Δύο χρόνια παρακολουθώ με ιδιαίτερη προσήλωση την διεθνή ειδησεογραφία για την πανδημία. Ποτέ άλλοτε στα 40 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά-εργάζομαι από το 1981-δεν έχω ασχοληθεί τόσο επίπονα και τόσο βαθιά με την έρευνα μίας υπόθεσης παρότι σαν άνθρωπος και σχεδόν μέτριος δημοσιογράφος βίωσα τη μεταπολίτευση και ότι αυτή κουβάλησε στις ζωές μας. Καμιά υπόθεση, ούτε το σκάνδαλο Κοσκωτά, ούτε η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, ούτε πάσης φύσεως σκάνδαλα διαπλοκής δεν με συγκλόνισε όσο η πανδημία.
Σ΄αυτό το σημείο θα κάνω μία παρένθεση για να σας πω ότι από τα διεθνή ΜΜΕ παρακολουθώ με ασκητική προσήλωση Σαολίν τα Ισραηλινά ΜΜΕ και κυρίως τη The Jerusalem Post και τους The Times of Israel. O λόγος ήταν η αποφασιστικότητα και η ταχύτητα με την οποία ο πρώην πρωθυπουργός Nετανιάχου εμβολίασε τον λαό του. Παρακολουθώντας λοιπόν κυρίως αυτές τις δύο εφημερίδες αισθανόμουν καθημερινά όλο και περισσότερη ντροπή και θλίψη για τη κατάντια της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές έχω αναρωτηθεί εάν πέταξα στα σκουπίδια 40 χρόνια από τη ζωή μου σ΄αυτή τη δουλειά. Ντρέπομαι για τον χουλιγκανισμό, τον φανατισμό, το μίσος, την απολυτότητα, την στράτευση, το ύπουλο παιγνίδι και τον φασισμό στο τέλος της μέρας που κρύβεται ακόμη και στους πλέον σοβαροφανείς Έλληνες δημοσιογράφους. Ειδικά αυτά που διαβάζω στα ελληνικά ΜΜΕ και αυτά που παρακολουθώ στα ιδιωτικά κανάλια με κάνουν να ντρέπομαι και να αισθάνομαι αναλώσιμος σαν άνθρωπος. Αισθάνομαι ότι αυτό το έθνος χάνει καθημερινά την αξιοπρέπειά του γιατί ο καθένας από εμάς γίνεται μέρα με τη μέρα λιγότερο αξιοπρεπής. Η συνολική απώλεια της αξιοπρέπειας, η απώλεια της εθνικής αξιοπρέπειας είναι κατά τη γνώμη μου πιο επικίνδυνη από την υστέρηση σε οπλικά συστήματα. Η απώλεια της εθνικής αξιοπρέπειας που είναι το άθροισμα της απώλειας της αξιοπρέπειας του ενός εκάστου ισοδυναμεί με την παράδοση του έθνους. Πιστεύω ότι περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη να παραμείνουμε αξιοπρεπείς σαν άνθρωποι, ο ένας με τον άλλον. Δεν θα μιλήσω για ιστορική παράδοση, τον πολιτισμό, τους ένδοξους προγόνους, τα Ελγίνεια.
Τι αξία έχουν όλα αυτά όταν εκεί έξω υπάρχει τρομακτική απώλεια αξιοπρέπειας;
Αυτά-για την ώρα-ήθελα να σας γράψω καθώς διάβαζα τους προβληματισμούς της Ισραηλινής συντάκτριας της Jerusalem Post, MAAYAN JAFFE-HOFFMAN η οποία είναι ταυτόχρονα και μέλος επταμελούς οικογένειας για τον εμβολιασμό των παιδιών. Η δημοσιογράφος και μητέρα προσπαθεί να αποδώσει με τις λέξεις τη τρομακτική εσωτερική μάχη της για τη απόφαση που θα πρέπει να πάρει.
Δειλά και διακριτικά αφήνω το κείμενό της σε μία ακρούλα του χουλιγκανισμού της εγχώριας δημοσιογραφίας
Βασίλης Μπόνιος
Είμαι δημοσιογράφος του ιατρικού ρεπορτάζ και γράφω αναλύσεις για τον κορωνοϊό. Ταυτόχρονα που έχω μπει σε μονάδες εντατικής θεραπείας COVID-19. Έχω δει την επίπονη πάλη και τον αγώνα των ανθρώπων που κόλλησαν τον ιό.
Είμαι επίσης μητέρα μιας μικτής επταμελούς οικογένειας, εκ των οποίων τα 3 παιδιά μου τρεις είναι μεταξύ πέντε και 11 ετών. Και δεν είμαι ακόμα σίγουρη αν θα εμβολιάσω τα παιδιά μου την Τρίτη.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο εμβολιασμός των παιδιών κατά του COVID-19 περιλαμβάνει ένα τεράστιο άλμα πίστης στην επιστήμη και τον Θεό.
Της MAAYAN JAFFE-HOFFMAN
Δημοσίευση: 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021 14:56
Να γιατί έχω σύγκρουση:
1 – Καλύτερα δεδομένα θα είναι διαθέσιμα σύντομα
Η εκστρατεία εμβολιασμού των παιδιών του Ισραήλ για τον COVID-19 αναμένεται να ξεκινήσει την Τρίτη, 20 ημέρες μετά την έναρξη της ίδιας εκστρατείας εμβολιασμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, περισσότερα από 2,6 εκατομμύρια παιδιά έχουν συμμετάσχει στην εκστρατεία – σχεδόν ένα στα 10 μικρότερα παιδιά.
Θα χρειαστούν όμως μερικές ακόμη εβδομάδες μέχρι να έχουμε πληροφορίες για τυχόν απροσδόκητες παρενέργειες που εμφανίζουν αυτά τα παιδιά αφού εμβολιαστούν πλήρως. Τα παιδιά λαμβάνουν δύο δόσεις των 10 μικρογραμμαρίων με διαφορά τριών εβδομάδων και, όπως οι ενήλικες, θεωρούνται πλήρως εμβολιασμένα μόνο μία εβδομάδα αργότερα.
Η επιστήμη έχει δείξει ότι η πλειονότητα των σοβαρών παρενεργειών για οποιοδήποτε εμβόλιο εμφανίζεται μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες από τον εμβολιασμό και το εμβόλιο για τον COVID-19 δεν πρέπει να διαφέρει.
Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που εμβολίασε τόσους πολλούς πολίτες και έκανε αναμνηστικά εμβόλια. Μοιραστήκαμε αυτά τα δεδομένα με την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο, γεγονός που βοήθησε τις χώρες να λάβουν αποφάσεις σχετικά με το πόσο γρήγορα εξασθενούν τα εμβόλια mRNA και την αποτελεσματικότητα μιας τρίτης δόσης.
Μόλις αυτό το Σαββατοκύριακο, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων αποφάνθηκαν υπέρ της επιτρεπόμενης χορήγησης ενισχυτών για όλους τους ενήλικες άνω των 18 ετών. Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο, η FDA αποφάσισε για πρώτη φορά να παρέχει ενισχυτές μόνο σε άτομα άνω των 65 ετών και σε άτομα ηλικίας υψηλό κίνδυνο να προσβληθούν ή να αναπτύξουν σοβαρές ασθένειες μέχρι να έχουν περισσότερα δεδομένα.
Ίσως, σε αυτήν την περίπτωση, θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο.
2 – Έχω ένα παιδί που πρόκειται να κλείσει τα 12
Τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων έχουν πει ότι κάθε παιδί πρέπει να λάβει τη δόση που είναι κατάλληλη για την ηλικία του την ημέρα του πρώτου εμβολιασμού του. Ως εκ τούτου, ένα παιδί ηλικίας 11 ετών και 364 ημερών θα λάβει μια παιδική δόση 10 μικρογραμμαρίων και ένα παιδί που θα κλείσει τα 12 την Τρίτη θα λάβει τον πλήρη εμβολιασμό των 30 μικρογραμμαρίων.
Ενώ έχω μιλήσει με διάφορους ειδικούς υγείας που μου είπαν ότι δεν υπάρχει λόγος να περιμένω να εμβολιάσω την κόρη μου μέχρι να κλείσει τα 12 τον Μάιο και ότι η δόση των 10 μικρογραμμαρίων πιθανότατα θα λειτουργήσει τόσο καλά όσο η μεγαλύτερη, παραδέχτηκαν ότι η αποκοπή ήταν κάπως αυθαίρετη με βάση τις κλινικές δοκιμές.
3 – Ένα υγιές πεντάχρονο είναι απίθανο να αρρωστήσει πολύ από τον COVID
Αν και αναμφίβολα, το COVID-19 είναι μια απειλητική για τη ζωή και ισχυρή ασθένεια που πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος, αυτό δεν ισχύει απαραίτητα για τα μικρά παιδιά.
Το υπουργείο Υγείας δημοσίευσε στοιχεία που δείχνουν ότι μόνο 206 παιδιά και έφηβοι έχουν νοσηλευτεί σε σοβαρή κατάσταση από την έναρξη της πανδημίας, από περισσότερα από 540.000 άτομα κάτω των 19 ετών που βρέθηκαν θετικά στον ιό.
Έντεκα παιδιά έχουν πεθάνει από τον ιό και περίπου 150 έχουν αναπτύξει Παιδιατρικό Φλεγμονώδες Πολυσυστηματικό Σύνδρομο (PIMS), συμπεριλαμβανομένων δύο που πέθαναν από το σύνδρομο. Όμως, όπως έγραψε το υπουργείο σε ανάρτηση στο Facebook, στην οποία μοιράστηκε αυτά τα δεδομένα, όλα τα παιδιά που υπέκυψαν στον ιό είχαν υποκείμενες ιατρικές παθήσεις που τα έθεταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Ίσως ο ιός να είναι λιγότερο επικίνδυνος για το μικρό μου από το τρύπημα.
4 – Αλλά η απομόνωση αρρωσταίνει πολύ τα παιδιά
Από την άλλη πλευρά, ο αντίκτυπος της απομόνωσης στα παιδιά μας είναι δραματικός και τραυματικός.
Η τοποθέτηση παιδιών σε καραντίνα συσχετίζεται με εκρήξεις θυμού, εκφράσεις βίας, παρατεταμένη χρήση οθονών και αντιστροφή των ωρών ύπνου, έδειξε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο για τα παιδιά του Ισραήλ από το Social Policy Institute (SPI) του Washington University στο St. Louis showed.
Το 11χρονο παιδί μου έχει ήδη υποστεί δύο απομονώσεις και μία μερική απομόνωση στο πλαίσιο του προγράμματος Green Class. Αυτό σήμαινε ότι έλειπε η γυμναστική, το αγαπημένο της πράγμα, αύξηση βάρους και κυκλοθυμία.
Ένας χρόνος φοίτησης στο Zoom άφησε πίσω τα μικρότερα παιδιά μου και με άφησε με λογαριασμούς για καθηγητές μαθηματικών και εβραϊκών σε μια ήδη δύσκολη οικονομική περίοδο. Τους τσίμπησε επίσης τις φιλίες και την κοινωνική τους εμπιστοσύνη, την οποία μόλις τώρα αρχίζουν να ανακτούν.
Ίσως ο εμβολιασμός, ακόμη και με τους κινδύνους, να τους ωφελήσει με πολλούς περισσότερους τρόπους.
5 – Ο εμβολιασμός είναι προστασία, η προστασία είναι ηρεμία
Υπάρχει επίσης αυτή η επιθυμία να νιώθουμε απλώς ασφαλείς.
Παρόλο που είμαι εμβολιασμένη, εξακολουθώ να προσέχω να φοράω τη μάσκα μου σε πολυσύχναστους και εσωτερικούς χώρους και να πλένω καλά τα χέρια μου. Αλλά δεν αισθάνομαι τόσο νευρική στις συναντήσεις ή στα εστιατόρια όπως πριν από το τρύπημα.
Θέλω να μπορώ να πάω τα μικρά μου παιδιά στο μπακάλικο ή ακόμα και στον κινηματογράφο χωρίς να ανησυχώ ότι θα κολλήσουν τον ιό.
Ο σύζυγός μου το είπε «Κοιτάξε πώς εξαπλώνονται οι ψείρες γύρω από το νηπιαγωγείο της κόρης μας, τι θα γινόταν αν εισερχόταν ο κορωνοϊός».
Ίσως να κοιμηθώ καλύτερα το βράδυ αν εμβολιαστούν.
6 – Είναι για τη βελτίωση όλων μας
Ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Δρ Tedros Adhanom Ghebreyesus, τόνισε ότι «κανείς δεν είναι ασφαλής μέχρι να είναι όλοι ασφαλείς». Μιλούσε για την ανισότητα των εμβολίων, αλλά η αλήθεια είναι ότι ισχύει και στις μικροκοινωνίες.
Εάν τα παιδιά μου εμβολιαστούν, τότε ο ιός θα έχει λιγότερες ευκαιρίες να εξαπλωθεί και να μολύνει άλλους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων και των ανοσοκατεσταλμένων που μπορεί να είναι λιγότερο προστατευμένοι. Αυτό σημαίνει ότι λιγότεροι πολίτες είναι επιρρεπείς σε παραλλαγές που οι ταξιδιώτες θα μπορούσαν να φέρουν στη χώρα και θα μας επιτρέψουν σε όλους να ζούμε πιο ελεύθερα και σύμφωνα με τη ρουτίνα.
Ίσως, όπως έχει τονίσει η πλειονότητα των ειδικών στον τομέα της υγείας, τα οφέλη από τον εμβολιασμό των παιδιών υπερτερούν κατά πολύ των κινδύνων.
Ο εμβολιασμός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να σταματήσει η εξάπλωση της πανδημίας. Αλλά όπως συμβαίνει με όλα τα COVID-19, οι ειδικοί στον τομέα της υγείας γνωρίζουν μόνο ό,τι μπορούν σήμερα, επειδή έχουμε να κάνουμε με ένα νέο φαινόμενο.
Αυτός ο βαθμός αβεβαιότητας, ακόμη και για μια μητέρα σαν εμένα που έχει δει την κόλαση αυτής της πανδημίας, είναι αρκετός για να σταματήσει και να αναρωτηθεί πριν προχωρήσει σε μια πορεία που θα έχει μοιραία επίδραση στο μέλλον των παιδιών.
