H Elsa Soimiri αποχαιρετά τον Αντώνη Λυμπέρη
Αγαπημένε Αντώνη,
Θυμάμαι σαν χθες εκείνο το τηλεφώνημα. Ήμουν μια νεαρή κοπέλα, γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες. Στο χέρι μου κρατούσα το περιοδικό Status, ανοιγμένο στη σελίδα της ταυτότητας, και βρισκόμουν μπροστά σε ένα περίπτερο της γειτονιάς μου. Με όλο το θάρρος που μπορούσα να συγκεντρώσω, τηλεφώνησα στο γραφείο σου, τότε που βρισκόταν στο Ψυχικό, στην Αγία Σοφία. Ζήτησα να μιλήσω μαζί σου, χωρίς να ξέρω τι να περιμένω.
Η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής δεν με απόρριψε. Αντίθετα, με προσκάλεσε στο γραφείο σου την επόμενη κιόλας μέρα. Εκείνη η συνάντηση έγινε η αρχή για όσα ακολούθησαν. Όταν σε γνώρισα από κοντά, κατάλαβα πως δεν ήσουν απλώς ένας εκδότης. Ήσουν ένας δυναμικός, ονειροπόλος άνθρωπος με μια σπάνια ικανότητα να μεταδίδεις το πάθος και τη φλόγα σου.
«Θα τα αφήσεις όλα και θα έρθεις εδώ να δουλέψεις», μου είπες, και τα λόγια σου δεν ήταν απλά μια πρόταση. Ήταν η αρχή ενός δρόμου μακρινού, απαιτητικού, αλλά και φανταστικού. Στο πρόσωπό σου βρήκα έναν δάσκαλο, έναν μέντορα, έναν εμπνευστή. Με έμαθες να πιστεύω στις δυνατότητές μου, να δουλεύω σκληρά, να προσπαθώ και να ονειρεύομαι.
Μου έδωσες τα εφόδια για να διαμορφώσω όχι μόνο την επαγγελματική μου πορεία, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό. Ήσουν ο άνθρωπος που με έφερε ως εδώ, και για αυτό θα σου είμαι για πάντα ευγνώμων.
Η απώλειά σου δεν σηματοδοτεί μόνο το τέλος μιας εποχής γεμάτης πάθος για δημιουργία, αλλά και το τέλος μιας εποχής που η προσωπικότητα του εκδότη ήταν αυτή που σε ενέπνεε και σε κινητοποιούσε. Ήσουν ο άνθρωπος που έδωσε σχήμα και χρώμα σε μια ολόκληρη γενιά μέσα από το όραμά σου και τις φιλοδοξίες σου. Μας έμαθες να βλέπουμε τον κόσμο με μάτια που αναζητούσαν πάντα την ποιότητα, την αισθητική και την τελειότητα.
Η ζωή, όμως, δεν κάνει χάρες. Φέρνει ανατροπές και δοκιμασίες που χρειάζονται δύναμη για να αντιμετωπιστούν.
Εσύ, όπως πάντα, τις έζησες στο μάξιμουμ – άλλωστε, μόνο στο μάξιμουμ ζούσες. Όταν τα κύματα έρχονταν δυνατά, στάθηκες όρθιος, στηριζόμενος στη δική σου δύναμη και στη στήριξη της Έλενας και της οικογένειάς σου.
Πάλεψες με αξιοπρέπεια, μέχρι που ήρθε εκείνη η ξαφνική στιγμή να κλείσεις την πόρτα.
Όμως, Αντώνη, η κληρονομιά σου θα μείνει ζωντανή στις ζωές όλων όσων είχαμε την τύχη να δουλέψουμε στενά μαζί σου.
Το όραμά σου, η ευγένεια, η αφοσίωσή σου στην ποιότητα, και ο τρόπος που μας ενέπνεες θα μας συνοδεύουν πάντα.
Σε ευχαριστώ για όλα.
Καλό ταξίδι, Αντώνη.
Καλή δύναμη Έλενα