Εμβολιασθείσα με τουλάχιστο δύο εμβόλια COVID-19 ήτο η εξαίρετη δημοσιογράφος και με μοναδικό ήθος Καρίνα Λάμψα η οποία έφυγε αδόκητα από τη ζωή μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.
Η Καρίνα Λάμψα γεννήθηκε στην Αθήνα, φοίτησε στην Ecole Internationale της Γενεύης και σπούδασε Ιστορία στην Σορβόνη.
Εργάστηκε ως διπλωματική συντάκτρια μεταξύ άλλων στις εφημερίδες «Έθνος» και «Ναυτεμπορική».
Η μεγάλη αγάπη της ήταν το βιβλίο. Μεταφράστρια πολλών ιστορικών και λογοτεχνικών βιβλίων τιμήθηκε μαζί με την Παυλίνα Δηράνη με το βραβείο μετάφρασης γερμανόφωνης λογοτεχνίας για μυθιστόρημα «Νομίζω την έλεγαν Έστερ» της Κάτια Πετρόφσκαγια.
Έγραψε μαζί με τον Ιάκωβ Σίμπη το βιβλίο «Η ζωή από την Αρχή, Η μετανάστευση των Ελλήνων Εβραίων στην Παλαιστίνη 1945/1948» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και στις εκδόσεις Καπόν το βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών «Η Διάσωση» και «Σεφαραδίτες 1492/1932 Από την Ισπανία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και την ελληνική Θεσσαλονίκη».
Δημοσιογράφος με ήθος και άποψη και ένας σπουδαίος άνθρωπος με ευγένεια και προσφορά, είχε κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων της.
Στις 4 Ιουλίου 2021 η Καρίνα με άρθρο της στον ιστότοπο catisart.gr θα έγραφε>
Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Καρίνα Λάμψα [*]
ΕΧΑΣΑ…
Όπως όλοι …έχασα την προσωπική μου ελευθερία και την κοινωνική μου ζωή. Λειτουργούσα μόνο με την περίφημη «φούσκα» μου, διότι από την αρχή είχα βάλει στόχο να μην χρειαστεί να μπω σε νοσοκομείο. Όσες θυσίες κι αν απαιτούσε αυτό…
Έχασα και την πόλη μου… Χωρίς ανοιχτά μαγαζιά, καφενεία, εστιατόρια, μπαρ, μια πόλη είναι νεκρή. Πολλά βράδια, έχασα τον ύπνο μου, ήμουν σε μια κατάσταση εγρήγορσης, και προσπαθούσα να ανταπεξέλθω με τη λογική, και με τη γνώση μου της Ιστορίας, που επιφυλάσσει τέτοιες δοκιμασίες σε κάθε γενιά…
Δεν έχασα δικούς μου ανθρώπους, και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό.
ΚΕΡΔΙΣΑ…
Κέρδισα το στοίχημα που έβαλα από την αρχή με τον εαυτό μου: με πολλές θυσίες, υπομονή και επιμονή, παρέμεινα υγιής. Κέρδισα καλύτερες σχέσεις με τον στενό μου περίγυρο, με τους ανθρώπους που περάσαμε μαζί αυτή τη δοκιμασία, και είδαμε ξανά ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο…
Κέρδισα χρόνο για να σκεφτώ και να εργαστώ, να κάνω σχέδια και όνειρα. Να σκεφτώ την επόμενη μέρα. Δεν σταμάτησα στιγμή να δουλεύω [πώς αλλιώς θα μπορούσα να επιζήσω;]
Κέρδισα ετεροχρονισμένα το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ…
Τι περιμένω; Μικρά πράγματα, που άρχισαν ήδη να υλοποιούνται. Εμβολιάστηκα [δις] και τώρα μου λένε ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να φοράω μάσκα στους εξωτερικούς χώρους [πανηγύρι!]. Να μπορώ να βγάλω, έτσι απλά, ένα εισιτήριο για το αγαπημένο μου νησί.
Και μεγάλα πράγματα: να απαλλαγούμε από αυτόν τον ιό… και να αντλήσουμε τα διδάγματα αυτής της κρίσης [κάθε γενιά έχει τα βάσανά της, ποτέ τίποτα δεν είναι σίγουρο]. Μπορούμε, όμως, επιτέλους, να απολαύσουμε αυτά που μας δόθηκαν. Και να κάνουμε όνειρα και σχέδια… Αλλοίμονο αν δεν περιμένουμε κάτι…
Περιμένω να βγει το καινούργιο βιβλίο που γράψαμε με τον Ιακώβ Σιμπή, και πήγε πίσω με τον κορονοϊό. Αφορά τους Σεφαραδίτες Εβραίους, την απέλασή τους από την Ισπανία και την εγκατάστασή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δύση τους, τον 20ο αιώνα.
[Περιμένω κι άλλα πολλά, μικρά, χαρούμενα, καθημερινά…]
[*]Η Καρίνα Λάμψα, είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ. Συγγραφέας και μεταφράστρια.
Η Καρίνα Λάμψα και ο Ιακώβ Σιμπή βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο τους «Η Διάσωση-Η σιωπή του κόσμου, η αντίσταση στα γκέτο και τα στρατόπεδα, οι Έλληνες Εβραίοι στα χρόνια της Κατοχής» (Εκδόσεις ΚΑΠΟΝ, β’ έκδοση εμπλουτισμένη με νέα στοιχεία, 2021).
