Θλίψη στον δημοσιογραφικό κόσμο, καθώς έφυγε από τη ζωή η Σοφία Ταράντου.
Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καπράνος με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
“Στο καλό, Σοφία…
Έφυγε από την ζωή η γλυκύτατη συνάδελφος ΣΟΦΙΑ ΤΑΡΑΝΤΟΥ. Άνθρωπος με παιδεία και ευγένεια, που υπηρέτησε με συνέπεια και αγάπη το Πολιτιστικό Ρεπορτάζ. Θα την θυμόμαστε πάντα χαμογελαστή, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές της¨, έγραψε ο Δημήτρης Καπράνος στην ανάρτησή του.
H Σοφία διεγνώσθη με καρκίνο το 2021.
Η Σοφία Ταράντου εργάστηκε για περισσότερες από δύο δεκαετίες ως επικεφαλής στο πολιτιστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος». Είχε σπουδάσει αρχαιολογία και τα καλοκαίρια ακολουθούσε σε ανασκαφές στην Πελοπόννησο τον σύζυγό της, καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΕΚΠΑ, Γιώργο Κορρέ.
Η Κηδεία της Σοφίας θα γίνει την Πέμπτη στον Ναό Σωτήρος Χαλανδρίου.
Η Ελένη Σπανοπούλου θα την αποχαιρετούσε ως εξής>
Σοφάκι μου,
Αν γινόταν να ξαναζήσουμε, εσένα θα ήθελα πάλι για φίλη και συνάδελφο και κουμπάρα μου💔
Μα δεν είσαι πλιο Σοφούλα μου😪 Λίγο πριν τα μεσάνυχτα εγκατέλειψες τον 4χρονο αγώνα σου Λέαινα μου ,εσύ!
Και μας αφήνεις μόνους τον Γιώργο σου,τον Προκόπη σου, εμένα την τρελλάρα σου, τον άλλο κουμπάρο τον Γιώργο, τη Λώρη , τον Τάσο σου ,την παιχνιδιάρα τη μικρή που ζέσταινε με το μουσούδι της τα ποδαράκια σου.
Κι όλους όσους σ αγαπήσαμε γι αυτό το ιδιαίτερο,το σπάνιο που ήσουν σε όλη σου τη ζωή.
Μιχαλακοπούλου -Μεσογείων,ένα τσιγάρο δρόμος η ζωή μας κορίτσι μου .
Αλαφροΐσκιωτο δεντράκι σ έκανε η αρρώστια, πλατάνι μας εσύ 💔
“Παλεύεται Λενιώ αυτή τη φορά?”
Με ρώτησες την Πέμπτη ,πρώτη φορά στα χρόνια που το πάλεψες. Κι εγώ να σε βλέπω να σβήνεις σαν κεράκι και να σου λέω ψέμματα! Εκείνα τα ψέμματα τα βαμμένα στο χρώμα, που μισούσες,το άσπρο…
Μαύρα φορούσες σε όλη σου τη ζωή ρε φιλενάδα και σου πήγαιναν τόσο, όταν τα φώτιζες με τα Κερκυραϊκά τα σκουλαρίκια της γιαγιάς ή τα βυζαντινά ενώτια που σου χάρισα, σαν με πάντρεψες με τον Κωνσταντινίδη.
1983 κι ύστερα το ’84 ήρθε στη ζωή μας το παλιοτέρας σου, ο Κωνσταντίνος μου ,που πρόλαβε, τουλάχιστον, να σου πει Ευχαριστώ για τα που έκανες και για τους δυο γονείς του.
Μετά ήρθε ο Κορρές. Αυτό το θηρίο της Ελληνικής Αρχαιολογίας, που σε καταβροχθισε με τον Έρωτα του.
Τις σταυρώσαμε τις κουμπαριές γλυκειά μου όταν σας στεφάνωσα.
Από το πρώτο φύλλο του Έθνους ,τότε που σε έφερε σε μένα, δώρο μοναδικό μαζί με το Ντινάκι μας, ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, μέχρι χθες τη νύχτα, ήσουν ένα νήμα Ζωής αδιάκοπο ,βελούδινο και τραχύ μαζί πεισματάρα μου.
Γλυκό σαν μ’ αγκάλιαζες, δύσκολο σαν έσφιγγες το σαγόνι και πείσμωνες.
Στο ρεπορτάζ, στην έρευνα, στις ανασκαφές, στα σπίτια μας ,στους έρωτες και τους γάμους μας, στην Βοϊοκοιλιά και τ´ Ανάκτορο του Νέστορα, κοσκινίζοντας το χώμα της ανασκαφής, με νυχτέρια στα Βολιμίδια, με κλεμμένα καρπούζια και τραγούδια μέσα στους θολωτούς τάφους της Μεσσηνίας, στο χαζό ανταγωνισμό για την αγάπη της Μελίνας και του Θάνου, στις ανεξάντλητες χαρές του πολιτιστικού ρεπορτάζ ,στα ταξίδια και τα όμορφα Θέλω μας, σε ΌΛΑ όσα πιστέψαμε κι ονειρευτήκαμε, ΣΤ´ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ σήμερα Σοφουλα μου ότι θα φυλαξω το νήμα που έκοψες χθες💔
Κι όταν ανταμώσεις εκεί ψηλά με τους κουμπάρους σου,τον Γιώργο και τον Διαμαντή, με το Μελινάκι, τον Θάνο,τη Βασιλάκου, τη Χατζηιωάννου,την Κατημερτζη, τον Τζιανκαρλο,τον Θείο Αλέκο, τον Κύριο Γιώργο, τον Τσιπλάκο, τον Γεραμάνη, τη Χρύσα,τον Χέρμαν κι όλους όσους χάσαμε, δώσε χαιρετίσματα και δύο γλυκά φιλιά. Οτι όλα εδώ μένουν κι όλα εκεί πάνω καταγράφονται στη Σελίδα της Μνήμης και της Αγάπης.
Κι εγώ που σήμερα νικήθηκα από την πίκρα κι αποχαιρετώ ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, σου λέω Σοφούλα μου ότι λάθος τα λέει στην Προς Κορινθιους ο Απόστολος Παύλος!!
Πως, δηλαδή, η Αγάπη όλα τα υπομένει…
Αυτό το σημερινό μαχαίρι που μου έσπρωξες στην καρδιά ,τίποτε δεν υπομένει. Και δεν αντέχεται γιατί το ονομάζουν Θάνατο και είναι ανελέητος κοριτσάκι μου.
Ψέμματα λέει ο θεομπαιχτης , πως υπάρχει καιρος για όλα.Καιρός να κλάψεις, καιρός να γελάσεις,καιρός ν αγαπήσεις και να αγαπηθείς!!!
Δεν τον προλαβαίνεις ποτέ τον καιρό Σοφία μου, ακόμη κι όταν είσαι σίφουνας κι αστραπή , όπως εσύ Κερκυραια μου παινεμενη.💔
ΑΝΤΙΟ σου Εσύ, που σαν άλλη Σοφία Σλήμαν, ήσουν διάδημα από τον Θησαυρό της Τροίας στο μέτωπο του Γιώργου σου.😪😪
🌺ΣΟΦΙΑ-ΝΑΥΣΙΚΑ ΤΑΡΑΝΤΟΥ 1955-2024🌺
Αρχαιολόγος με τεράστιο εύρος γνωσεων,που το έθεσε στην υπηρεσία της Αρχαιολογίας και της Δημοσιογραφιας.
Διακόνισε με ασιγαστο πάθος και τους δύο τομείς, χωρίς ποτέ να επιδιώξει αναγνώριση ή ανταμοιβή.
Ανθρωπος σπάνιος, που ήξερε μόνο να νοιάζεται και να προσφέρει χωρίς να ζητά.
Οργανωτική μέχρι κεραίας.
Αποτελεσματική στο ακέραιο με ότι αναλάμβανε.
Διδάχθηκε Αρχαιολογία από τον Γεώργιο Στ.Κορρε και δίδαξε Ήθος και Ταπεινοφροσυνη,υποτάσσοντας τις δικές της απίστευτες ικανότητες στη σκιά του Έρωτα της για τον καθηγητή της.
Έσκαψε τη Μεσσηνία σαν εργάτρια ανασκαφής, μελέτησε τον προϊστορικό μας Πολιτισμό σαν αφοσιωμένη επιστήμονας και στηριξε αδιάλειπτα για κοντά 40 χρόνια το διδακτικό,ανασκαφικό,μελετητικό αρχαιολογικό έργο του Γεωργίου Κορρέ.
Στη σκιά του, αυτή που ήταν ήλιος….
Από το 1976 ήταν μέλος των Ανασκαφών Πύλου, με ενεργό συμμετοχή στις ανασκαφές πολλών θέσεων, μεταξύ άλλων στην Περιστεριά, στη Βοϊδοκοιλιά, στο Ρούτση και στα Παπούλια. Σε όλη της τη ζωή επέδειξε διαρκή μέριμνα για την ανάδειξη του αρχαιολογικού πλούτου και τη στήριξη του ερευνητικού έργου για την προϊστορική Μεσσηνία. Το τελευταίο της άρθρο μαζί με τον σύντροφο της ζωής της Καθηγητή Γεώργιο Κορρέ ήταν για το μοναδικό μυκηναϊκό στέμμα από τον θολωτό τάφο Ρούτση Μυρσινοχωρίου, στον τόμο Mykene, της έκθεσης για τον μυκηναϊκό κόσμο, που πραγματοποιήθηκε στην Καρλσρούη το 2018-2019.
Υπήρξε δυνατή, δυναμική, αμετακίνητη σε σαφείς ηθικές αξίες για τις οποίες έδωσε μάχες μοιρασμένες αλλά και κοινές ανάμεσα στους δύο στόχους της ζωής της, τη Δημοσιογραφία και την Αρχαιολογία.
Ήταν η ψυχή του Γραφείου Τύπου και σύμβουλος δύο υπουργών Πολιτισμού στις θητείες των Μερκούρη, Μικρούτσικου
Εργάστηκε από το 1980 για την Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, ενώ στο ΕΘΝΟΣ, όπου ξεκίνησε και τελείωσε τη δημοσιογραφικη της καριερα, (1981-2021) σταθηκε μάνα,Αδελφή,φίλη και δασκάλα νεότερων συναδέλφων στο Πολιτιστικό πάντα ρεπορτάζ.
Μετά τις αξέχαστες Χαρά Κιοσσέ και Παρασκευή Κατημερτζή, η Σοφία Ταράντου υπήρξε Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ εγκυρότητας στο αρχαιολογικο ρεπορτάζ του ελληνικού τύπου.
Πιο πολύ ,όμως,ήταν πάντα ο έγκυρος λόγος και ο Άνθρωπος που μπορούσες να εμπιστευτείς.
Μεγάλη της αγάπη τα αδέσποτα σκυλιά που λάτρευε και φρόντιζε σε όλη της τη ζωή.
Έχω πολλά να γράψω για το Σοφάκι μας, μα δεν το μπορώ, άλλο….
Θαρρώ έχει πολλά να γράψει και η μεγαλη φυλή του πολιτιστικού ρεπορτάζ…
