη μνημείων και μουσείων, πολιτιστικές εκδηλώσεις, χιονοδρομικά κέντρα κ.λπ.
5. Γενικότερα, δράσεις εξωραϊσμού του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος: ό,τι είναι ωραίο για τους κατοίκους είναι και για τους επισκέπτες.
6. Κατάρτιση και αναβάθμιση δεξιοτήτων. Ο ποιοτικός τουρισμός απαιτεί υψηλής στάθμης προσωπικό (και αντίστοιχα δημιουργεί πιο καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας).
7. Συγκεκριμένα κίνητρα για εναλλακτικές μορφές τουρισμού με μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία: επισκέπτες υγείας, πολιτιστικός και θρησκευτικός τουρισμός, αγροτουρισμός, city breaks. Η οικονομετρική εκτίμηση που περιέχεται σε αυτή τη μελέτη δείχνει ότι με την προτεραιοποίηση συγκεκριμένης κατεύθυνσης -και γεωγραφικού προσανατολισμού- επενδυτικών έργων, ο ελληνικός τουρισμός θα μπορούσε να επιτύχει καλύτερη χωρική και χρονική κατανομή των τουριστικών εσόδων, δηλαδή καλύτερη διασπορά των οφελών (αλλά και των παράπλευρων κοστών) μεταξύ ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου αντίστοιχα.
8. Στήριξη πρακτικών αειφορίας και σχετικών πρωτοβουλιών για τον πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων (αλλά και αποφυγή κινήτρων που φαντάζουν προσχηματικά για την αύξηση της δομημένης επιφάνειας). Στροφή προς μια κυκλική οικονομία και προστασία της βιοποικιλότητας και του οικοσυστήματος.
9. Επιβολή περιορισμών στις τουριστικές μισθώσεις. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι και θα εξακολουθήσουν να είναι μέρος του πακέτου υπηρεσιών που προσφέρει η χώρα αλλά πρέπει να επιστρέψουν στον σκοπό για τον οποίον δημιουργήθηκαν: την οικονομία διαμοιρασμού, ήτοι κατοικίες τις οποίες οι ιδιοκτήτες τους τις χρησιμοποιούν κυρίως οι ίδιοι και τις υπενοικιάζουν για κάποιες λίγες ημέρες, όταν δεν τις χρησιμοποιούν, με στόχο να χρηματοδοτήσουν κάποια από τα έξοδά τους και πιθανώς να κάνουν και ο ίδιοι διακοπές κάπου αλλού.
Μια κατοικία η οποία ενοικιάζεται για 10 ή 11 μήνες τον χρόνο δεν εντάσσεται στην ιδέα της οικονομίας του διαμοιρασμού, αλλά αποτελεί μια κανονική οικονομική δραστηριότητα για προσπορισμό κέρδους και πρέπει, να επιτρέπεται ασφαλώς, αλλά να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Ειδάλλως, οι τουριστικές μισθώσεις επωφελούνται από φορολογικό και κανονιστικό αρμπιτράζ έναντι των επίσημων τουριστικών μονάδων, νοθεύοντας τον ανταγωνισμό. Αυτή η πρακτική, περαιτέρω, δημιουργεί πολύ ισχυρό κίνητρο οικοδόμησης σε τουριστικές περιοχές, και δη εκτός σχεδίου, υποβαθμίζοντας το τοπίο. Τέλος, η χρήση οικιστικών ακινήτων για εμπορικούς σκοπούς μπορεί να αφαιρεί, ακίνητα από την αγορά των μακροχρόνιων μισθώσεων, οξύνοντας το στεγαστικό πρόβλημα.
10. Εφαρμογή μέτρων για την προστασία του τουρισμού από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ενδεικτικά, ενθάρρυνση των αφίξεων εκτός περιόδων υψηλής θερμοκρασίας, αποφυγή οικοδόμησης κοντά στο επίπεδο του αιγιαλού ή σε άλλες ευαίσθητες περιοχές (ρέματα, εντός δασικών εκτάσεων κτλ), αναβάθμιση ενεργειακής αποδοτικότητας των τουριστικών μονάδων, φυτεύσεις.
Μια τέτοια σύνθετη προσπάθεια μετασχηματισμού του μοντέλου του τουρισμού δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι το όφελος είναι σημαντικό και για πολλούς αλλά είναι έμμεσο και μακροπρόθεσμο, ενώ το κόστος είναι για συγκεκριμένους και βραχυπρόθεσμο. Ως εκ τούτου, η προσπάθεια αυτή δεν είναι πιθανό να ευδοκιμήσει χωρίς την ενεργητική στήριξη (και αστυνόμευση) τέτοιων πολιτικών από το Κράτος. Επιπλέον, οι άνθρωποι του τουρισμού πρέπει να συμπαραταχθούν και να πρωτοστατήσουν σε αυτή την προσπάθεια, δεδομένου ότι συνιστά στοιχειώδη προστασία των επενδύσεών τους και των μελλοντικών προοπτικών του κλάδου.





























